جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین

جدا کردن اتاق خواب کودک

*ابتدا سعی کنید به اتاق کودک برسید و وسایل و اسباب بازی هایی را که او دوست دارد در آن قرار دهید، ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینید و با او در اتاق بازی کنید.

* تمام قسمت های اتاق را به کودک نشان دهید، اتاق کودک هرگز نباید تاریک و بدون نور باشد تا بتواند به راحتی و بدون ترس به اتاق شخصی اش علاقه مند شود و آنجا را بپذیرد.

* در طول روز برای بازی کردن، فرزندتان را به اتاق خودش هدایت کنید و به او بگویید که در همان اتاق می‌تواند بازی کند و نباید وسایل بازی اش را به خارج از اتاق بیاورد.

* در طول روز و در میان بازی و هنگامی که کودک خسته می‌شود او را در همان اتاق بخوابانید، کنارش بمانید تا کامل به خواب رود.

* هنگام خوابیدن کودک در اتاق خوابش به هیچ وجه کنارش یا در تخت خوابش دراز نکشید بلکه کنار تختش بنشینید و با قصه گویی و هر کاری که فکر می‌کنید به آن علاقه دارد، به او کمک کنید تا بخوابد.

* در بعضی از خانواده‌ها خوابیدن بچه بین پدر و مادر تا سنین بالاتر از سه سال هم انجام می‌گیرد، وقتی کودک با محیطی انس بگیرد و مفهوم ترس و تاریکی و... را متوجه شود به سختی می شود او را به اتاقی فرستاد که در آن تنها بخوابد.

* به دلیل نیاز حیاتی کودک به مراقبت والدین، نوزاد دست‌کم شش ماه و در بهترین شرایط دوازده ماه در یک اتاق با والدین بخوابد ولی نه در یک تخت خواب.