برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
یکی از مهمترین و اصلی ترین دغدغه های والدین تربیت فرزندشان از همان دوره کودکی و حتی بعضی قبل از تولد نوزاد است. تلاش می کنند که به بهترین شیوه فرزندشان را تربیت کنند. اغلب والدین فکر می کنند که برای اینکه فرزند مودب وبا انضباطی داشته باشند، لازم است آن ها را بخاطر خطاهایشان تنبیه کنند. اما حقیقت این است که بین انضباط، وتنبیه واقعا تفاوت وجود دارد. ☆☆☆تفاوت اصلی بین انضباط و تنبیه در این است که انضباط به کودکان یک رفتار جدید آموزش می دهد در حالی که تنبیه به کودکان رفتار جدیدی را با استفاده از ترس آموزش می دهد. نظم و انضباط و تربیت اصولی وصحیح کودک احتمالا برای والدین خسته کننده وآزار دهنده به نظر برسد وسخترین بخش فرزندپروری باشد که یکی از رایج ترین و سخت ترین چالش های والدین است. آیا تا به حال فکر کرده اید: چگونه می‌توانیم بچه‌ها را بدون استفاده از تنبیه تنبیه کنیم؟» همانطور که مشخص است، استفاده از تنبیه تنها راه و همچنین راه حل خوبی برای تنبیه صحیح ودرست واصولی کودک نیست . شواهد نشان می دهد که : فریاد زدن و کتک زدن کودک جواب نمی دهد و در درازمدت می تواند آسیب بیشتری به فرزندتان بزند . فریاد زدن و کتک زدن زیاد می تواند بر کل زندگی کودک تأثیر منفی بگذارد. وبخاطر «استرس سمی» که ایجاد میکند می‌تواند منجر به پیامدهای منفی زیادی مانند احتمال ترک تحصیل، افسردگی، مصرف مواد مخدر، خودکشی و بیماری‌های قلبی شود. پروفسور کلوور می گوید: «مثل این است که به شما گفته شود : این دارو به شما کمکی نمی کند و شما را بیمار می کند. "وقتی می دانیم چیزی کار نمی کند، پس به دنبال راهکار های متفاوتی باشیم." به جای تنبیه و رفتارهای نامناسب به دنبال راه های مثبت وموثر برای ایجاد یک رابطه وتربیت سالم با کودکتان باشید. خوب در ابتدا درباره مغز صحبت میکنیم، واینکه چرا تنبیه بر زوی مغز تاثیر مخرب و ویران کننده میذاره. مغز انسان عصب شناسان بر این باورند که مغز انسان عبارتند از: 🧠مغز خزنده - عملکردهای بدن مانند تنفس، ضربان قلب، هضم، واکنش جنگ یا گریز و سایر عملکردهای بقا را بدون تلاش ما کنترل می کند. 🧠 مغز عاطفی _ مسئول احساسات قوی مانند ترس، خشم، اضطراب جدایی، مراقبت، و غیره است. 🧠مغز متفکر _ که مسئول یادگیری، استدلال، حل مسئله، تصمیم گیری یا تفکر پیچیده انجام می شود. بنابراین تفاوت بین انضباط و تنبیه این است که: نظم و انضباط مغز متفکر را فرا می خواند، در حالی که تنبیه بر مغز عاطفی تاثیر می گذارد واکنش مغز انسان به ترس چگونه است؟ فرض کنید در حال پیاده روی در طبیعت هستید و ناگهان یک حیوان بزرگ از جلوی شما می پرد. شما چکار می کنید؟ بیشتر مردم ، به طور غریزی بدون فکر کردن یک قدم به عقب برمی‌دارید . اما وقتی خوب نگاه میکنید می بینید فقط یک سگ بدون آزار است بنابراین بعد از کمی فکر کردن آرام می گیرید . زنگ خطر (و ترس) در مغز عاطفی ما ایجاد می شود. چون وقتی در خطر هستید، نمی توانید فکر کنید! هورمون استرس، کورتیزول، برای تجهیز بدن برای مقابله یا فرار (یا به عقب پریدن) سریع ترشح می شود. به این مکانیسم جنگ یا گریز می گویند . همه این‌ها به‌طور خودکار اتفاق می‌افتند، بدون اینکه فکر کنیم. لینک👈🏻تنبیه کودکان از بدو تولد تا بالای 13سال تنبیه و مغز ترس مکرر وپی در پی برای مغز خوب نیست. کودکان خردسال، به