برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
از بدو تولد به کودک خود زمان زیادی برای تقویت شکم کودک دهید. با بازی روی شکم، نوزادان قدرت ماهیچهای در شانهها، بازوها، پشت و تنه خود را افزایش میدهند که به آنها کمک میکند خزیدن را بیاموزند. آنها نه تنها به طور بالقوه خطرناک هستند، بلکه زمان تمرین روی زمین را برای یادگیری خزیدن محدود می کنند. واکرها همچنین می توانند رشد عضلات را مختل کنند. نوزادان یاد میگیرند که چگونه خزیدن را بیاموزند، و بعداً زمانی که هر روز زمان زیادی برای بازی، حرکت و کاوش دارند، بلند میشوند تا بایستند و سپس راه بروند. تحت فشار قرار دادن کودک برای توسعه مهارتی که برای آن آمادگی ندارد در واقع می تواند روند یادگیری را کند کند. مانند بسیاری از نقاط عطف رشد، خزیدن در هر نقطه از یک محدوده نسبتاً طولانی شروع می شود - از سن 5 تا 13 ماهگی، با نیمی از همه نوزادان در حدود 8 ماهگی شروع به خزیدن می کنند . در بیشتر موارد، از نظر جسمی هیچ مشکلی برای نوزادانی که دیر خزیدن دارند وجود ندارد. آنها ممکن است مشغول کار بر روی مهارتهای دیگری باشند که برایشان جالبتر است، مانند یادگیری استفاده از دستهایشان برای فهمیدن نحوه کار اشیا. آنها ممکن است ترجیح دهند به جای کاوش از طریق حرکت، بنشینند و جهان را به صورت بصری یا لمسی (با دستان خود) کاوش کنند. به یاد داشته باشید، نوزادان، مانند بزرگسالان، ترجیحات و علایق متفاوتی دارند. با ایمن سازی محیط کودک خود تا حد امکان، فضای مناسبی برای حمایت از مهارت های رشد و رشد سالم او ایجاد می کنید.
از چه چیزی برای خزیدن کودک باید اجتناب کرد:
واکر کودک
گذراندن زمان زیادی در صندلی کودک و کریر نوزاد
فشار دادن فرزندتان برای یادگیری خزیدن
چه زمانی باید نگران خزیدن باشم؟
همچنین، اگر کودک کمی بزرگتر یا سنگینتر از حد معمول سنش باشد، ممکن است دیرتر بخزد، زیرا فشار دادن روی چهار دست و پا و حرکت دادن وزن اضافی بدن برای نوزادان دشوارتر است. نوزادانی که نارس به دنیا آمده اند نیز ممکن است دیرتر بخزند.چند نکته واضح که باید به آنها توجه کرد: