برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
کودکان دارای اوتیسم نگرانی و ترس بسیاری از کودکان دیگر را دارند.
اما نگرانی یا احساس استرس درکودکان اوتیستیک ممکن است در مواردی باشد که نگرانی کمتری برای کودکان دیگر در حال رشد دارد.
این موارد شامل موارد زیر است:
• اختلالات کوچک در کارهای روزمره یا احساسات جدیدی که در بدن خود احساس می کنند
•موقعیت های اجتماعی ناآشنا یا غیرقابل پیش بینی
•شرایطی که ،فهمیدن اینکه دیگران چه فکر می کنند یا چه احساسی دارند دشوار باشد .
•افکار و احساسات خودشان ، به ویژه علائم جسمی ناآشنا یا ناخوشایند که مربوط به افکار و احساسات نگران کننده است.(مثلا دل درد های عصبی ،سردرد ها و...)
هنگامی که کودکان اوتیسم نگران یا مضطرب می شوند ، نحوه نشان دادن اضطراب آنها می تواند شباهت زیادی به ویژگی های مشترک اوتیسم داشته باشد .
در نتیجه والدین متوجه اضطراب این کودکان نمی شوند مانند رفتار تحریک کننده ، وسواسی و تشریفاتی و مقاومت در برابر تغییرات روزمره. همچنین ، از آنجا که کودکان اوتیسم در تشخیص افکار و احساسات اضطراب آور خود مشکل دارند و همچین ممکن است کلام نداشته باشند ، آنها همیشه نمی توانند به شما بگویند که احساس اضطراب می کنند. در عوض ، ممکن است افزایش رفتارهای چالش برانگیز را مشاهده کنید.
به عنوان مثال کودک مضطرب شما ممکن است:
_حتی بیشتراز همیشه روی روتین بودن و یکسان بودن پافشاری کند
_مشکل بیشتری در خوابیدن با او داشته باشید
_ دچار فروپاشی یا طغیان های احساسی شود
_ از موقعیتهای اجتماعی بیشتر از قبلا اجتناب کنندو کنار برود
_ بیشتر به وسواس و تشریفات اعتماد کند ، مانند صف کشیدن یا چرخاندن اشیا با تکان دادن ، چرخش یا ضربه زدن با دست
_بیشتر رفتار های چالش برانگیز برای صدمه زدن به خود انجام دهد ، مانند زدن خود، خاراندن پوست یا گاز گرفتن دست.
اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است و چیزی است که همه در مرحله ای آن را تجربه می کنند. اما مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش نگرانی فرزندتان و تشویق کودک خود برای مدیریت سطح اضطراب اش انجام دهید
《چگونگی شناسایی عوامل اضطراب در کودکان و نوجوانان اوتیسم و فهمیدن آنچه کودک اوتیسم را مضطرب می کند ، اولین قدم در کاهش اضطراب فرزند شما و کمک به او در مدیریت آن است.》
از آنجا که کودکان و نوجوانان اوتیسم در درک و انتقال احساسات مشکل دارند ، ممکن است لازم باشد علائم و رفتار کودک خود را زیر نظر بگیرید و در مورد آنچه کودک شما را دچار اضطراب یا استرس می کند ، بررسی کنید.
برخی از عوامل محرک اضطراب در کودکان اوتیسم عبارتند از:
_تغییر در روال :
به عنوان مثال ، عدم شرکت در کلاس هفتگی رفتاردرمانی به دلیل اینکه درمانگر بیمار است
_ تغییر در محیط :
به عنوان مثال ، یک خانه جدید ، تجهیزات جدید در خانه و یا مبلمان در مکان های مختلف خانه
_موقعیت های ناشناخته اجتماعی :
به عنوان مثال ، یک جشن تولد در یک خانه ناآشنا
_ حساسیت های حسی :
به عنوان مثال ، حساسیت به صداهای خاص ، نورهای روشن ، طعم های خاص یا بافت های غذایی
_ترس از یک موقعیت خاص ، فعالیت یا شی خاص :
به عنوان مثال ، خوابیدن در رختخواب خود ، رفتن به توالت و یا صدای جاروبرقی.
