برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
اصطلاح انگلیسی یکپارچگی حسی Sensory Integration است که عموماً به اختصار SI گفته می شود. ما پنج سیستم حسی اصلی ( بینایی ، شنوایی ، چشایی ، بویایی و لامسه ) داریم که این حس های اصلی به محرک های خارجی وارده از محیط پیرامونی پاسخ می دهند، همچنین یکسری حواس درونی مانند حس عمقی ، حس لمسی ، حس تعادلی و حس احشائی داریم که این حس های درونی بدون نیاز به خودآگاهی عمل می نمایند و برای ما نیز قابل مشاهده نیستند. یکپارچگی حسی عبارت از یک فرایند عصبی در خصوص سازماندهی اطلاعاتی است که ما از حس های اصلی و درونی کسب می کنیم. به طور معمول سیستم اعصاب مرکزی ( مغز و نخاع ) شبکه ای را ایجاد می کند که به ما اجازه شناسایی، تفسیر، دریافت، توجه کردن، نادیده گرفتن، جست و جو کردن یا اجتناب ار حس های معینی را می دهد. به ما اجازه می دهد آن چه را که لذت بخش است، جست و جو کنیم و از آن چه دردناک است، اجتناب کنیم. در کل یکپارچگی حسی عبارت است از پردازش مغزی صحیح حواسی که در بدن ما وجود دارد، بدون اینکه یک حس در حس دیگر تداخل ایجاد کند. در اصطاح یکپارچگی حسی ما تاکیدی بر خود گیرنده حسی ( مانند چشم و گوش ) نداریم بلکه تاکید ما بر تفسیر اعصاب از این حواس است. حس شنوایی یکی از حواس برتر انسان می باشد. حرف زدن امری اکتسابی بوده و انسان از طریق شنیدن، زبان محیط اطراف خود را می آموزد آنگاه قادر به تکلم خواهد بود. حس شنوایی ما : ما را از از صداهای موجود در محیط اگاه میکند ما را از جهت صدا ها اگاه میکند به کمک میکند تا با هم ارتباط برقرار کنیم به ما ایمن بودن یا خطرناک بودن صدا را اطلاع میدهد صدا به لاله گوش می رسد به مجرای شنوایی هدایت می شود با پرده گوش برخورد می کند، باعث لرزش آن می شود سپس از طریق زنجیره استخوان های کوچک شنوایی به گوش داخلی منتقل می شود. سلولهای مویی، حرکت موجود در آنجا را به محرکهای الکتریکی تبدیل میکنند که از طریق عصبهای صوتی به مغز منتقل میشوند. گوش آدمی همه ی امواج صوتی را نمی تواند بشنود. همان گونه که پیش از این یادآور شدیم گوش موجهایی را می تواند بشنود که دارای 20 تا 20000 ارتعاش در ثانیه باشد. اما گروهی از جانوران، مانند سگ می توانند به بسامدهای بیش از 20000 ارتعاش که شنیدن آنها برای نوع آدمی امکان پذیر نیست پاسخ دهند. عصب شنوایی از گوش درونی مایه می گیرد. هر عصب شنوایی دو شاخه دارد. یکی شاخه ی حلزونی و دیگری شاخه ی دهلیزی که اولی در مغز به مرکز شنوایی و دومی به پیاز مغز (بصل النخاع) می رود و در آنجا با اعصابی که از مخچه می رسند ارتباط پیدا می کند. درک شنيداری در کودکان عبارت است از توانايي کودک در درک و فهم انچه که به او گفته می شود. درک شنيداری در کودکان مهم ترين مرحله فرايند رشد زبان کودک است. کودک قادر به انجام دادن بسياری کارهای اساسی مانند حفاظت خود(دست نزن،داغ است)نخواهد بود ،مگر اين که کلمه های گفته شده را درک کند.