7 راه مقابله با فحش دادن کودکان نوپا و پیش دبستانی

7 راه مقابله با فحش دادن کودکان نوپا و پیش دبستانی

چرا کودک من فحش می دهد؟ ، چه چیزی باعث فحش دادن کودکم می شود؟، آیا فحش دادن و بددهنی کردن برای کودک من آینده ی بدی رقم می زند؟، چکار کنم کودکم دیگر فحش ندهد؟، این سوالات ممکن هست برای شما هم پیش بیاید . ممکن است شما نیز درگیر این مشکل در کودک خود باشید و دنبال راه حل بگردید. این مقاله به تمام سوالات شما پاسخ می دهد. درصورتی که سوال دیگری داشتید در قسمت نظرات برای ما بنویسید...

فحش و ناسزا دادن ممکن است در کودکان خردسال، برای جلب توجه، ابراز ناامیدی، امتحان کردن کلمات یا تقلید از دیگران در کلام خود از فحش و ناسزا استفاده کنند.

 اغلب بهتر است فحش دادن در کودکان نوپا و پیش دبستانی را نادیده بگیرید.

 وقتی فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شد که بفهمد، می توانید توضیح دهید که چرا فحش دادن درست نیست.

 قوانین خانواده می تواند به شما در جلوگیری از فحش دادن و تشویق زبان محترمانه کمک کند. به این ترتیب که خانواده هایی که فحش دادن در آن ها خیلی کم اتفاق میفتد و یا اینکه اصلا اتفاق نمیفتد، خیلی بهتر میتوان این موضوع را برای کودک جا انداخت که فحش دادن کار ناپسندی است .

 

 

 

 چرا بچه ها فحش می دهند؟

 

 کودکان خردسال اغلب فحش می دهند زیرا در حال کشف زبان هستند. آنها ممکن است یک کلمه جدید را آزمایش کنند، شاید برای درک م

عنای آن. گاهی اوقات زمانی که کودکان در حال یادگیری بیان کلمات هستند، فحش دادن به طور تصادفی اتفاق می افتد.

 

 کودکان همچنین ممکن است سعی در ابراز احساساتی مانند ناامیدی داشته باشند. یا ممکن است به سادگی کلمه را به دلیل خنده دار به نظر رسیدن یا واکنش اطرافیان نسبت به آن، به کار ببرند.

 

 همچنین ممکن است کودکان هنگام فحش دادن از دیگران تقلید کنند. آنها ممکن است درک نکنند که کلمات ناسزا قابل قبول نیستند.

 

 اگر می‌دانید چرا فرزندتان فحش می‌دهد، می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری در مورد بهترین راه برای پاسخ‌گویی کمک کند.

 

 

 1.فحش دادن برای جلب توجه

 

 

 اگر کودک شما به دلیل جلب توجه شما یا واکنش شدید شما فحش می دهد، بهتر است با نادیده گرفتن کامل فحش دادن پاسخ دهید. آرام باشید و واکنشی نشان ندهید. از تماس چشمی، خندیدن، عصبانی شدن یا گفتن هر چیزی خودداری کنید. این می تواند فحش دادن را متوقف کند و از فحش دادن بیشتر جلوگیری کند.

 همچنین می‌توانید هنگام استفاده از زبان مودبانه به کودک خود توجه مثبت و تحسین کنید.

 

 

 2. فحش دادن از روی عصبانیت و ناامیدی

 

 

 اگر فحش دادن به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است، می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا احساسات خود را نام‌گذاری کند – برای مثال، «می‌توانم ببینم که واقعاً ناامید هستید». برای فرزند شما مهم است که بداند بروزدادن این احساسات خوب است، اما بهتر است آنها را با کلمات مناسب تری بیان کنید.

 

 ممکن است لازم باشد به کودک خود کمک کنید تا از احساسات قوی مانند عصبانیت یا ناامیدی آرام شود. سپس می‌توانید روش‌های دیگری را برای مدیریت احساسات قوی به فرزندتان بیاموزید، مانند شمردن تا 10، نفس‌های عمیق یا صحبت کردن درباره احساسات.

 

 همچنین می توانید فرزندتان را تشویق کنید که از کلمات دیگری که توهین آمیز نیستند استفاده کند.  

