آیا اختلال نقض توجه (ADD) همان بیش فعالی(ADHD) است؟

آیا اختلال نقض توجه (ADD) همان بیش فعالی(ADHD) است؟

در حالی که اصطلاح ADD از نظر فنی یک اصطلاح منسوخ است ( و دیگر توسط متخصصان پزشکی استفاده نمی شود ) هنوز هم گاهی اوقات به صورت محاوره ای برای اشاره به فردی استفاده می شود که عمدتاً دارای ADHD  بی توجه است که باعث ایجاد مشکل در تمرکز می شود اما علائم بیش فعالی را شامل نمی شود.

تفاوت ADD و ADHD چیست ؟

بسیاری از مردم از اصطلاحات ADD و ADHD به صورت مترادف استفاده میکنند که این اصلا درست نیست بلکه برای استفاده از این اطلاعات باید از چند نکته کلیدی آگاه باشیم .
1. اصطلاح ADD قدیمی تر است و برای بی توجهی استفاده میشود در حالی که اصطلاح ADHD در دهه 1990 و برای مراجعانی دارای بیش فعالی و بی توجهی استفاده میشود .
2. اصطلاح ADHD طبق DSM-5 در حال حاضر دارای سه زیرگروه است
_ نوع بی توجه ( گاهی ADD گفته میشود )
_ نوع بیش فعال - تکانشی
_ نوع ترکیبی

* علائم ADD با نوع بیش فعال - تکانشی و ترکیبی متفاوت است .

علائم نقض توجه :

1. حواس پرتی سریع
2. مشکل داشتن در پیروی از دستورالعمل ها
3. به مشکل خوردن زمان انجام دادن کاری و ماندن سر فعالیت ها
4. فراموشی
5. گم‌کردن وسایل شخصی مثل کتاب یا کلید
6. عدم توجه به جزئیات
7. مشکل داشتن با سازماندهی
کودکان مبتلا به نقض توجه ممکن است به نظر بی حوصله یا بی علاقه به فعالیت های کلاس باشند. آنها ممکن است مستعد رویاپردازی یا فراموشی باشند، با سرعت آهسته کار کنند و به کارهای ناقص روی بیاورند.
تکالیف، میزها و کمدهای آنها ممکن است نامرتب به نظر برسند. آنها ممکن است وسیله های خود را در مدرسه و خانه از گم بکنند ‌، یا تکالیف مدرسه را اشتباه انجام دهند و در انجام تکالیف شکست بخورند. این می تواند معلمان و والدین را ناامید کند و منجر به کسب نمره ضعیف کودک در کلاس شود.

علائم نقض توجه در کودکان و نوجوانان و بزرگسالان :

در حالی که علائم این بیماری در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مشابه است، ممکن است در طول زمان نیز تغییر کند. کودکان ممکن است بیشتر تحت تاثیر علائم بیش فعالی قرار بگیرند.
این علائم ممکن است زمانی که کودکان در محیط های کلاس درس هستند، قابل توجه تر و مخرب تر شوند. در حالی که علائم با افزایش سن افراد تغییر می کند، نوجوانان و بزرگسالان احتمالاً همچنان علائمی مانند توجه ضعیف، به خاطر سپردن مشکل اطلاعات و مشکلات سازمانی را تجربه کنند.

تشخیص ADD :

برای تشخیص اختلال نقض توجه مراجع باید 6 علامت 9 علامت زیر را دارا باشد .
1. مشکل در حفظ کردن توجه
2. اغلب به نظر میرسد که کودک گوش نمیدهد

3. عدم توجه به جزئیات
4. مشکل داشتن در سازماندهی کارها و فعالیت ها
5. گم کردن مکرر وسیله ها
6. فراموشی
7. اجتناب از فعالیت هایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارد
8. مشکل در پیروی از دستورالعمل ها
9. به راحتی حواسش پرت میشود
* اگر فکر می کنید که کودک شما ممکن است (ADD) داشته باشد، مهم است که با پزشک کودک خود در مورد ADHD نوع بی توجه صحبت کنید. درمان‌های مؤثری در دسترس هستند که می‌توانند به کودکانی که با بی‌توجهی دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند، و مداخله زودهنگام می‌تواند از تأثیر مخرب این اختلال بر زندگی آن‌ها جلوگیری کند.
رویکرد ها و فعالیت های کاردرمانی که میتوانند به مراجع یا مراقبان مراجع  از اختلال نقض توجه کمک کند :
1. نقاط ضعف : شناخت نقاط ضعف به دنبال بی توجهی
2. تمرکز : افزایش تمرکز کودک در حین کار
3. انجام دادن آهسته فعالیت : ارائه راهبرد هایی برای کم کردن عملکرد و سرعت فعالیت ها
4. کمک بصری : کمک بینایی و بصری برای کمک به توجه مراجعان

5. نشانه ها و فهرست های بصری : تشریح گام به گام دستورالعمل ها و فعالیت هایی که کودک قرار است انجام دهد .
6. تجزیه و تحلیل : با استفاده از تجزیه و تحلیل کار و ساده‌سازی، کارها را ساده کنید.
7. تکرار :  کودک در چندین فعالیت کوچک و ساده فعالیت های تکراری را تکمیل کند تا توجه و تمرکز او افزایش پیدا کند .
8. دانش والدین : والدین یا مراقبان باید برای چالش های معمولی که ممکن است کودک با آنها مواجه شوند آمادگی و دانش داشته باشند .

9. برنامه engine : استفاده از فعالیت های حسی حرکتی (فیزیکی) که به طور آگاهانه طراحی شده و برنامه ریزی شده اند ، برای کمک به دستیابی به خودتنظیمی و توجه بیشتر و بهتر است .

10. خودتنظیمی : ایجاد طیف وسیعی از راهبردهای خودتنظیمی در ارتباط با والدین و سایر مراقبان و معلمان دیگر .

به امید بهبود و سلامتی تمام بیماران

کاردرمانگر محدثه داودی