به همين منوال کودک مطمعنا نخواهد توانست خيلی از کارهای پيچيده تر ،نظير پيروی از دستور ها ،پاسخگويي به سوال ها ويا گوش دادن به داستان هارا انجام دهد،مگر اينکه کلمات گفته شده را بفهمد. این به عنوان یک مهارت در فرآیند یادگیری بسیار مهم است. مهارت درک شنیداری شامل خرده مهارت های زیر است: تمیز شنیداری: توانایی بازشناسی تفاوت میان صدای واجها و تشخیص کلمات مشابه و متفاوت. این مهارت لازمه یادگیری پربار و غنی است. هر چه کودکان در این زمینه مهارت بیشتری داشته باشند در سایر خردهمهارتهای درک شنیداری نیز موفقتر عمل خواهند کرد. ترکیب شنیداری: توانایی ترکیب واحدهای صوتی مجزا یا واحدهای گفتاری در ساختن کلمات. حافظه شنیداری: توانایی ذخیرهسازی و بازخوانی آنچه فرد میشنود می باشد. توالی شنیداری: توانایی یادآوری منظم و پشت سر هم حروف، کلمات و اعدادی که به صورت توالی شنیده میشود. اکمال شنیداری : با شنیدن قسمتی از یک کلمه یا یک جمله معنی کامل درک میشود. تشخیص یک صدا از زمینه صداها : در صورت وجود چندین نوع صدا صدای مورد نیاز و توجه را پیدا میکند و انرا دنبال میکند اگاهی فضایی شنیداری :در صداهای شنیده شده از جهت انها اگاه میشود ► تشخیص شنیداری-حرکتی: از کودکتان بخواهید فعالیت خاصی مانند ریختن مهرهها در شیشه انجام دهد. بعد به او بگویید با شنیدن صدای زنگ یا بوق، فعالیت خود را متوقف کند و دوباره با شنیدن مجدد صدا، به کار خود ادامه دهد. ► تشخیص صداهای نزدیک به هم: ابتدا دو لیوان مقابل کودکتان قرار دهید. یکی را از آب پر کنید و دیگری را خالی بگذارید. با قاشق به لیوانها ضربه بزنید و اجازه دهید کودک، ضمن نگاه کردن، تفاوت صداها را تشخیص دهد. سپس از او بخواهید چشمهایش را ببندد و به صدا گوش دهد و تشخیص دهد که شما به کدام لیوان ضربه میزنید. بعد از چند بار بازی کردن، تعداد لیوانها را به چهار عدد افزایش دهید و در هر کدام مقادیر متفاوتی آب بریزید و بازی را ادامه دهید. ► تشخیص الگوی صدا: به کودک بگویید چشمانش را ببندد. مقابل او بنشینید و چند بار دست بزنید یا توپ را روی زمین بزنید. از کودکتان بخواهید الگوی صدا را برای شما بگوید یا حتی میتوانید از او بخواهید الگو را تکرار کند. ► داستانهای درگوشی: بهآرامی در گوش کودکتان قصهای بگویید. صدای شما را هیچکس جز کودک نباید بشنود. در طول تعریف داستان، صدای خود را مرتب آرام و بلند کنید. این بازی را با هر دو گوش انجام دهید ► تشخیص صدای آدمها: وقتی در مهمانی هستید، از کودک بخواهید چشمانش را ببندد و از یکی از مهمانها بخواهید کودکتان را صدا بزند یا اسم حیوان یا گلی را بگوید. کودک باید تشخیص دهد صدای چه کسی است. بعد از چند بار بازی کردن، این بار دو نفر این کار را انجام دهند. به این صورت که دو نفر به ترتیب اسمی را صدا میزنند و کودک باید بگوید صدای اول متعلق به چه کسی و صدای دوم متعلق به کیست. ► تقویت توالی شنیداری : سه کلمه برای کودکتان بیان کنید و از او بخواهید بعد از شما آنها را تکرار کند. سپس چهار کلمه برای او بگویید. این فعالیت را میتوانید از آسان به سخت پیش ببرید. ابتدا از کلمات متداعی مثل کیف، کتاب یا نوک مداد استفاده کنید که کودک بهتر بتواند آنها را به یاد بیاورد. در مرحله بعد، از کلمات متنوع استفاده کنید. توجه یک فرایند شناختی است که در آن تمرکز ذهن بر محرک یا محرکهای خاصی از محیط جمع میشود و محرکهای محیطی دیگر نادیده گرفته میشوند.توجه شنیداری به معنای تمرکز ذهن بر محرک های خاص شنیداری در محیط است. 1-گوش کردن به صداها: کودکان چشم هایشان را میبندند و به صداهای اطراف گوش میدهند. به عنوان نمونه ، به آوای ماشینها، هواپیما، حیوانها و دیگر صداهای بیرونی، و صداهای اتاق مجاور2- 2- تشخیص آوای خوراکیها: از دانش آموزان بخواهید به آوای انواع خوراکیها مانند کرفس، سیب یا هویج هنگام خوردن ، بریدن یا خرد کردن گوش کنند 3-صداهای ضبط شده: آوای هواپیما، قطار، حیوانها و زنگ را میتوان ضبط کرد، بعد برای دانش آموزان پخش کرد و از آنها خواست که صداها را تشخیص دهند. 4- تشخیص شئ از مسیر آوای به هم خوردن آن: مواد کوچک و سفتی نظیر سنگ ریزهها، دانههای نخود و لوبیا، گچ، نمک، ماسه یا برنج را درون ظرف هایی بریزید و در آنها را ببندید. دانش آموزان بایست با وول دادن ظرف و گوش کردن به آوای آن، شئ درون ظرف را تشخیص دهند. پردازش شنوایی اصطلاحی است که برای توصیف آنچه هنگامیکه مغز شما صداهای اطراف شما را تشخیص میدهد و تفسیر میکند اتفاق میافتد. انسان وقتی میشنود ،که انرژی که ما آن را به عنوان صدا تشخیص میدهیم، از راه گوش هدایت میشوند و به اطلاعات الکتریکی تبدیل میشود که توسط مغز قابل تفسیر است. پردازش شنیداری یعنی اینکه مغز ما با آنچه می شنویم چه کاری انجام می دهد. مکانیسم ها ی پردازش شنیداری که تا کنون شناخته شده است شامل موارد زیر می شود: اگر هر کدام از این مکانیسم ها آسیب ببیند، منجر به مشکلات پردازش شنوایی و یا بدشنوایی می گردد. در واقع در این اختلال، شنیدن مشکلی ندارد، اما فرایند گوش کردن به خوبی انجام نمی شود. واکنش به صداهای بلند با پریدن دست و پا بصورت رفلکسی (تنها پاسخ معتبر در این سن همین پاسخ های رفلکسی هستند.) هنگام صحبت با او آرام میشود یا لبخند میزند. برای نیاز های مختلفش، به شکل های گوناگون گریه میکند. در پایان سه ماهه اول بنظر صدای مادرش را تشخیص میدهد و با آن آرام میشود. به واکه ها(مصوت ها) بهتر از همخوان ها(صامت ها) واکنش نشان میدهند. هنگام تغذیه، مکیدن را در پاسخ به صدا شروع یا متوقف میکند. صداسازی میکند و بنظر میرسد از شنیدن صدای خودش لذت میبرد صداها را با سر و چشمانش دنبال میکند. به اسباب بازی های صدادار واکنش نشان میدهد و بنظر میرسد آنها را دوست دارد. صدای خودش را تقلید میکند. به سمت صدای جدید برمیگردد و یا واکنش نشان میدهد. در هنگام هیجان یا ناراحتی صداسازی میکند. به تغییرات صدای شما واکنش نشان میدهد. اگر صدای مادرش را بشنود ولی بدنبال آن چهره ی فردی دیگر را ببیند، گریه میکند. به موسیقی توجه میکند. از بازی دالی-موشه و چام چام (بازی با دست ها و شعرخواندن) لذت میبرد. در حالت نشسته، در جهت صداها میچرخد و به آنها نگاه میکند. برای جلب توجه صداسازی میکند. به اشیا یا تصاویری که دیگران در مورد آنها صحبت میکنند، نگاه میکند.(Joint attention) پاسخ به در خواست هایی ساده مثل: بیا اینجا به اسم خود، صدای تلفن ، صدای دیگران حتی اگر بلند نباشد واکنش نشان میدهد. هنگام صحبت با او توجه میکند و گوش میدهد. کلمات معمول و پرکاربرد مثل آب را متوجه میشود. با شنیدن موسیقی، جنب و جوش فیزیکی دارد. برای پاسخ به سوالات جستجو میکند. برخی از عبارات رایج را میفهمد. بدنبال شی خارج از دیدی که نام آن گفته شده است، میگردد. دستورات ساده یک مرحله ای را دنبال میکند مثل: توپ بنداز یا شوت کن به سوالات ساده پاسخ میدهد. مثل: بابا کو به شنیدن صدای تلویزیون و رادیو علاقه نشان میدهد. سوالات «بله – نه» را متوجه میشود.مثل: گرسنه ای؟ در اواخر این دوره وقتی از اتاق دیگری او را صدا میزنید، میشنود و پاسخ میدهد. با نامیدن اعضای بدن به آنها اشاره میکند. حافظه ۲ آیتمی دارد. با نامیدن اشیا آشنا به آنها اشاره میکند. آنچه را که با توالی خاصی گفته شده است به یاد میآورد.(توالی شنیداری) «مثلا: ماهی را در آب بنداز و لاک پشت رو توی چمن.» تقریبا برای هرچیزی کلمه ای دارد. از عبارات ۲ یا ۳ کلمه ای استفاده میکند. به سوالات ساده مربوط به یک داستان پاسخ میدهد. شروع به پردازش شنیداری درمورد چیزهایی که میشنود میکند. مثل: درباره شهربازی که دیروز رفتی تعریف کن. صحبت هایش توسط اعضای خانواده و نزدیکانش قابل درک است. برای جلب توجه یا درخواست اشیا، نام آن ها را میگوید. تلویزیون و رادیو و موسیقی را در همان سطح صدایی که برای اعضای خانواده مناسب است گوش میدهد. سوالات ساده ی «چه کسی» ، «کجا» ، «کِی» و «چی» را پاسخ میدهد. بدون نیاز به تکرار هجاها یا کلمات صحبت میکند. داستان ها را به دقت گوش میدهد و میتواند آن ها را دوباره تعریف کند. درمورد اتفاقات روزمره اش توضیح میدهد. اشیا را بر اساس توصیف کردنشان، تشخیص میدهد. +۵ آیتم از یک داستان آشنا را به یاد میآورد. بیشتر مواردی که درخانه یا در مهدکودک به او گفته میشود را میشنود و درک میکند. اکثر صداها را بدرستی تولید میکند. از جملاتی با جزییات زیاد استفاده میکند. از قواعد بدرستی استفاده میکند. با کودکان و بزرگسالان به راحتی ارتباط برقرار میکند. از کلمات ریتمیک و قافیه دار استفاده میکند. مکانیسم های پردازش شنیداری: ►پردازش شنیداری مرکزی : پردازش شنيداري مركزي ميزان كفايت و كارآيي سيستم عصبی مركزي در استفاده از اطلاعات شنيداري مي باشد. اين امر شامل پردازش اطلاعات شنيداري به شيوه اي قابل درك در سيستم عصبي مركزي از طريق فعاليت هاي عصبي - زيست شناختي است. اين فعاليت ها زير بناي پردازش هستند کودکانی که مشکل پردازش شنوایی دارند، معمولاً دارای شنوایی و هوش طبیعی هستند. بااینوجود، مشاهده میشود که آنها نیز: با وجود آستانه های هنجار، رفتارهایی مشابه افراد دارای افت شنوایی دارند. در آزمونهای زبانی و روانشناسی در محدوده ی شنیداری امتیازات پایینتری دارند معلمین و والدین با وجود ادیوگرام هنجار، در مورد توانایی های شنیدن و گوش دادن این کودکان شکایت می کنند. در انجام دستورات چند بخشی پشت سر هم مشکل دارند ضعف در مهارت های خواندن و هجی کردن. در IQ کلامی نسبت به IQ عملکردی، امتیازات پایین تری دارند. ممکن است مهارتهای موسیقیایی ضعیفی داشته باشند. در مهارت های حرکتی gross و fine مشکل دارند. خطاهای زیاد مثل جا انداختن و اشتباهات شنیداری در دیکته. عدم تمایل در شرکت کردن در فعالیتها و بحث های کلاسی و عدم توجه مداوم وتمرکز در کلاس درس سابقه ی ابتلا به مشکلات گوش میانی و افت شنوایی بخش عمدهای از کارهایی که توسط متخصصان انجام میشود این است که مشکلات دیگر را رد میکنند. پزشک متخصص اطفال یا پزشک خانواده میتواند در رد برخی بیماریهای احتمالی که میتواند مواردی از همین علائم را داشته باشند، کمک کند. او همچنین رشد و تکامل کودک را اندازهگیری میکند. برای تعیین اینکه فرزند شما مشکل عملکرد شنوایی دارد یا خیر، ارزیابی سنجش شنوایی ضروری است. متخصص شنوایی سنجی آزمایشهایی را ارائه میدهد که میتواند آرامترین صداها و کلماتی را که یک فرد میتواند بشنود را تعیین کند و آزمایشهای دیگری روی کودک انجام میدهد تا نشان دهند که فرد چگونه میتوانند صداها را در کلمات و جملات تشخیص دهد. اغلب علت اختلال پردازش شنوایی کودک مشخص نیست. شواهد نشان میدهد که ضربه مغزی، مسمومیت با سرب، عفونتهای مزمن گوش، مننژیت، تولد زودرس یا وزن کم و ژنها میتوانند نقش داشته باشند. گاهیاوقات هم دلایل مختلفی وجود دارد. درمان اختلال پردازش شنوایی مرکزی دقیقاً به همان دلایلی پیچیده است که شناسایی آن دشوار است. هر کسی که برای درمان اختلال پردازش شنوایی مرکزی با کودکان کار می کند باید به این ویژگی ها توجه داشته باشد. متأسفانه هیچ درمان یا درمان پذیرفته شده ای برای CAPD وجود ندارد که در همه کودکان به خوبی کار کند. هر طرح درمانی شخصی سازی شده و بر اساس توانایی های بیماران تنظیم می شود. همانطور که گفته شد، روش های درمانی مختلفی وجود دارد که چشم انداز تحصیلی کودکان را به میزان قابل توجهی تقویت می کند این روشها معمولاً با استفاده از سه دسته کلی توصیف میشوند : درمان مستقیم، استراتژیهای جبرانی و تغییرات محیطی درمان مستقیم – راهبردهای درمان مستقیم شامل جلسات درمانی 1 به 1 و استفاده از یادگیری به کمک رایانه برای استفاده از انعطاف پذیری ذاتی مغز - ظرفیت ساخت مسیرهای عصبی جدید یا روش های تفکر است. نرمافزارها و بازیهای رایانهای مانند نرمافزار آموزشی «Fast ForWord» شرکت علمی Education یا بازی «Simon» Hasbro به عنوان منابع درمانی استفاده میشوند. این فعالیت ها به یادگیرندگان کمک می کند تا توالی، تمایز و پردازش سیگنال های شنیداری را افزایش دهند درمان با استراتژی های جبرانی استراتژی های جبرانی برای حمایت از کودکان با مهارت های بهبود یافته در توجه ،زبان ، حافظه، حل مسئله و سایر استراتژی های حیاتی زندگی روزمره تمرکز دارند. تمرکز این نوع آموزش ها بر این است که به بچه ها بیاموزند که هم مسئولیت موفقیت تحصیلی خود را بپذیرند و هم تکنیک ها و مهارت های پیشرفته ای را که برای انجام آنها به خوبی نیاز دارند ارائه کنند. راهبردها و تکنیک های این دسته شامل تمرینات حل مشکلات کلمه و گوش دادن فعال است تغییرات محیطی تنظیم محیط یادگیری کودک می تواند کمک کننده باشد، زیرا به خوبی شناخته شده است که سر و صدای محیط در توانایی آنها برای درک گفتار اختلال ایجاد می کند. بنابراین استفاده از پرده ها، دیوارپوش ها یا کاشی های صوتی برای کاهش صدای محیط می تواند مفید باشد. در کلاسهای خاص، مربیان یک میکروفون و دانشآموزان CAPD گیرندههای کوچک میپوشند، به طوری که صدای معلم تقویت و شفافتر میشود و آن را از سایر صداها یا صداها متمایز میکند. حتی نورپردازی بهبود یافته نیز مزایایی را به همراه دارد، زیرا خواندن عبارات در چهرههای با نور کامل آسانتر از چهرههای با نور کم است. بنابراین در صورتی که کودک شما مبتلا به CAPD تشخیص داده شد، خیالتان راحت باشد که درمانهایی برای درمان آن وجود دارد، اما به خاطر داشته باشید که تشخیص دقیق زودهنگام برای درمان مؤثر بسیار مهم است. توجه شنوایی یک فرآیند شناختی است که به شنونده اجازه می دهد تا به طور انتخابی بر محرک مورد علاقه تمرکز کند، محرکی است در حالی که رقابت نامربوط را نادیده می گیرد، بنابراین شنونده آگاهانه محرکی را که تماشا می کند انتخاب می کند و پاسخ آن را پردازش می کند فعالیت هایی برای بهبود توجه از طریق پردازش شنوایی 1. خواندن یک کتاب یا شعر با صدای بلند. 2. تمرین لحن و زیر و بمی در هنگام آواز خواندن. 