 

 

 3. فحش دادن هنگام تلاش برای گفتن یک کلمه جدید

 

 

 گاهی اوقات فحش دادن به این دلیل اتفاق می‌افتد که کودک شما سعی می‌کند کلمه جدیدی بگوید، بنابراین واژه های به کار رفته ممکن است بیشتر شبیه کلمات فحش‌آمیز میشود. در این شرایط، ایده خوبی است که به آرامی تلفظ کودک خود را اصلاح کنید. از توجه بیش از حد به کلمه یا خندیدن به آن خودداری کنید، زیرا این کار می تواند کودک شما را تشویق کند که آن را دوباره تکرار کند.

 

در اینجا راه هایی به شما پیشنهاد خواهد شد که بتوانید با فحش دادن کودکان مقابله کنید :

 

 

 1.صحبت با بچه ها در مورد فحش دادن

 

 

 اگر فرزندتان به فحش دادن ادامه می‌دهد یا می‌خواهید به فرزندتان کمک کنید درباره فحش دادن بیشتر بداند و بیاموزد، می‌توانید با او در مورد انتخاب کلمات صحبت کنید.

 

 کودکان نوپا و پیش دبستانی های زیر چهار سال برای درک اینکه چرا فحش دادن برای کودکان خوب نیست، بسیار کوچک هستند. کافی است فقط بگویید: "این کلمه خوبی نیست" یا "ما از آن کلمه استفاده نمی کنیم".

 

کودکان پیش دبستانی کمتر از چهارسال همیشه معنای کلمات دشنام و فحش را درک نمی کنند، اما می توانند درک کنند که فحش دادن می تواند به دیگران صدمه بزند یا توهین محسوب شود. بنابراین می توانید بگویید: "ما از کلماتی استفاده نمی کنیم که باعث ناراحتی مردم شود". شما همچنین می توانید بگویید که برخی از کلمات وجود دارد که برای کودکان خوب نیست، حتی اگر آنها را از زبان دیگران بشنوند.

 

 کودکان پیش دبستانی بزرگتر ممکن است از توضیحات ساده در مورد معنای کلمات دشنام چیزهای خوبی دریافت کنند. اگر فکر می‌کنید فرزندتان برای این کار آماده است، می‌توانید با سوال از کودکتان شروع کنید که فکر می‌کنی معنی این کلمه چیست. سپس از اصطلاحات کلی برای توضیح اینکه چرا نباید بکار رود استفاده کنید.  

 

 

2.  دلسرد کردن از فحش دادن و تشویق به زبان محترمانه

 

 

 اگر می‌خواهید در طولانی‌مدت از فحش دادن جلوگیری کنید، بهتر است وقتی را برای اینکار در نظر بگیرید و زبان مورد استفاده لازم و قابل درک برای کودک را انتخاب کنید و سپس با کودک خود مفصل درباره فحش دادن و مضرات آن صحبت کنید.

 

 اگر قوانین خانوادگی در مورد زبان محترمانه دارید، بهتر است به زمانی که فرزندتان از زبان غیرقابل قبول یا کلمات فحش آمیز استفاده می کند اشاره کنید. به عنوان مثال، ممکن است بگویید، "لطفا از یک کلمه زیباتر استفاده کنید" یا "ما از کلماتی مانند این استفاده نمی کنیم".

 

  اگر قوانین مربوط به فحش دادن هم برای بزرگسالان و هم کودکان اعمال شود، برای کودکان کمتر گیج کننده است و بهتر درک می کنند. اگر می خواهید فرزندانتان از فحش دادن اجتناب کنند، شما و سایر بزرگسالان خانه تان نیز باید از آن اجتناب کنید.

 

 اگر شما بعنوان والدین کودک، از هم جدا شده اید و شما و همسر سابقتان نمی توانید در مورد قوانین فحش دادن به توافق برسید، فقط به فرزندتان بگویید که قوانین متفاوتی دارید و بگویید کدام کلمات در خانه شما درست نیست.

 

 در اینجا ایده های بیشتری برای تشویق صحبت کردن با احترام و کاهش دشنام و فحش در خانواده وجود دارد:

 

 در صورتی که خودتان ترک فحش دادن برایتان سخت است، به کلمات دیگری و همچنین راه‌های دیگری در موقعیت‌های سخت فکر کنید. به عنوان مثال، به جای فحش دادن، از کلمات جایگزین برای بیان احساست خود استفاده کنید. به این ترتیب روش های بهتری برای ابراز احساسات الگوبرداری می کنید.

