برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
یکی از متد هایی که طرفداران زیادی در والدین و خانواده های کودکان با نیاز های ویژه مخصوصا اوتیسم داره متد *TEACCH *(تیچ )
که معمولا به صورت ترکیبی با متد های دیگه کار میشه .و تاکیید خاصی روی اولویت قرار دادن درک و پردازش بصری داره(یادگیری از طریق دیدن)
همونطور که میدونید معالجه و آموزش کودکان معلول اوتیستیک و ارتباطات مرتبط (TEACCH) یک مداخله "تمام زندگی" است. این رویکرد به* مهارت ها و نقاط قوت کودکان* در حال حاضر نگاه می کند ، و هدف آن این است که بتواند بر اساس آنها پیشرفت کنه
نقاط قوت TEACCH چیست ؟؟
: رویکرد فردی به مداخله. روشها برای افراد در هر سنی قابل استفاده است. تأکید بر """حضور والدین در فرایند درمانی""". آموزش انعطاف پذیری و...
نقاط ضعف TEACCH چیست؟؟
برنامه هایی که براساس TEACCH نوشته میشوند مراحل مشخصی و ساعت مشخصی برای آموزش ندارند. . عدم تأکید بر مهارتهای زبانی از جمله زبان عملی و کلامی.
نکته :برنامه TEACCH برای چه مواردی استفاده می شود??? TEACCH برای ارتقاءسطح یادگیری و توسعه ارتباط اجتماعی و استقلال کودک استفاده می شود -( به ویژه ، مهارت های ارتباطی و اجتماعی ، استقلال ، مهارت ها و مهارت های مقابله برای زندگی روزمره مانند پانسمان ، شستن ، تمیز کردن دندان ها و غیره). نحوه استفاده از TEACCH بستگی به سن کودک درگیر اختلال دارد.
برنامه TEACCH شامل چیست ؟؟
قبل از ورود و اجرای این برنامه کودکان ارزیابی و تعیین سطح میشوند. ک متناسب با نیاز های آن ها سن ان ها و... برنامه متغیر است
برنامه TEACCH شامل حضور در یک مرکز مداخله اولیه است
. این برنامه همچنین از برنامه هایی استفاده می کند تا *زندگی روزمره برای کودکان* *قابل پیش بینی* باشد و به آنها در درک فعالیت های روزمره کمک کند
. محیط یادگیری از لحاظ جسمی با مناطق خاصی برای انواع مختلف فعالیت ها سازماندهی می شود. کودکان معمولاً در کلاسها با هم یاد می گیرند. کلاسها فعالیتهای مختلفی را در طول روز انجام می دهند ، مانند زمان گروهی ، زمان بازی ، یادگیری فردی ، مهارت سازی و زمان میان وعده. فعالیتهای روزانه کودکان بسته به نیازهای فردی آنها متفاوت است. کودکان برنامه های بصری بطور جداگانه از فعالیت های خود متناسب دارند -
برای مثال ، این ها می توانند نمودارهای دیواری یا کتاب باشند. هرچه کودکان مهارت بیشتری پیدا می کنند ، محیط آنها کمتر ساختار یافته می شود و مستقل تر می شوند. این برنامه می تواند به گونه ای اصلاح شود که عمدتا در خانه یک خانواده اجرا شود. این می تواند به تدریج نیاز پزشکان و متخصصین آموزش دیده را کاهش دهد.
نکته: والدین به عنوان مشارکت کننده در درمان دیده می شوند و به طور جدی درگیر هستند. مانند بسیاری از مداخلات اولیه برای اوتیسم ، (این رویکرد زمان بر است.)