برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
♡"بسم الله الرحمن الرحیم" ♡ کسی که دستور میدهد در واقع یا طرف مقابلش را تسلیم کرده، یا سعی میکند اورا تسلیم کند. همه ما انسان ها دوست نداریم، آزادی و قدرت اختیارمان را کسی از ما بگیرد، کودکان هم اینطورند. شاید با خود بگویید آن ها بچه اند و نمی توانند خوب و بد را تشخیص دهند و این وظیفه ماست که از آن ها مراقبت کنیم. کاملا درست است... اما وظیفه ما به عنوان بزرگتر کودک درک، او در تمامی شرایط و حالت هاست. در واقع باید در شرایط مختلف خود را جای کودک گذاشت و بببنید چه حسی به شما دست می دهد. هم چنین در این ویدیو بببنید چگونه به بچه ام دستور دهم؟ آیا شما به عنوان پدر و مادر یا هرکسی دوست دارید آزادی و قدرت اختیار شمارا به بهانه مراقبت و دوست داشتن بگیرد یا با دستور دادن های پی در پی حق انتخاب شما را بگیرد... واقعا دوست ندارید... الگوی کودک قبل از ورود به مدرسه پدر و مادرند، به همین علت تمام رفتار ها و کارهای آنان را تقلید می کنند. پس وقتی به او زیاد دستور می دهید یاد میگیرد به پدر و مادرش، به برادرانش، به خواهرانش، به همکلاسی هایش دستور دهد .» والدین هم خیلی اوقات از پدر و مادر و یا رئیسشان و... تقلید می کنند و در واقع بجای شکستن زنجیره و دنباله تسلیم آن را گسترده تر می کنند. اما بهتر است به جای دستور دادن به کودک چه کارهای دیگری انجام داد؟ هم چنین در این ویدیو ببینید. دستور دادن صحیح به کودک ✍🏾بجای دستور دادن احساسات خود را بشناسید و آنها را ابراز کنید. به کودک کمک کنید تا احساسات خود را به صورت کلامی بیان کند. در اینصورت مغز او بالغتر شده و کودک در مدیریت احساسات (و طوفان های عاطفی) بهتر عمل می کند. علاوه بر این،اینکار از او فردی همدل می سازد که دیگران را درک می کند و به خواسته ها و احساسات آن ها احترام میگذارد. ✍🏾از سوالاتی که با " چرا؟ " شروع می شود خودداری کنید. سوالاتی که کودک به سختی می تواند به آنها پاسخ دهد، را از او نپرسید، از کلمه چرا زیاد استفاده نکنید . ✍🏾 بجای دستور دادن قوانین خانه و خانواده و...را به کودک یاد دهید. یعنی کار هایی که باید انجام دهد و کارهایی که نباید انجام دهد را به او یاد دهید. ✍🏾بجای دستوردادن با نشان دادن مثال به او حق انتخاب دهید به او پیشنهاد دهید : « مثلا بگویید ترجیح میدی، شبا تا دیر وقت تلویزیون ببینی و صبح با چشم های خوابالو به کلاس بری و سر کلاس هم مثل بقیه نتونی بازی کنی، یاد بگیری، یا زود بخوابی و سرحال بیدار بشی؟؟ ✍🏾بجای دستور دادن حداقل روزی یک بار به او محبت کنید " تا حد امکان با او بازی کنید." "حداقل 10 دقیقه در روز را فقط با کودکتان بگذرانید." "ترفندی که قبل از دستور دادن باید رعایت شود" این ترفند به شما کمک می کند تا دیگر نیاز نداشته باشید مدام به کودک دستور دهید تا کاری را انجام دهد. برنامه چیست؟ برنامه در واقع یک عادت مکانیکی و بدون فکر است که با پیا پی و پشت سر هم انجام دادن کارها تکرار میشود. برای اینکه فرزندان شما ساختار بهتری داشته باشند، باید یک برنامه مشخص براساس شناختی که از روحیات و شخصیت کودکتان دارید بریزید. کارهایی که باید انجام شوند و مداومت وهمیشگی بودن آنها از قبل مشخص شده باشد، بنابراین بچه های کوچک شما می توانند راحت تر با تغییرات مختلف سازگار شوند. ☆☆☆بنابراین یک برگه و یک خودکار بردارید و برای هر یک از سه دوره از روز، تمام کارهایی را که فرزندتان باید انجام دهد، یادداشت کنید. اما در عمل چگونه می توان برنامه را تعریف کرد و آنها را برقرار کرد؟ می توانید با تقسیم روزهای خود به سه دوره شروع کنید و تعیین کنید: – یک برنامه برای صبح؛ - یک برنامه برای ناهار؛ - و یک برنامه برای عصر. فقط آنها را به طور مبهم در ذهن نداشته باشید، آنها را یادداشت کنید ! "آنها را با جزئیات بنویسید" خوب بعد از نوشتن نوبت به عمل کردن می رسد.... برخی از والدین ترجیح می دهند فرزندان خود را به محض بازگشت از مدرسه دوش بگیرند برخی دیگر درست قبل از رفتن به رختخواب این کار را انجام می دهند. وقتی صحبت از روتین می شود، انتخاب های زیادی وجود دارد. هیچ راه درست و دقیقی برای انجام این برنامه وجود ندارد. این به شما بستگی دارد که با توجه به محدودیت ها و محیط زندگی خود، ترتیبی را که برای شما مناسب تر است تعریف کنید و به آن پایبند باشید. اینطور دیگر کودک احساس نمی کند دارید به او دستور می دهید. مثلا اینطور بگویید. برای صبح صبح که از خواب بیدار می شویم، صورتمان را می شوییم، به مامان و بابا سلام می کنیم، رختخوابمان را مرتب می کنیم، صبحانه می خوریم، مسواک می زنیم، برای رفتن به مهد یا پیش دبستانی آماده می شویم و رفتن به مدرسه » برنامه ظهر و عصر می تواند اینگونه باشد: «وقتی از مهد کودک به خانه می‌آییم، اول لباس عوض می کنیم،دست و صورتمان را می شوییم، غذا می‌خوریم، کمی استراحت می کنیم و اگر تکلیفی داشتیم انجام می دهیم. با هم بازی می کنیم قصه می‌گوییم، تلویزیون می ببنیم و.... و می‌خوابیم. » برای اینکه این تمرین را سرگرم کننده کنید، حتی می توانید تصویری رنگارنگ بسازید که آن را روی کمد کودکان خود بچسبانید. مهمتر از همه، مطمئن شوید که کودک برنامه را درک می کنند. باید به جای فریاد زدن و دستور دادن که "وقت خوابتو، بدو بخواب" "یا بازم مسواک نزدی، زود مسواکتو بزن" سعی کنید تا وقتی که به برنامه اش عادت کند با او همراهی کنید. "الان وقت چیه.....؟؟ خوب بیا با هم بریم تو رختخواب" "الان دیگه وقت مسواکه، آفرین پسرم، دخترم مسواکشو بزنه، حاضر شه بریم مهد" یک دوره پشتکار لازم است! برای اینکه برنامه تا ن مؤثر باشند، صبور باشید ، و خودتان به آن عمل کنید. به گفته برخی از کارشناسان، یک عادت خوب در 3 مرحله به دست می آید: ✍🏻فاز یک: ماه عسل در ابتدا به احتمال زیاد هم شما هم فرزندتان انگیزه وشوق زیادی برای عمل کردن به برنامه خود خواهید داشت.... ✍🏻فاز دو: مبارزه بعد از مدتی ممکن است انگیزه فرزندان شما و همچنین شما کم شود. اتفاقات پیش بینی نشده همه چیز را زیر و رو می کند. ممکن است در برنامه تان تغییراتی ایجاد کنیدو وسوسه می شوید که تسلیم شوید. توجه داشته باشید که این مرحله بخشی از فرآیند است و علیرغم احساسات منفی یا عدم اشتیاق لحظه‌ای‌تان، اگر یک‌بار نظم و انضباط را حفظ کنید، ... بعد از مدتی از این مرحله عبور خواهید کرد. . اگر شما خسته و بیخیال