ویژه کودکان نوپا و پیش دبستانی، کنجکاو هستند. اما آنها چیز زیادی در مورد محافظت از خود نمی دانند. آنها نمی دانند که چرا از آنها انتظار دارید بعضی رفتارها را انجام دهند وبعضی را انجام ندهند. ذهن کودک، هنوز برای استدلال وفکر کردن در باره مسائل آماده نیست. بنابراین، بسیاری از والدین برای تنبیه به استفاده از ترس یا اقدامات اجباری مانند تنبیه بدنی،، یا سرزنش متوسل می‌شوند. بچه ها هنگام تنبیه والدینشان به شدت می ترسند زیرا نقطه امنشان که همان والدینشان است به منطقه نا امنی برایشان تبدیل می شود، وهمین باعث ترس واضطراب واسترس در کودک می شود. برخی والدین امیدوارند که ترس باعث شود فرزندانشان رفتارهای نادرستشان را ترک کنند و رفتار صحیح را جایگزین کنند. اما واقعیت این است: ترس مکرر واقعاً می تواند مغز کودک را به روش های غیرمنتظره ای به هم بزند. از جمله: 🔷 ۱) اختلالات روانی اگر رویداد تهدید کننده ای یا ترس شدیدی برای کودک رخ دهد ، یک خاطره خاص در مغز او شکل می گیردوجدا از حافظه عادی ذخیره می شود. یعنی مغز متفکر او آفلاین می شود. بنابراین، ترس در واقع می تواند ما را به تغییر رفتارهایمان وادار کند. خب مشکل اینجاست این نوع از حافظه شرطی شده یعنی هر بار با ترسی که بخاطر تنبیه است دچار اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در مراحل بعدی زندگی می شود. از آنجایی که ایجاد این خاطره خاص (و یادآوری آن) نیازی به مجوز از مغز متفکر ما ندارد، اجتناب از اثرات مضر ذهنی دشوار است. بزرگتر ها هنگام تنبیه ومجازات از طرف دیگران با فریاد زدن بتوانند با دوستان و فعالیت‌های دیگر حواس خود را پرت کنند یا دیگر آن شخص را نبینند. دنیای ما پر از گزینه است. اما برای کودکان، به خصوص کوچکترها، والدین تمام دنیای آنها هستند . والدین تنها پناه وتامین کننده تمام نیازهای آنانند. کودکان در انتخاب مراقب خود چاره ای ندارند. لینک👈🏻تکنیک بی توجهی به کودک(یکی از تکنیک های تنبیهی کودک) و فراموش نکنیم، از منظر یک کودک، بزرگسالان از نظر فیزیکی بسیار بزرگ هستند، تقریباً مانند غول‌ها برای کودکان، رفتار خشنن والدین و مراقبینشان بزرگترین تهدید زندگی شان است. ۲) افزایش هورمون استرس هنگامی که کودک به صورت پی در پی می ترسد سطح بالای هورمون استرس در دراز مدت باعث مشکلات سلامتی جدی برای کودک می شود - کوچک شدن مغز باعث مشکلات حافظه و یادگیری، سرکوب سیستم ایمنی، فشار خون بالا، افسردگی و اختلال اضطراب می شود . ترس تنها احساسی نیست که می تواند باعث قطع ارتباط مغز متفکر ما شود. بلکه اضطراب واسترس واعصبانیت هم تاثیر دارند. از آنجایی که کودکی که اغلب تنبیه می‌شود (یا تهدید به تنبیه می‌شود) دائماً در وضعیت هشدار دهنده است، واکنش جنگ یا گریز کودک به راحتی شروع می‌شود، حتی زمانی که کمی نا امید باشد مواجه می‌شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، مغز عاطفی بدون مشارکت مغز متفکر مسئول می شود.کودک می‌تواند با رفتار کردن یا طغیان‌های غیرقابل کنترل واکنش عاطفی نشان دهد. آنها نمی توانند به مغز متفکر خود دسترسی پیدا کنند. آنها نمی توانند به طور موثر احساسات خود را تنظیم کنند. در واقع، مطالعات نشان می دهد که تنبیه بیش از حد باعث رنج و عذاب در کودکان می شود که منجر به تنظیم عاطفی ضعیف تر و رفتار پرخاشگرانه بیشتر می شود. تنظیم هیجانی و خودکنترلی برخی از مهم ترین مهارت هایی است که کودکان خردسال باید بیاموزند. تأثیر والدین بر توانایی کودک برای کسب آن مهارت ها بسیار مهم است.