3.نواختن آلات موسیقی. 4.حفظ مطالب برای امتحان 5. انجام تمرینات برای بهبود وضعیت و تنفس دیافراگمی علائم مشکلات شنوایی میتواند کم، متوسط و یا وخیم باشد. افرادی که دارای مشکلات کم شنوایی هستند، خصوصاً در محیطهای پر سر و صدا قادر به درک گفتار باقی افراد نیستند. از طرفی دیگر گاهی مشکلات شنوایی آنقدر شدید میشود که فرد برای درک بهتر صداهای محیط باید از سمعک استفاده کند. برخی دیگر ناشنوا هستند و برای درک سخنان دیگران و ارتباط برقرار کردن باید لبخوانی کرده و از زبان اشاره مخصوص ناشنوایان استفاده کنند. در ایالات متحدهی آمریکا ۱۵ درصد افراد بالای ۱۸ سال دارای مشکلات شنوایی در سطوح مختلف هستند. علائم این عارضه به نوع مشکلی که فرد با آن درگیر است ارتباط دارد. علائم مشکلات شنوایی در نوزادان علائم مشکلات شنوایی در بچههای نو پا و کودکان سمعکها این دستگاهها به بهبود شنوایی کمک میکنند. انواع مختلفی از سمعک در اندازهها و قدرتهای مختلف وجود دارد. سمعکها درمانی برای ناشنوایی نیستند، تنها صداهای اطراف را تا حد زیادی تقویت میکنند. سمعکها از باتری، اسپیکر، تقویت کننده صدا و میکروفون تشکیل شدهاند. امروزه سمعکها در اندازههای بسیار کوچکی تهیه میشوند به طوری که حتی در صورت استفاده هم قابل تشخیص نیستند کاشت حلزون شنوایی اگر پرده گوش و گوش میانی مشکلی نداشته باشند، احتمالاً کاشت حلزون شنوایی به فرد کمک خواهد کرد. کاشت حلزون شنوایی به توانایی درک گفتار هم کمک بسیاری میکند. حلزون شنوایی کاشته شده شامل یک بخش داخلی و خارجی است، بخش خارجی آن شامل میکروفون برای جمع کردن صداهای محیطی، پردازندهی گفتاری برای اولویتبندی کردن صداها و ترانسمیترها است.برای بخش داخلی حلزون شنوایی جراح یک دریافتکننده و یک تحریککننده در استخوان زیر پوست کار میگذارد. این اجزا سیگنالها را به پالسهای الکترونیکی تبدیل میکنند. معمولا کاشت حلزون شنوایی در هر دو گوش کودکان انجام میشود، ولی در افراد بالغ تنها یک حلزون شنوایی در یک گوش کاشته میشود. گوش کردن و شنیدن دو عملکرد کاملا متفاوتاند. شنیدن یعنی فرد توانایی دریافت اطلاعات شنیداری را از طریق اجزای گوش دارد. اما گوش کردن در کودکان مهارتی ارادی و به معنای توانایی تجزیه و تحلیل و واکنش در برابر اصوات است.در هر دو حیطه اختلالاتی میتواند شکل بگیرد که هر کدام درمان مختص به خود را دارد.اما در هر مورد درمان به موقع از اهمیت بسیار بالایی برخورار است .در صورت مشاهده هرکدام از علایم مطرح شده هر چه زودتر به پزشک مربوطه مراجعه فرمایید . با ارزوی بهبودی تمامی بیماران ملیکا بخشی یکپارچگی حسی
حس شنوایی
مسیر حس شنوایی
میدان شنوایی
عصب شنوایی
درک شنیداری
تمرین هایی برای تقویت درک شنیداری
توجه شنیداری
فعالیت هایی به منظور تحکیم توجه شنیداری
پردازش شنیداری
رشد شنیداری
تولد تا ۳ ماهگی
۴ تا ۶ ماهگی
۷ تا ۹ ماهگی
۱۰ تا ۱۲ ماهگی
۱ تا ۲ سالگی
۲ تا ۳ سالگی
۳ تا ۴ سالگی
۴ تا ۵ سالگی
اختلال های شنیداری
نقص در پردازش حس شنیداری
اختلال پردازش شنیداری مرکزی
شاخص های رفتاری اختلال پردازش شنیداری
تشخیص پردازش شنیداری مرکزی
علت اختلال پردازش شنیداری مرکزی
درمان پردازش شنیداری مرکزی
نقص در توجه شنیداری
چگونه توجه شنوایی را افزایش می دهید؟
کم شنوایی و ناشنوایی
علائم ناشنوایی
درمان مشکلات ناشنوایی یا کم شنوایی
کلام اخر