ویدیوی کودکم اسباب بازی هایش را به کسی نمی دهد

ویدیوی کودکم اسباب بازی هایش را به کسی نمی دهد

اگر شما هم چند کودک در خانه دارید یا فرزندتان را به مهد کودک میبرید یا هم سن سال های کودکتان را به خانه دعوت می کنید حتما متوجه شده اید که معمولا فرزندتان دوست ندارد کسی به اسباب بازی هایش دست بزند. شاید این موضوع ذهن شمارو درگیر کنه و احساس خوبی نسبت به این موضوع نداشته باشید، در حالی که جای نگرانی ندارد. با وب سایت مام پلاس همراه باشید تا این موضوع رو بررسی کنیم.

 

بازی و اسباب بازی باید پاسخگوی حس خلاقیت کودک باشد. حس خلاقیت، حسی است که در همه کودکان با شدت و ضعف مختلف وجود دارد بنابراین کافی است این حس در کودک بیدار شود.

 

تنها بازی کردن!

 

در سنین اولیه، کودک ترجیح می دهد تنها بازی کند و به ندرت اجازه می دهد کودکان دیگر در بازی او شرکت کنند. تا سنین ۵-۶ سالگی کودک دوست دارد که با اسباب بازی های خودش بازی کند. در این مرحله است که استعدادهای شخصی کودک رشد می یابند. بنابراین نباید از این ترسید که کودک در نتیجه تنها بازی کردن فرد خودخواهی بار آید، بلکه باید این امکان را به کودک داد که در تنهایی بازی کند. در این بازی انفرادی باید او را تنها گذاشت و نباید یارانی را به او تحمیل کرد، زیرا چنین تحمیلی باعث تباهی روحیه کودک می گردد و در نتیجه او را عصبی می کند.

شاید  برایتان سخت باشد که فرزندتان نمی تواند و یا نمیخواهد چیز هایی را که دارد با هم سن و سال های خود بدهد یا حتی اجازه  دست زدن هم ندهد در حالی که کاملاً طبیعی و اقتضای سن کودک است  .

 

آنها تازه شروع به یادگیری بعضی مفاهیم مانند: «مال من» و «مال تو» کرده‌اند، اما واقعاً هنوز نمی‌دانند مالکیت به چه معناست پس  لازم نیست نگران این باشید که بالاخره کودک دو ساله بفهمد  چه چیزی متعلق به اوست و چه چیزی نیست. فرزند شما این را به طور خودکار در زندگی روزمره یاد می گیرد زیرا هر روز با این مفاهیم در تماس است. فقط صبر داشته باشید و اورا تحت فشار قرار ندهید. 

 

 

 

ویدیوی آموزشی راه حل برای کودکی که اسباب بازی اش را خراب می کند. 

 

تصاویری که در ذهن والدین شکل می گیرد...

 

وقتی فرزند شما نسبت به اسباب بازی هایش حساس می شود و سعی میکند  از اسباب بازی خود دفاع می کند، گاهی اوقات تصاویری در ذهن ما به عنوان والدین شکل می گیرد.

مانند: 

اگر همینجوری خود خواه بزرگ بشه چی؟؟؟

آیا  ممکنه بعدا که بزرگتر هم شد اجازه ندهد کسی نزدیک وسایلش شود؟

ـاگه بعدا کسی نخواد باهاش ​​بازی کنه چی؟

 

سعی کنید به این ترس ها خیلی منطقی واکنش نشان دهید  و مثلاً به خودتان بگویید: ــ

 

«فقط به این دلیل که فرزند من در سن دو سالگی اجازه استفاده از اسباب بازی هایش  را به کسی نمی دهدبه این معنا نیست که او خودش یاد نمی‌گیرد که این کار را انجام دهد. ".

 

ذاتی

شما به عنوان والدین، اغلب الزامات رفتاری خاصی را در ذهن دارید:

فرزندتان باید بتواند در وقت  مناسب از کلماتی مانند  «لطفا» و «متشکرم» استفاده کند.

 

همیشه غذای خود را بخورد و البته  در صورتی که دید کودکی گرسنه است به او هم بدهد.

البته برخی والدین به این دلیل میترسند که کودک اجازه  استفاده  از اسباب بازی هایش را نمی دهد  زیرا در این صورت به مرور زمان کودکان دیگر از، او دور می شوند و اورا در جمع های خوپ راه نمی دهند که همین موضوع سبب تنها و گوشه گیر شدن فرزندشا ن می شود.  یا دیگران برچسب خودخواه را به او بزنند. و البته، به عنوان یک والدین، شما اصلاً چنین چیزی را نمی خواهید. بنابراین فرزند شما باید یاد بگیرد که اجازه دهد دیگران هم از اسباب بازی هایش استفاده کنند. 

 

 

در واقع دفاع از چیزهای خود یک غریزه فطری است. در گذشته، مردم با این  رفتار، بقای خود را تضمین می کردند  و اگر از خود بپرسیم: آیا لباس  مورد علاقه خود را به فلانی بده آیا می دهید؟ یا گوشی هوشمند تان را ؟  بنابراین عجیب نیست  که کودک شما در دادن اسباب بازی های خود مشکل دارد. و چگونه قرار است بدانیم «مال من» چیست و «مال تو» چیست؟ 

 

اصلاً «مال من» و «مال تو» چیست؟

 

 

ویدیوی کودکم اسباب بازی هایش را به کسی نمی دهد. 

 

اگر قرار است کودک یاد بگیرد دیگران هم از وسایلش استفاده کنند ،بگذارید خودش تصمیم بگیرد زیرا کودک ابتدا باید بداند که "مال من" و "مال تو" وجود دارد.

این موضوع چندان آسان نیست، زیرا در سه سال اول زندگی کودکان خود محور هستند، به این معنی که: مرزهای بین آنها و محیطشان هنوز کاملا مبهم است.

ابتدا  کودک باید یاد بگیرد که با احساسات دیگران کنار بیاید و همچنین بفهمد که کودک دیگری نیز آرزوهایی دارد و ممکن است دوست داشته باشد با اسباب بازی های خودش بازی کند. 

 

به کودک خود نشان دهید که خواسته های او را درک می کنید و آنها را جدی بگیرید.

و اگر آنها نمی خواهند اسباب بازی های خود را به اشتراک بگذارند، خوب است. اگر آن‌ها به اسباب‌بازی مورد علاقه‌شان یا حیوان عروسکی وابسته هستند، باید بدانند که مجبور نیستند آنها را به با کسی تقسیم کنند. 

 

احترام به مالکیت کودک:

 

(نباید بدون اجازه کودک اسباب بازی هایش را در اختیار دیگران بگذارد) 

 

باید به احساس مالکیت کودک احترام گذشت. به هیچ وجه پدر و مادر نباید بدون اجازه کودکشان اسباب بازی های اورا  حتی برای چند دقیقه به کودکی دیگر بدهند.

بعضی اوقات والدین با مخالفت شدید فرزندشان رو به رو می شوند که نمی خواهند خوراکی یا اسباب  خود را به کودکی دیگر بدهند  در این مواقع متاسفانه آنها یا کودک را مجبور به این کار می کنند و یا با بستن القابی مثل خسیس، بد، و... سعی می کنند او را به انجام رفتار دلخواه خودشان تشویق و ترغیب کنند. 

 

چرا کودکم نمی تواند در یک اتاق شلوغ اسباب بازی های خود را پیدا کند.