_سن و زمان انتقال :
به عنوان مثال ، رفتن به یک سال تحصیلی جدید ، شروع مدرسه متوسطه ، یا شروع بلوغ.
هنگامی که برخی از مواردی را که باعث ایجاد اضطراب در کودک شما می شود ، مطالعه کردید ، می تواند در تهیه لیستی از آنها کمک کند ، بنابراین می توانید راه هایی برای کمک به کودک در مدیریت این شرایط پیدا کنید. به کودک خود فرصتهای زیادی بدهید تا در محیط های ایمن با این موارد و شرایط کنار بیایند.
این کمک می کند اگر افراد دیگری که از فرزند شما مراقبت می کنند بدانند چه چیزی باعث احساس اضطراب در کودک شما می شود و چه کاری می توانند برای کمک به فرزند شما در کنترل اضطراب در این شرایط انجام دهند
ممکن است کودک اوتیستیک شما نیاز به یادگیری و اگاهی احساس اضطراب در بدن خود داشته باشد. به عنوان مثال ، هنگامی که کودک شما احساس اضطراب می کند این آگاهی را داشته باشد که ممکن است :
_کف دست آنها عرق کند
_شاید احساس عجیبی در معده خود داشته باشند.
_قلب آنها تندتر می زند
و سایر علائم علایم اضطرابی که بسیاری از انسان ها در طول زندگی شان ان ها را تجربه کرده اند .
می توانید طرح کلی از بدن یک شخص را امتحان کنید.
و برای او داستان بگوئید و بسازید و
به کودک کمک کنید هنگام احساس ترس یا نگرانی در هر قسمت از بدن او چه اتفاقی می افتد.
_ استراتژی های آرامش برای زمانی که کودکان اوتیسم احساس اضطراب می کنند
می توانید به کودک خود کمک کنید که وقتی احساس اضطراب یا استرس می کند ، راه های آرامش را بیاموزد. اینها "ممکن است" شامل موارد زیر باشد:
_ شمارش آهسته تا 10 نفس عمیق کشیدن
_دو بار دور حیاط دویدن
_ پرش روی ترامپولین
_خواندن یک کتاب مورد علاقه
_چند لحظه بستن چشم
_رفتن به یک قسمت آرام از خانه
کودک خود را تشویق کنید که در هنگام "آرامش" این استراتژی ها را عملی کند و تمرین کند .چون در هنگام ترس و استرس او باید به این روش ها پناه ببرد و در آن زمان تنش زا آموزش و یادگیری این استراتژی ها ممکن نیست .
اگر پشتیبانی های بصری و داستان های اجتماعی برای کودک شما موثر است ، می توانید از این ابزارها برای کمک به فرزندتان برای آمادگی در موقعیت هایی که کودک را مضطرب می کند استفاده کنید. به عنوان مثال ، اگر فرزندتان وقتی کلاس را رها می کند مضطرب می شود ، می توانید از آنچه فرزندتان انجام می دهد عکس بگیرید - قدم زدن در راه کلاس ، نشستن در کلاس ، ورزش کردن ، ناهار خوردن و غیره. همچنین می توانید از کارهایی که انجام می دهید در حالی که با هم نیستید مانند رانندگی در خانه ، خرید مواد غذایی ، ب و غیره عکس بگیرید.
گرفتن تصویر واضح از بازگشت شما برای تحویل گرفتن فرزندتان نیز مهم خواهد بود.
زمانی که این عکس ها یعنی قبل از کلاس ،حین کلاس و بعد از آن را باهم مرور کنید باعث می شود کودک شما آمادگی اتفاقات را داشته باشد و بتواند نسبتا پیش بینی برای روزش داشته باشد و اضطراب کمتری داشته باشد .
اگر کودک شما هنگام تغییر در برنامه روزمره مضطرب شود ، برنامه های بصری روزانه یا هفتگی می تواند به آماده سازی کودک کمک کند. وقتی می دانید که تغییری در شرف وقوع است ،از قبل از اتفاق زمینه سازی کنید و در باره آن تصویر آماده کنید و صحبت کنید.
و در آخر بودن یک روانشناس و مشاور کودک در کنار شما والدین می تواند بسیار کارآمد و کمک کننده باشد .