برنامه تان شوید ، فرزندان شما نیز همین کار را می کنند و این یعنی بازگشت به نقطه اول ..... ✍🏻فاز سه " طبیعت دوم " خودشه ! شما پشتکار داشته اید و این عادات جدید در فرزندانتان هم ریشه دوانده است. برنامه های شما اکنون به صورت خودکار در آمده اند و هم شما و هم فرزندانتان به آن ها عادت کردید به یاد داشته باشید: یادگیری عادات خوب سخت است اما زندگی را آسان تر می کند، عادات بد آسانند اما زندگی را پیچیده می کنند. کنترل!(مرحله ماه عسل و مبارزه) در مرحله ماه عسل و مرحله مبارزه به طور خاص، مطمئن شوید: "اینکه فرزند شما کاری را که باید انجام می داد انجام داد." "که او این کار را به درستی انجام داده است." این کنترل ها به شما این امکان را می دهد که کارهای روزمره خود را انجام داده و همچنین به فرزند کوچکتان کمک می کند تا استقلال داشته باشد. برای مثال، اگر کودک نوپای شما بعد از غذا به درستی دندان‌هایش را مسواک نزده است، یعنی همچنان برای یادگیری به کمک شما نیاز داشته باشد. "(در این مورد، میتوانید روش صحیح انجام آن را به او آموزش دهید)" "یا زمانی که او این کار را انجام نداد ( به او تذکر دهید)" هنگامی که فرزندان شما به طور کامل روال خود را یاد گرفتند و انجام دادند میتوانید کمی آن ها را از دور تر زیر نظر داشته باشید. اما هرگز آنها را به طور کامل رها نکنید، در غیر این صورت در معرض خطر غافلگیری ناخوشایند قرار خواهید گرفت. چند نکته پایانی: برای اینکه برنامه خود را دلپذیرتر و کمتر محدود کنید: می توانید از چند دقیقه قبل، به آن ها یاد آوری کنید که الان وقت چیه مثلا: "بچه ها، پنج دقیقه دیگه وقت ناهار خوردنه می توانید بهتر زمان هر کاری را به او یاد آوری کنید: «امشب چه داستانی رو بخونیمم؟ ". به آنها می گویید که وقت خواب است. وقتی فرزندانتان از روال خود پیروی می کنند، آنها را تشویق کنید: چرا نبوسید در آغوش نگیرید؟ این کار به آن ها انگیزه، شور و شوق تازه برای شروع دوباره و دوباره می دهد. توجه داشته باشید که در حدود 3 سالگی، حتی اگر کودکان هیچ آشنایی با مفهوم نداشته باشند، آنها مفهوم فعالیت و کارهایی که خود و اطرافیان هر روز پشت سر هم انجام می دهند را خوب می فهمند. ⭕️⭕️ تاثیر بکارگیری جملات منفی در دستور دادن ✍🏾 شاید تعجب کنید اگر بگویم مغز ما با همه پیچیدگیش قادر نیست جملات منفی را از مثبت جدا کند به جمله ً منفی ً زیر توجه کنید: 🔹به آن گربه پشت بوم فکر نکن!🔹 ❓ذهن شما الان دارد به چه چیزی فکر میکند؟ 😐بدون شک ذهن شما اکنون در حال فکر کردن به گربه است. ✍به نظر شما اگر به کودکی گفته شود. " دستمو ول نکن" "به پریز برق دست نزن" "امروز با بچه ها در مهد دعوا نکن" چه پیغامی در مغز او مخابره میشود؟ ⭕️همه این جملات در ذهن او مثبت برداشت شده و گویی که به او دستور داده اید که این کار را انجام دهد، در واقع در فرمان دادن باید به کودک گفته شود چه کاری باید انجام دهد نه اینکه چه کاری نباید انجام دهد. همچنین بببینید دستور دادن صحیح به کودک چگونه به کودکم دستور بدهم که آن را اجرا کند؟ 
12 روش آموزش حیوانات به کودکان پیش دبستانی بهمراه آموزش نقاشی و کاردستی حیوانات
فریده امیر احمدی 1401/04/26
