برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید

دسته بندی

Breadcrumbs Image
اختلال اضطراب جدایی.jpg

اضطراب جدایی در کودکان، علل ،تشخیص و روش های درمان

در این پست خواهید دید : ●در چه زمانی اضطراب جدایی طبیعی است ؟ ●در چه سنی باید برای اضطراب جدایی کودک به فکر درمان بود ؟ ●علایم اضطراب جدایی چیست ؟ با ما همراه باشید

 

اختلال اضطراب جدایی (SAD) نوعی مشکل سلامت روان است.  کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی به شدت نگران جدا بودن از اعضای خانواده یا سایر افراد نزدیک است.  کودک می ترسد که از خانواده اش گم شود یا اگر یکی از اعضای خانواده در کنار آن فرد نباشد اتفاق بدی برای او رخ دهد.

 

همه کودکان و نوجوانان کمی احساس اضطراب می کنند.  این یک بخش طبیعی از بزرگ شدن است.  اضطراب جدایی در کودکان بسیار کوچک طبیعی است.  تقریباً همه کودکان 18 ماهه تا 3 ساله اضطراب جدایی دارند و تا حدی به مراقبشان چسبیده اند.  اما علائم SAD (اختلال اضطراب جدایی) شدیدتر است.  یک کودک باید حداقل 4 هفته علائم SAD (اختلال اضطراب جدایی) را داشته باشد تا مشکل به عنوان SAD تشخیص داده شود.  کودک مبتلا به SAD (اختلال اضطراب جدایی) نگرانی ها و ترس هایی در مورد دوری از خانه یا خانواده دارد که برای سن او مناسب نیست.

 

● اضطراب جدایی در مقابل《 اختلال》 اضطراب جدایی:

 

 

" طبیعی" است که برخی از کودکان بزرگتر ، به ویژه آنهایی که به طور کلی خلق و خوی "خجالتی" دارند مایل نیستند والدینشان را ترک کنند . با این حال  در همین کودکان خجالتی  یک مراقب می تواند به طور معمول کودک را به انجام فعالیت های گروهی هدایت کند و به مسیری هدایت کند

 

 کودکان زیر 3سال که به تغییر مسیر پاسخ نمی دهند یا علائم شدید را نشان می دهند ، ممکن است با "اختلال" اضطراب جدایی دست و پنجه نرم کنند ، یک اختلال اضطرابی که شامل علائم زیر است:

 

- ترس بیش از حد یا نگرانی از اینکه اتفاقی برای والدین و مراقب اصلی ایجاد شود

- در صورت نبودن والد از شرکت در فعالیتهای جداگانه (جدا از والد)امتناع کند

 - گریه های تسلی ناپذیر در مدت زمان جدایی

-علایم جسمی مانند سردرد و یا ناراحتی معده

 

 انواع اختلالات اضطرابی در کودکان

 

آیا والدین می توانند باعث ایجاد اضطراب در کودک شوند

 

چه چیزی باعث اختلال اضطراب جدایی در کودک می شود؟

 

 

کارشناسان معتقدند SAD  (اختلال اضطراب جدایی) هم توسط عوامل بیولوژیکی و هم عوامل محیطی ایجاد می شود.  کودک ممکن است تمایل به مضطرب بودن را به ارث ببرد.  عدم تعادل 2 ماده شیمیایی در مغز (نوراپی نفرین و سروتونین) به احتمال زیاد نقش مهمی را ایفا می کند.

 

 

کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی نسبت به دور شدن از خانه اضطراب مفرط ، ناتوان کننده و نامتناسب از خود نشان می دهند ،کودک همچنین می تواند اضطراب و ترس را از اعضای خانواده و دیگران بیاموزد.  اغلب اضطراب جدایی پس از آنکه کودک یک اتفاق تنش زای شدید را تجربه می کند بروز می کند : رفتن به مدرسه ، انتقال از مدرسه به مدرسه جدید ، مرگ یکی از بستگان نزدیک ،  رفتن به محله جدید ، ورود به مقطع ابتدایی و ... .

یک رویداد آسیب زا نیز ممکن است باعث SAD (اختلال اضطراب جدایی)  شود.

 

استرس واضطراب در نوجوانان

 

 

آموزش راهکارهایی برای کمک به کودکان مبتلا به اضطراب

 

 

کدام کودکان در معرض خطر اختلال اضطراب جدایی هستند؟

 

 

این اختلال برای هردو جنس بطور مساوی اتفاق میفتد، اما کودکانی بیشتر به SAD (اختلال اضطراب جدایی) مبتلا می شوند که والدینی با اختلال اضطراب دارند.

