برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
رحم و مهبل توسط لیگامانها و عضلات خاصى در محوطه لگن نگه داشته مى‌شوند. اگر این لیگامانها و عضلات نگهدارنده، ضعیف و یا کشیده شوند (مثلاً به علت زایمان) رحم و یا جدار مهبل ممکن است تغییر مکان بدهند. پرولاپس معمولاً فقط بعد از یائسگى دیده مى‌شود زیرا در آن هنگام هورمون استروژن کاهش مى‌یابد و باعث ضعیف شدن لیگامانها مى‌شود. خطر ایجاد پرولاپس در مواردى که فشار اضافى بر روى عضلات و لیگامانها وارد مى‌آید بیشتر مى‌شود، این موارد عبارتند از: چاقى، سرفه‌هاى مداوم و فشارهایى که در هنگام دفع مدفوع ایجاد مى‌شود.
به دلایلى که هنوز مشخص نشده است، پرولاپس در سفیدپوستان بیشتر دیده مى‌شود.
انواع پرولاپس
در پرولاپسِ رحم، رحم به سمت پایین و بطرف مهبل جابجا مى‌شود. مقدار این جابجایى رحم مى‌توان خیلى خفیف باشد و یا اینکه اینکه آنقدر شدید باشد که رحم از مهبل بیرون بزند.
دو نوع اصلى پرولاپس مهبل عبارتند از:
سیستوسِل و رِکتوسِل.
در سیستوسل (Cystocele)مثانه به سمت داخل و به جدار قدامى مهبل که ضعیف مى‌باشد فشار وارد مى‌کند.
در رکتوسل (Rectocele)راست روده به جدار پشتى مهبل فشار وارد مى‌کند. هر دو نوع پرولاپس مهبل مى‌توانند همراه و یا بدون پرولاپس رحم دیده شوند.
علائم پرولاپس
علائم هرگونه پرولاپس رحم و یا مهبل عبارتند از:
احساسِ پُر بودن در مهبل.
بیرون زدگى به طرف مهبل و یا حتى خارج آن.
احساس خستگى و یا درد خفیف در قسمت کمر.
اشکال در دفع ادرار یا مدفوع.
دفع مکرر ادرار.
در سیستوسل ممکن است خانمها در هنگام خندیدن و یا سرفه کردن، نَشتِ ادرار داشته باشند. از آنجایى که در این موارد، مثانه بطور کامل از ادرار خالى نمى‌شود، خطر بروز عفونتهاى ادرارى افزایش مى‌یابد.
درمان
پزشک مى‌تواند با انجام معاینه بفهمد که موقعیت رحم و جدار مهبل چگونه است. در هنگام معاینه، پزشک از بیمار مى‌خواهد که سرفه کند و یا اینکه زور بزند، با این کار پرولاپس را مى‌توان ارزیابى نمود. تمرینات ورزشى براى تقویت عضلات کف لگن، مى‌تواند به درمان موارد خفیف این بیمارى کمک نماید. انجام‌تمرینات ورزشى قبل و بعد از زایمان نیز مى‌تواند به پیشگیرى از پرولاپس کمک نماید.
اگر شما در سنین بعد از یائسگى قرار دارید و دچار یک پرولاپس خفیف هستید، ممکن است پزشک برایتان هورمون استروژن تجویز نماید، چه بصورت قرص و چه بصورت کرمهاى مالیدنى که به جدار مهبل مالیده مى‌شود. هورمون استروژن به تقویت و قوى شدن بافتهاى نگهدارنده کمک مى‌کند.
گاهى اوقات از یک وسیله پلاستیکى به نام حلقه پِسارى (Pessary)استفاده مى‌شود و آن را در داخل مهبل قرار مى‌دهند تا رحم را در جاى خود نگه دارد (رحم‌بَند).
از روشهاى جراحى نیز مى‌توان براى درمان پرولاپس استفاده نمود. براى مثال، اگر پرولاپس رحم شدید باشد و شما نخواهید که در آینده بچه‌دار شوید، پزشک به شما توصیه خواهد نمود که عمل جراحى هیسترکتومى انجام دهید و بطور کامل با عمل جراحى، رحم شما بیرون آورده شود.
12 روش آموزش حیوانات به کودکان پیش دبستانی بهمراه آموزش نقاشی و کاردستی حیوانات
فریده امیر احمدی 1401/04/26
