آیا کودک من مبتلا به اوتیسم است؟

آیا کودک من مبتلا به اوتیسم است؟

ابتلا به اوتیسم باعث ایجاد تفاوت اساسی می شود. با شناختن علائم و نشانه های اولیه ، می توانید به کودک خود در یادگیری ، رشد و شکوفایی کمک کنید.

آیا کودک من مبتلا به اوتیسم است؟

اوتیسم چیست؟ اوتیسم خود را از طریق طیفی از علائم بیان می کند. اختلال طیف اوتیسم در دوران نوزادی و اوایل کودکی بروز می دهد و باعث تأخیر در بسیاری از زمینه های اساسی رشد مانند یادگیری صحبت کردن ، بازی و تعامل با دیگران می شود. علائم و نشانه های اوتیسم نیز مانند اثرات آن متفاوت است. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم فقط دارای نقایص خفیف هستند ، در حالی که برخی دیگر موانع بیشتری برای غلبه بر آنها دارند. با این حال ، هر کودک در طیف اوتیسم ، حداقل ، در سه زمینه زیر دارای مشکلات است:

ناتوانی در برقراری ارتباط کلامی و غیر کلامی
عدم توانایی ارتباط با دیگران و دنیای اطرافشان
نا توانی در فکر کردن و رفتار انعطاف پذیر

بین پزشکان ، والدین و متخصصان نظرات مختلفی وجود دارد که علت ایجاد اوتیسم و ​​بهترین راه درمان آن چیست. با این حال ، یک واقعیت وجود دارد که همه در مورد آن موافق هستند: مداخله زودهنگام و فشرده تاثیرگذار است. مهم نیست که سن کودک شما چقدر است ، امید خود را از دست ندهید. درمان می تواند اثرات این اختلال را کاهش دهد و به فرزند شما در پیشرفت و رشد کمک کند.

چگونه والدین می توانند علائم هشدار دهنده را مشاهده کنند؟
به عنوان والدین ، ​​شما در بهترین موقعیت هستید تا اولین نشانه های هشدار دهنده اوتیسم را تشخیص دهید. شما فرزند خود را بهتر از هر شخص دیگری می شناسید و رفتارها و سؤالاتی را مشاهده می کنید که یک پزشک متخصص اطفال ، در یک بازدید سریع پانزده دقیقه ای ، ممکن است فرصتی برای دیدن نداشته باشد. نکته اصلی این است که خودتان را آموزش دهید تا بدانید که چه چیزی عادی است و چه چیزی نیست.

رشد فرزندتان را زیر نظر بگیرید. اوتیسم انواع مختلفی از تاخیرهای رشدی را شامل می شود ، بنابراین توجه دقیق به اینکه چه زمانی کودک شما در حال دستیابی به نقاط عطف اجتماعی ، عاطفی و شناختی است ، یک روش مؤثر برای کشف زود هنگام این مشکل است. در حالی که تأخیرهای رشد به طور خودکار به اوتیسم اشاره نمی کند ، ممکن است خطر افزایش یافته را نشان دهد.اگر نگران هستید اقدام کنید. هر کودکی با سرعتی متفاوت رشد می کند ، بنابراین اگر کودک شما کمی دیر صحبت یا راه رفتن کند ، نیازی به وحشت ندارید. اما اگر فرزند شما متناسب با سن و سال خود نقاط عطف را برآورده نمی کند ، یا به موردی مشکوک هستید ، فوراً نگرانی های خود را با روانشناس و مشاور کودک خود در میان بگذارید. صبر نکنید.

رویکرد انتظار و مشاهده را قبول نکنید.

به والدین نگران گفته می شود ، “نگران نباشید” یا “صبر کنید و ببینید”. اما انتظار بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. شما در سنی که فرزند شما بهترین فرصت برای بهبود دارد، وقت با ارزش خود را از دست می دهید. علاوه بر این ، چه تأخیر ناشی از اوتیسم باشد و یا برخی عوامل دیگر ، بچه های با تاخیر در رشد احتمالاً نمی توانند مشکل خود را حل و فصل کنند.

به غرایز خود اعتماد کنید.

در حالت ایده آل ، پزشک فرزند شما نگرانی های شما را جدی می گیرد و ارزیابی کامل از اوتیسم یا سایر تاخیرهای رشد را انجام می دهد. اما گاهی اوقات ، حتی پزشکان ماهر نیز مشکلات را دست کم می گیرند. اگر به شما می گوید اشتباه است و صبور باشید ، به شک و شبهه های خود گوش دهید. قرار ملاقات پیگیری با پزشک را تعیین کنید یا حتی می توانید به یک روانشناس دیگر مراجعه نمایید.