 

 

 

علائم اختلال اضطراب جدایی در کودک چیست؟

 

 

 

اولین علائم SAD (اختلال اضطراب جدایی) اغلب در حدود کلاس سوم یا چهارم ظاهر می شود که ممکن است پس از استراحت از مدرسه، مانند تعطیلات یا تابستان، یا پس از یک بیماری طولانی مدت شروع شوند.  هر کودک ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد.  اما شایع ترین علائم SAD (اختلال اضطراب جدایی) عبارتند از:

 

🔻امتناع از تنها خوابیدن

 

🔻کابوس های تکراری با موضوع جدایی

 

🔻 وقتی از خانه یا خانواده جدا می شوند، نگرانی زیادی دارند

 

🔻 نگرانی بیش از حد در مورد امنیت یکی از اعضای خانواده

 

🔻 نگرانی بیش از حد در مورد گم شدن از خانواده

 

🔻امتناع از رفتن به مدرسه

 

🔻 می ترسد و از تنهایی بی میل است

 

🔻معده درد مکرر، سردرد، یا سایر شکایات فیزیکی

 

🔻 درد یا تنش عضلانی

 

🔻نگرانی بیش از حد در مورد ایمنی خود

 

🔻نگرانی بیش از حد در مورد یا هنگام خوابیدن دور از خانه

 

🔻بسیار چسبنده بودن، حتی زمانی که در خانه هستند.

 

🔻هراس یا عصبانیت در زمان جدایی از والدین یا مراقبان

 

 

 

 

ویدئوی اضطراب جدایی(وابستگی شدید به مادر) چیست و ارائه چند بازی برای مقابله با آن

 

 

راهکار برای اضطراب کودکان

 

 

علائم SAD ( اختلال اضطراب جدایی ) ممکن است شبیه سایر مشکلات سلامتی باشد.  مطمئن شوید که فرزندتان را برای تشخیص با افراد متخصص مرتبط می سازید.

 

 

چگونه اختلال اضطراب جدایی در کودک تشخیص داده می شود؟

 

 

یک روانپزشک کودک یا دیگر متخصص سلامت روان می تواند SAD (اختلال اضطراب جدایی) را تشخیص دهد.  او یک ارزیابی سلامت روانی از کودک شما انجام خواهد داد.  برای اینکه فرزند شما مبتلا به SAD (اختلال اضطراب جدایی) تشخیص داده شود، نگرانی یا ترس او در مورد دوری از اعضای خانواده باید حداقل 4 هفته طول بکشد.

 

اگر کودک شما شکایات جسمی دارد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه شما ممکن است فرزند شما را ارزیابی کند تا سایر علل این علائم را رد کند.

 

 

اختلال اضطراب جدایی در کودک چگونه درمان می شود؟

 

 

درمان به علائم، سن و سلامت عمومی کودک شما بستگی دارد.  همچنین به شدت این وضعیت بستگی دارد.

 

 

درمان SAD (اختلال اضطراب جدایی) اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

 

ویدئوی  اضطراب جدایی کودک 

 

ویدئوی اضطراب جدایی کی اتفاق میفتد؟

 

درمان شناختی رفتاری

 

 

این درمان به کودک کمک می کند تا یاد بگیرد که چگونه اضطراب خود را بهتر کنترل کند.  هدف همچنین کمک به کودک در تسلط بر موقعیت هایی است که ممکن است منجر به اضطراب شود.

 

داروها

 

 

داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب ممکن است به برخی از کودکان کمک کند تا احساس آرامش کنند.

 

 

خانواده درمانی

 

 

  والدین در هر درمانی نقش حیاتی در درمان اختلال اضطراب جدایی  دارند.

 

 

 

مدرسه درمانی

 

 

مدرسه کودک نیز ممکن است درگیر مراقبت  از کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی باشد.

 

 

 

چگونه می توانم به پیشگیری از اختلال اضطراب جدایی در فرزندم کمک کنم؟

 

 

کارشناسان نمی دانند چگونه از SAD ( اختلال اضطراب جدایی) در کودکان و نوجوانان جلوگیری کنند.  اما اگر علائم SAD را در کودک خود مشاهده کردید، می توانید با جستجوی ارزیابی در اسرع وقت به کودک کمک کنید.  درمان زودهنگام می تواند علائم را کاهش دهد و رشد طبیعی فرزند شما را تقویت کند.  همچنین می تواند کیفیت زندگی فرزند شما را بهبود بخشد.

 

 

ویدئوی اضطراب در نوجوانان

 

چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا با اختلال اضطراب جدایی زندگی کند؟

 

 

شما به عنوان والدین نقش کلیدی در درمان فرزندتان ایفا می کنید.  در اینجا چیزهایی وجود دارد که می توانید برای کمک انجام دهید:

 

تمام قرارهای ملاقات با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان را نگه دارید و سر وقت در جلسات حاضر شوید .

 

به کودک خود اطمینان ،حمایت و محبت نشان دهید.  استقلال مناسب سن را تشویق کنید تا فرزندتان بتواند کم کم مستقل شود.

 

 

موقعیت هایی را که ممکن است به فرزندتان استرس وارد کند را بشناسید.  دانستن اینکه چه چیزی کودک شما را تحت فشار قرار می دهد و برنامه ریزی از قبل می تواند به شما کمک کند فرزندتان را برای موفقیت آماده کنید.