کودک همچنین یاد می گیرد که احساسات خود را از طریق هماهنگی و مشاهده واکنش های والدین خود تعدیل کند. اگر والدین هر زمان که فرزندشان مرتکب اشتباهی می شو اعصبانی شوند و با فریاد وکتک رفتار کنند، کودک یاد می گیرد که وقتی دیگران اشتباه می کنند، خشن باشد. همچنین در این ویدیو ببینید، اتاق خواب اتاق تنبیه نیست. آیا این درسی است که می خواهید فرزندتان با تنبیه کردن یاد بگیرد؟ــ تأثیر دو طرفه تنبیه همان طور که رفتارهای منفی و اشتباهات کودک واکنش منفی والدین را به همراه دارد و کودکشان را تنبیه می کنند، همین رفتار منفی را کودک هم تکرار می کند رفتار کودک و پاسخ های والدین می تواند از یکدیگر تغذیه شود. .کودکانی که به شدت تنبیه می شوند ممکن است خودشان قلدر یا قربانی قلدر شوند. برخی از کودکان نیز با بزرگ شدن مشکلات رفتاری خیلی مخرب و زیان باری از خود نشان می دهند . در واقع والدین با رفتارهای وحشیانه خود بدون آنکه متوجه باشند به یک الگوی وحشی و غلدر برای فرزندشان تبدیل می شوند که در دراز مدت گریبانگیر فرزندش می شود، زیرا کودک یاد می گیرد با ضعیفتر از خود مثل پدر ومادرش رفتار کن برخی خودشان قربانی قلدرها می شوند زیرا اقدام والدینشان به آنها نشان داده است که چنین رفتاری قابل قبول است. گاهی رفتار والدین نیز باعث می شود که فرزندان در فرار یا تغییر موقعیت احساس ناتوانی کنند. و نتوانند از خودشان دفاع کنند چون بدون اینکه خانوادشان متوجه باشد اورا موجودی تو سری خور و ترسو بار آورده است که نمی تواند در موقعیت های حساس از خود مراقبت کند. عملکرد تحصیلی بدتر با تنبیه کردن کودک محققان دریافتند خانه‌هایی که از برای تربیت فرزندشان آن هارا تنبیه می کنند چه کلامی چه بدنی استفاده می‌کنند، ا پیشرفت تحصیلی پایین‌تری در مقایسه با خانه‌هایی که تعامل گرم والدین و فرزندی دارند رو به رو هستند متأسفانه، تنبیه بدنی و کلامی خیلی زیاد است زیرا والدین در بیشترمواقع تغییر رفتاری فوری را که می خواهند دریافت می کنند. بنابراین آنها به اشتباه فکر می کنند که این روش "کار می کند" اما متاسفانه متوجه عواقب بلند مدت آن نیستید. الگوی خوبی برای کودکتان باشید اگر حیوان خانگی دارید حتما متوجه شده اید که سگ ویاگربه شما از شما تقلید نمی کند، اما آیا متوجه شده اید که فرزندتان سعی میکند شمارا زیر نظر بگیرد و از شما تقلید کند؟ توانایی یادگیری از طریق مشاهده و تقلید از دیگران منحصر به انسان است. دانشمندان کشف کردند که یک مدار عصبی خاص در مغز، به نام سیستم عصبی آینه ای ، مسئول این قابلیت است. پس اگر 👇🏾 "اگر می خواهید فرزندتان محترم باشد، به فرزندتان احترام می گذارید." "اگر می خواهید فرزندتان مهربان باشد، با فرزندتان مهربان هستید." "اگر نمی خواهید فرزندتان ضربه بزند، فرزندتان را نزنید." "اگر نمی خواهید فرزندتان به دیگران ظلم کند، به فرزندتان ظلم نکنید." وغیره. از بچگی وقتی تنبیه می شدی، در حین تنبیه، به این فکر می کردی که چه اشتباهی کرده ای؟ یا به این فکر کردید که پدر و مادرتان چقدر بی رحمند؟، چقدر آرزو می کردید که شما را کتک نزنند، چقدر ناعادلانه مجازات شدید؟ به جای تنبیه و رفتارهای نامناسب به دنبال راه های مثبت وموثر برای ایجاد یک رابطه وتربیت سالم با کودکتان باشید. از جمله: 👈🏻ویژگی های مثبت ودرست کودکتان را تحسین کنید بیشتر والدین بر رفتارهای منفی وبد کودکشان تمرکز می کنند ونسبت به آن حساس می شوند ، کودکان ممکن است که از این حساسیت به عنوان راهی برای جلب توجه شما استفاده کنند و رفتار بد را به جای ترک کردن زیادتر کنند بچه ها با تشویق و تمجید رشد می کنند. زیرا احساس دوست داشتن و خاص بودن می کنند. پروفسور کلوور توصیه می کند: "مراقب زمانی که آنها کار خوبی انجام می دهند و آنها را تحسین کنید، حتی اگر این کار فقط به مدت پنج دقیقه با خواهر یا برادر خود بازی می کنند." "وهمین توجه وتشویق رفتارهای خوب ومثبت اورا تقویت می کند. 👈🏻 انتظارات خود را واضح نشان دهید. پروفسور کلوور می‌گوید: اینکه به فرزندتان بگویید دقیقاً چه می‌خواهید، بسیار مؤثرتر از گفتن این است که چه کاری انجام ندهد». مثلا با او می گویید که «لطفاً همه اسباب‌بازی‌های خود را بردار و آنها را سر جای خودش بگذار » انتظار خود را واضح وروشن بیان کرده اید و احتمال انجام کاری را که شما می‌خواهید افزایش می‌دهد. اما باید انتظاراتتان هم واقع بینانه باشد، مثلا نمی توانید از او بخواهید که دو سه ساعت ساکت بنشیند و با خودش بازی کند، اما مثلا می توانید از او بخواهید تا تماسش که ده دیقه ای طول می کشد تمام شود او خودش را سرگرم کند وساکت باشد. زیرا در غیر این صورت با شکست رو به رو می شوید. 👈🏻سعی کنید حواس کودک را از سمت کارها ورفتارهای منفی به مثبت پرت کنید. ،منحرف کردن حواس کودک با فعالیت مثبت می‌تواند یک راه حل مفید باشد. "وقتی حواس آنها را به سمت چیز دیگری پرت می کنید - با تغییر موضوع، معرفی یک بازی، هدایت آنها به اتاق دیگری یا رفتن به پیاده روی، می توانید با موفقیت انرژی آنها را به سمت رفتار مثبت منحرف کنید." 👈🏻به او پیامد های انجام دادن کار ورفتار اشتباه را یاد آوری کنید. بخشی از بزرگ شدن این است که یاد بگیرید اگر کاری انجام می دهید، باید مسئولیت عواقبش را هم بپذیرید. تعریف این امر برای فرزندتان یک کار ساده است که ضمن آموزش مسئولیت پذیری، رفتار بهتر را تشویق می کند. با توضیح عواقب رفتار بد به فرزندتان فرصت دهید تا کار درست را انجام دهد. به عنوان مثال، اگر می خواهید فرزندتان دست از خط خطی کردن روی دیوارها بردارد، می توانید به او بگویید که اگر این کار را انجام دهد فرصت بازی کردن با اورا از دست می دهد. این به آنها هشدار و فرصتی برای تغییر رفتارشان می دهد. اگر باز هم به رفتار اشتباهشان ادامه دادند عواقب را با آرامش و بدون اعصبانیت به او یاد آوری کنید. اگر دست از کارشان برداشتند اورا تحسین کنید، این تحسین باعث ایجاد یک حلقه بازخورد مثبت برای فرزندتان است. ن 👈🏻تعامل وهمکاری با کودکان کوچکتر می‌توانید با او بازی کنید ، قاشق‌ها را به گلدان‌ها بکوبید یا با هم آواز بخوانید». تحقیقات شگفت انگیزی وجود دارد که نشان می دهد بازی با فرزندان شما رشد مغز آنها را افزایش می دهد. مانند بچه های کوچکتر، نوجوانان به دنبال تشویق و تمجید هستند و می خواهند آنها را خوب تصور کنند «آنها دوست دارند که با آنها در اتاق برقصید یا در مورد خواننده مورد علاقه‌شان صحبت کنید. آنها ممکن است این احساساتشان را همیشه نشان ندهند، ولی این یک راه موثر برای ایجاد رابطه بر اساس شرایط آنها است.» همچنین در این ویدیو ببینید، باید ها و نباید های تنبیه
.jpg)