 

 وقتی متوجه برخورد مناسب با عصبانیت یا ناامیدی کودک خود شدید، او را تحسین کنید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان به شما گفت ۶که یکی از همبازی‌هایش از کلمات فحاشی برای اذیت کردن او استفاده می‌کند، او را به خاطر دور شدن از موقعیت و عدم استفاده از آن کلمات تحسین کنید.

 

 مراقب باشید که فرزندتان چه چیزی را تماشا می کند، گوش می دهد و با آن بازی می کند. رتبه‌بندی‌ها را در تلویزیون، فیلم‌ها، بازی‌ها و برنامه‌ها بررسی کنید. از تماشای برنامه های همراه با فحاشی در حالی که فرزندتان در کنار شماست خودداری کنید. و تلویزیون‌ها، رایانه‌ها و سایر دستگاه‌ها را در مکان‌هایی نگه دارید که بتوانید به راحتی آنها را ببینید و بشنوید.

 

 کودکان پیش دبستانی (و برخی از کودکان نوپا) می توانند مجذوب قسمت های خصوصی بدن و عملکردهای بدن شوند. آنها ممکن است شروع به استفاده از کلمات نامناسب کنند. اگرچه ممکن است برخی از این کلمات در خانه شما خوب نباشد، اما احتمالاً فقط یک مرحله است. نادیده گرفتن کلمات یا توضیح اینکه آنها نمی توانند استفاده شوند کمک خواهد کرد.

 

 

3. به ارزش های خانوادگی خود فکر کنید

 

 

ارزش های خانوادگی شما نقش مهمی در تصمیم گیری در مورد نحوه پاسخگویی به سخنان ناسزا و فحش خواهد داشت. برای برخی از خانواده ها، فحش دادن چیز مهمی نیست و والدین می پذیرند که بچه ها احتمالاً از کلمات نامناسب استفاده می کنند. برای خانواده هایی که به خصوص از فحش دادن آزرده خاطر می شوند، مهم است که فورا به مشکل رسیدگی شود.

 

 

در هر صورت، با فرزند خود در مورد اینکه چگونه افراد مختلف ارزش های متفاوتی دارند صحبت کنید. در حالی که ممکن است فحش دادن را توهین آمیز ندانید، اما برخی افراد این کار را می کنند. اگر خانواده‌تان فحش نمی‌دهند، مطمئن شوید که فرزندتان می‌داند که حتی اگر ممکن است لعن‌های دیگران را بشنود، به این معنا نیست که با ارزش‌های خانواده‌تان همسو است.

 

 

 4. فرزند من از کجا این کلمه را شنیده است؟

 

 

 کودکان اغلب دوست دارند کلماتی را که می شنوند یا می سازند امتحان کنند. و اینها هم به اندازه دیگران احتمال دارد که فحش دهند. بچه‌ها فحش‌ها را از منابع مختلف، بیرون و داخل خانه، دریافت می‌کنند.

 

 همه کودکان فحش دادن را از والدین خود یاد نمی گیرند. قرار گرفتن در معرض کلمات دشنام در رسانه ها می تواند منجر به افزایش فحاشی در کودکان شود. همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، دوستان و همسالان آنها نیز بر انتخاب کلمات آنها تأثیر می گذارند.

 

 

5. دلیل فحش دادن  را در نظر بگیرید

 

 

 هنگام تصمیم گیری در مورد نحوه پرداختن به فحش دادن، به دلایل احتمالی انتخاب کلمات توسط فرزندتان توجه کنید. نحوه و مکان استفاده از فحش نیز مهم است. تکرار کلمه ای که توسط کودک در اتوبوس شنیده شده است ، با فحشی که یک نوجوان 15 ساله به معلم خود می دهد، متفاوت است.

 

 گاهی اوقات بچه ها به دلیل نداشتن مهارت های مهم زندگی مانند مهارت های اجتماعی و ارتباطی فحش می دهند. اگر اینطور است، مهم است که فوراً آن مهارت ها را به کودک خود آموزش دهید. در غیر این صورت، می تواند عواقب مادام العمر داشته باشد.

