ویدئوی چگونه بافحش دادن کودک رفتار کنیم

ویدئوی چگونه بافحش دادن کودک رفتار کنیم

با افزایش تماس‌های اجتماعی، تاثیر والدین و مراقبان کاهش می‌یابد و کودکان با سایر کودکان و نظام‌های ارزشی آشنا می‌شوند. اما فحش دادن در خیابان، وسایل نقلیه عمومی یا تلویزیون نیز وجود دارد، به طوری که به سختی می توان از تماس کودکان با شنیدن فحش اجتناب کرد. با ما همراه باشید با مشاهده ویدیوی چگونه،بافحش دادن کودکرفتار کنیم

همچنین در مام پلاس بخوانید 

وقتی بچه ها از فحش استفاده می کنند

وقتی فرزندان در سنین پیش دبستانی شروع به استفاده از فحش می کنند، والدین اغلب وحشت زده می شوند. کوچولوها آنها را از همسالان خود در مهدکودک یا حتی هنگام تماشای تلویزیون یاد می گیرند. فقط با واکنش بزرگترها است که بچه ها متوجه تأثیر این فحش ها بر دیگران می شوند.

مشاورتوضیح می‌دهد که کودکان فقط از واکنش بزرگ‌ترها یاد می‌گیرند که می‌توانید با کلمات خاص بزرگسالان را آزار دهید و شوکه کنید.

فحش دادن چیز بدی نیست، نشان می دهد که کودک در حال یادگیری و برخورد خلاقانه با امکانات و قدرت زبان است. کودک متوجه می‌شود که می‌تواند بزرگسالان را که معمولاً برتر هستند، از تعادل خارج کند و می‌تواند خشم و ناامیدی را بدون برخورد مستقیم به آن تخلیه کند.

بیشتر کودکان از کلمات فحش و ناپسند استفاده می کنند. از یک طرف، این دلایل روانشناختی دارد - بچه های کوچک دوست دارند با این موضوع سر و کار داشته باشند -.با این حال، کودکان به طور فزاینده ای از عبارات مبتذل از حوزه جنسی نیز استفاده می کنند. این دقیقاً همان چیزی است که برای والدین نگران کننده هستند. آنها از خود می پرسند آیا احتمالاً ارتباطی با تجربیات شخصی وجود دارد؟ خوشبختانه نه به طور کلی. تا زمانی که هیچ ناهنجاری دیگری وجود نداشته باشد، والدین نباید نگران باشند.

اما نباید فحش و سرزنش را تحمل کنند، زیرا زبان نادیده گرفته شده در دراز مدت به کودک آسیب می رساند. مهمتر از همه، کودک را از نظر اجتماعی در مهدکودک و مدرسه حذف می کند.

والدین چه کاری می توانند برای فحش دادن کودک انجام دهند؟

نادیده گرفتن گاف های کلامی یکباره، هرچه توجه کمتر باشد هیجان کمتری دارد.
در صورت منحرف شدن مکرر از ریل یا فحش های مکرر به والدین، خواهر و برادر یا دوستان، با آرامش اما قاطعانه بگویید که چنین واژگانی مطلوب نیست، با صدا زدن کودکان محدودیت ها یا انضباط را تعیین کنید. اگر کودک حتی به کوچکترین ناامیدی با طغیان خشم واکنش نشان می دهد، والدین باید به دنبال کمک باشند.
دایره لغات خود را بررسی و از بین ببرید. فریاد زدن "آشکار" در هر فرصتی یک مثال بد است.
به کودک اجازه دهید وقتی پس از افتادن یا برخورد با چیزی خود به خود هوا را تخلیه کند، قسم بخورد.
اگر کودک از کلمات ناسزا استفاده می کند که گویی از روی اجبار است، ممکن است به دلیل یک بیماری روانی مانند سندرم تورت باشد . والدین باید با پزشک اطفال خود مشورت کنید.