برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
بسیاری از والدین کودکان نوپا نگران این هستند که بچه هایشان لباس خود را دربیاورند. در حالی که برای والدین کودکان معمولی معمولاً این مسئله را به سرعت حل می شود ، برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم ناامید کننده تر می شود زیرا این رفتار تکرار می شود و در مکان های عمومی اتفاق می افتد . در بیشتر موارد ، کودکان مبتلا به اوتیسم لباس های خود را در می آورند زیرا احساس راحتی ندارند. این مسئله حتی اگر پارچه های نرم و کاملاً طبیعی را انتخاب کرده باشید و موارد واضحی مانند پوشک چسبناک و تنگ ، سنجاق و .. را بررسی کرده باشید ، می تواند چنین باشد. این اتفاق می افتد زیرا بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم چالش های حسی دارند که باعث می شود آنها نسبت به همسالان معمولی خود واکنش شدید نسبت به احساسات جسمی داشته باشند. •آنها عمداً مشکلی ایجاد نمی کنند ، آنها ممکن است به اندازه سایر کودکان از انتظاراتی که مردم اطرافشان از آنها دارند ، آگاه نباشند. (فراموش نکنید حل مشکلات حسی کودک بر عهده کاردرمان می باشد) آیا تمایل فرزندتان به دراوردن به مسائل لمسی مربوط است؟ (فراموش نکنید حل مشکلات رفتاری و آموزش های مربوط به آن به عهده روانشناس و رفتاردرمان است) اگر نمی توانید هیچ مشکلی حسی پیدا کنید که حل کنید ، قدم بعدی شما احتمالاً باید یک رویکرد رفتاری باشد. در اصل شما باید کودک خود را آموزش دهید تا لباس خود را نگه دارد. این را می توان از طریق چند مسیر مثبت از جمله: -آموزش استفاده از کتابهای مصور و داستانهای اجتماعی - مدل سازی رفتار با جلب توجه به نحوه لباس پوشیدن و استفاده حمام از همسالان -تقویت مثبت برای رفتار خوب ◇چگونه جلوی در آوردن لباسهای کودک اوتیسم خود را بگیریم؟
"با بزرگتر شدن کودکان ، برهنگی عمومی نیز می تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد ، از مشکلات در مدرسه گرفته تا واکنش عصبانی والدین سایر کودکان "●چرا آنها لباس خود را نگه نمی دارند؟
به عنوان مثال: آنها ممکن است به طور غیرمعمولی به احساس لمسی ناخوشایند مانند درز و برچسب هاحساس باشند. ممکن است به فشار یا احساس لمسی بیشتری که توسط لباسهای گشاد ایجاد می شود ، نیاز داشته باشند. آنها ممکن است در برابر خارش ناشی از آلرژی به مواد شوینده واکنش نشان دهند.
این مسئله با این واقعیت بیشتر می شود که کودکان اوتیسم همزمان با همسالان خود به درک و شناخت نمی رسند و یا پاسخ مناسبی به سرخوردگی والدین و اخطار های ان ها به همان روشی که کودکان معمولاً در حال رشد و معمولی می دهند ، نمی دهند.
انها ممکن است مانند سایر همسالان خود به مرحله تقلید از همسالان خود نرسیده باشند و در نتیجه بسیاری از رفتارهای نامناسب را انجام دهند
همچنین انها ممکن است مهارت های زبانی لازم را برای توصیف ناراحتی که احساس می کنند و مشکلی ک دارند ،نداشته باشند
●مشکل حسی ازار دهنده کودک را پیدا کنید !
اگر پوشک کثیف برای کودک معمولی ناراحت کننده باشد ، برای کودک اوتیسم غیرقابل پوشیدنی است. پس این موارد را چک کنید و مطمعن شوید.
برخی دیگر از پاسخ های احتمالی را جستجو کنید!
اگر کودک شما کلام دارد، می توانید از او بخواهید که دلایل خود را در مورد دراوردن لباس توضیح دهید و به او کمک کنید. ممکن است لازم باشد در سوالات خود او را هدایت کنید
به عنوان مثال ، به جای اینکه بپرسید "آیا شما ناراحت نیستید؟" سعی کنید بپرسید "آیا پیراهن شما باعث خارش شده است؟ جای خارش کجاست؟ " و ...
شما می توانید با آزمایش انواع لباس ها و مشاهده واکنش کودک خود را آزمایش کنید. اگر کودک شما به لباس های ضخیم یا خشن واکنش نشان می دهد ، اولین مرحله ، حذف همه برچسب ها و بستن هر لبه ی اضافی یا ناراحت کننده است●قدم بعدی:از اصلاح رفتار استفاده کنید!
-بعضی از والدین نمودارهای برچسب ایجاد می کنند.وقتی کودک لباس خود را برای مدت زمان کافی نگه میدارد ، یک ستاره یا یک خوراکی کوچک به دست می آورد. این ابزاری است که از روش درمانی کاربردی (ABA) گرفته شده است. حتی ممکن است بخواهید با ABA یا سایر درمانگران رفتاری کار کنید تا به شما کمک کند برخی از رویکردهای مبتنی بر رفتار را برای این مشکل ایجاد کنید.