 

 بزرگسالانی که فاقد مهارت‌های اجتماعی یا مهارت‌های کنترل تکانه هستند، ممکن است به دلیل استفاده از زبان نامناسب از شغل اخراج شوند. آنها همچنین اگر با سخنان خود به دیگران توهین کنند، ممکن است مشکلاتی را در این رابطه تجربه کنند. اگر فکر می‌کنید فحش دادن نشانه‌ای از یک مشکل بزرگ‌تر است، مانند فقدان مهارت‌های کنترل خشم، آن مهارت‌ها را به عنوان بخشی از استراتژی نظم و انضباط خود آموزش دهید.

 

 

6. الگوی خوبی برای اجتناب از فحش و ناسزا باشید 

 

 

 نوع رفتاری را که برای فرزندتان الگو می گیرید در نظر بگیرید. اگر شما فحش و ناسزا دهید ، احتمالاً فرزند شما نیز این کار را خواهد کرد. اینکه به فرزندتان بگویید: "اینها کلمات بزرگسال هستند، بنابراین من می توانم آنها را بگویم اما تو نمی توانی" برای حل مشکل کافی نیست. بچه‌ها می‌خواهند مثل بزرگ‌ترها باشند و از کارهای شما کپی می‌کنند.

 

 اگر شما آرام بوده اید ولی فرزندتان فحش می دهد، اولین خط دفاع باید تغییر زبان خود باشد. اگر نحوه کنترل خشم را الگو برداری کنید و بدون فحش دادن خود را ابراز کنید، فرزند شما نیز یاد می گیرد که چگونه این کار را انجام دهد.

 

 به راه‌های دیگری نگاه کنید که فرزندتان ممکن است در معرض زبان نامناسب قرار گیرد، مانند فیلم‌ها یا بازی‌های ویدیویی. اگر می خواهید زبان آنها را تمیز کنید، آنچه را که در معرض آنها قرار می گیرند و امکان دارد صدمه بزنند، محدود کنید.

 

 

***چگونه یک الگوی خوب باشیم؟

 

 

 اگر کودک شما می خواهد به او توجه بیش از حد کنید، او را نادیده بگیرید

 بچه ها اغلب رفتاری را تکرار می کنند که توجه زیادی را به خود جلب می کند. اگر بخندید یا از یک کلمه نامناسب استفاده کنید، تقریباً تضمین می شود که فرزندتان دوباره آن را تکرار کند.

 

 نادیده گرفتن این رفتار می تواند راهبرد خوبی برای شروع باشد، به خصوص برای کودکان خردسال. اگر کلمه فحش با وجود نادیده گرفتن آن تکرار شد، توضیح دهید که کلمه خوبی نیست و دیگر نباید از آن استفاده شود.

 

 

7. عواقبی برای فحش دادن تعیین کنید

 

 

 اگر قاعده ای در مورد فحش دادن ایجاد کرده اید و همچنان ادامه دارد، ممکن است پیامد منفی لازم باشد. اگر کودک شما در هنگام عصبانیت فحش می دهد، استراحت کردن می تواند راه خوبی برای آموزش به او باشد که چگونه قبل از گفتن چیزی که او را به دردسر می اندازد آرام شود.

 

 «کوزه سوگند» وسیله دیگری برای انضباط است. این امر مستلزم آن است که هر کسی در خانه پس از هر تخلف، مقدار معینی پول - مانند یک دوهزار تومانی - را در کوزه بگذارد. این فقط در صورتی کار می کند که بچه هایی داشته باشید که مطمئن باشید پول دارند و با دادن مقداری از آن تحت تأثیر قرار می گیرند.

 

 با دقت فکر کنید که با پول چه کار کنید. از پول بددهنی و فحش برای تعطیلات خانوادگی خود استفاده نکنید. اگر بچه‌های شما بدانند که پول برای سرگرمی صرف می‌شود، به احتمال زیاد فحش می‌دهند تا بتوانند در این امر مشارکت کنند.

 

 اگر چه در ابتدا ممکن است اهدای پول به خیریه ایده خوبی به نظر برسد، اما ممکن است پیام اشتباهی را برای بچه ها ارسال کند. «ما با فحش دادن به دیگران کمک می‌کنیم»، ممکن است آن چیزی نباشد که شما می‌خواهید بچه‌ها از پیامد کار اشتباه بگیرند. در عوض، ممکن است بتوانید از وجوه برای پرداخت چیزی مانند صورت‌حساب‌های خانگی استفاده کنید.