 

در مورد SAD فرزندتان به مراقبان و کسانی که بصورت مداوم با کودک در ارتباطند بگویید.  با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و مدرسه فرزندتان برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری کنید.  به معلمان یادآوری کنید که فرزند شما در شرایط خاص به اطمینان و حمایت بیشتر نیاز دارد.

ارتباط با سایر والدینی که فرزند مبتلا به SAD( اختلال اضطراب جدایی) دارند ممکن است مفید باشد.

 

نکات کلیدی در مورد اختلال اضطراب جدایی در کودکان

 

اختلال اضطراب فراگیر نوعی مشکل سلامت روان است.  کودک مبتلا به SAD به شدت نگران جدا بودن از اعضای خانواده یا سایر افراد نزدیک است.

 

  • علت SAD هم بیولوژیکی و هم محیطی است.

 

  • علائم اختلال اضطراب فراگیر شدیدتر از اضطراب جدایی طبیعی است که تقریباً هر کودک تا حدودی بین سنین 18 ماهگی تا 3 سالگی دارد.

 

  • یک کودک باید علائمی داشته باشد که حداقل 4 هفته طول بکشد تا SAD در نظر گرفته شود.

 

  • ارزیابی سلامت روان برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مورد نیاز است.

 

  • درمان شامل درمان دارویی است.

 

 

مراحل بعدی

 

1. نکاتی که به شما کمک می کند از ملاقات با مشاورفرزندتان بیشترین بهره را ببرید:

 

2. دلیل بازدید و اتفاقی که می خواهید بیفتد را بدانید.

 

3. قبل از بازدید، سؤالاتی را که می خواهید به آنها پاسخ دهید، یادداشت کنید.

 

4. در ویزیت، نام تشخیص جدید و هر گونه دارو، درمان یا آزمایش جدید را یادداشت کنید.  همچنین هر دستورالعمل جدیدی که مشاور یا روانپزشک برای فرزندتان به شما می دهد را یادداشت کنید.

 

5. بدانید که چرا یک دارو یا درمان جدید تجویز می شود و چگونه به کودک شما کمک می کند.  همچنین بدانید که چه عوارضی دارد.

 

6. بپرسید که آیا می توان وضعیت فرزندتان را به روش های دیگری درمان کرد.

 

7. بدانید چرا یک آزمایش یا روش توصیه می شود و نتایج چه معنایی می تواند داشته باشد.

 

8. بدانید که اگر فرزندتان دارو را مصرف نکند یا آزمایش یا روش را انجام ندهد، چه انتظاری دارید.

 

9. اگر فرزندتان قرار ملاقات بعدی دارد، تاریخ، زمان و هدف آن ملاقات را یادداشت کنید.

 

10. بدانید چگونه می توانید پس از ساعات اداری با روانپزشک فرزندتان تماس بگیرید.  اگر فرزندتان بیمار شود و سؤالی دارید یا نیاز به مشاوره دارید، این مهم است.

 

 

■نکته اخر  و راه حل پیشنهادی

 

 

●"تنظیم روال" مهمترین مولفه موفقیت است. دزدکی رفتن و تنها گذاشتن کودک پیش پرستار کودک و یا فامیل و یا مادر بزرگ و پدر بزرگ راه خوبی نیست، زیرا این امر باعث ترس بیشتر کودکان می شود. دفعه بعدی  فرزندتان قبل از رفتن  شما مضطرب می شود و ترسش تقویت می شود.

 

● توضیح دهید که چه اتفاقی می افتد!

 

 با اصطلاحات ساده و مستقیم ، از جمله اینکه کجا می روید ، چه کسی مسئولیت را کودک را در نبود شما بر عهده دارد ، چه زمانی برمی گردید ؛؛استرس کودک را کم کنید .

 

● با چند بار مراجعه به یک مدرسه جدید به همراه همدیگر  به کودک خود فرصت دهید تا خود را تنظیم کند. بگذارید قبل از رفتن شما به فرد جدید(مثلا پرستار*)یا مکان جدید(مثلا مدرسه ) عادت کنند.

 

● خونسرد و آرام باشید و بر سرگرمی کودک خود تمرکز کنید. جدایی را به عنوان یک اتفاق طبیعی درمان کنید. هرچقدر فرزندتان فریاد بزند یا گریه کند ، یک بار خداحافظی کنید ، یک آغوش بزرگ بگیرید و بوسه بزنید ، خداحافظی کنید و از در بیرون بروید. موفقیت های کوچک را تنها با گذاشتن یک یا دو ساعت در روز اول و به تدریج افزودن به مدت زمان بیشتر تبدیل به موفقیت های بزرگ تر کنید.

 

 

 

 

 

 

 


مهسا آسترکی

مهسا آسترکی

رفتار درمان و روانشناس کودک در زمینه های اوتیسم . تاخیر واختلالات و مشکلات رفتاری و...

توضیحات بیشتر

مشاهده نظرات

دیدگاه ارزشمند شما

لطفا فیلدهایی که با * مشخص شده است را پر کنید، آدرس ایمیل شما نمایش داده نمی شود