انگشت مکیدن کودک

انگشت مکیدن کودک

بسیاری از نوزادان و کودکان در چند سال اول زندگی خود انگشتان خود را می مکند. ویدیوی انگشت مکیدن به همراه ۶نکته برای پایان دادن به این عادت در کودکان

مکیدن انگشت به کودکان احساس امنیت و شادی می دهد. این یک غریزه کاملاً طبیعی و به طور کلی برای کودک بی ضرر است که شست خود را بمکد، اما می تواند منجر به مشکلاتی در دندان های کودک شما یا سازگاری اجتماعی با رشد آنها شود.

 

پایان دادن به مکیدن انگشت

1،مشکل  انگشت مکیدن را نادیده بگیرید.

 

 

از آنجایی که اکثر کودکان در سنین 2 تا 4 سالگی مکیدن انگشتان خود را متوقف می کنند، می توانید به سادگی تصمیم بگیرید که هیچ کاری در مورد آن انجام ندهید. این ممکن است از ضربه یا مشکلات دیگر کودک شما جلوگیری کند، مگر اینکه مکیدن انگشت شست او باعث مشکلات دیگری شود. با در نظر گرفتن شخصیت او و سایر عوامل مانند فشار اجتماعی یا احساسات شخصی شما، انتخاب کنید که کدام گزینه ممکن است برای فرزندتان بهترین باشد.

به یاد داشته باشید که مکیدن انگشتان یک رفلکس طبیعی برای کودکان است و ممکن است بیشتر از اینکه آسیبی به او وارد کند، راحتی را به همراه داشته باشد، به خصوص اگر سعی کنید و به زور از مکیدن انگشتان کودک خود جلوگیری کنید.

 

2،محرک های فرزندتان برای انگشت مکیدن

 رادریابید. 

 

 

کودک شما ممکن است در پاسخ به استرس یا اضطراب انگشتان خود را می مکد یا می تواند یک رفلکس طبیعی باشد که به عادت تبدیل شده است. به رفتارهای کودک خود قبل و بعد از مکیدن انگشتان او توجه کنید تا به شناسایی محرک های خاص مکیدن کمک کنید.

موقعیت‌های خاصی را که باعث می‌شود فرزندتان انگشتانش را بمکد، ردیابی کنید. 
آیا کودک زمانی که کار بدی انجام داده یا می ترسد این کار را انجام می دهد؟ 
آیا فرزند شما انگشتان خود را فقط در شب به عنوان راهی برای خوابیدن می مکد؟ 
این می تواند به شما کمک کند موثرترین استراتژی ها را برای از بین بردن محرک ها و ترک عادت مکیدن پیدا کنید.
از کودک خود بپرسید که چرا انگشت  خود را می مکد. در برخی موارد، ارتباط باز گام خوبی برای مقابله با مشکل است. فرزندتان همچنین ممکن است به شما کمک کند تا متوجه شوید که می توانید به روش های جایگزین آرامش یا فعالیت را فراهم کنید.

3،محرک ها برای انگشت مکیدن را از بین ببرید. 

 

 

هنگامی که فرصت پیدا کردید هر محرکی را که باعث می‌شود کودکتان انگشت خود را بمکد شناسایی کنید، می‌توانید به آرامی شروع به خلاص شدن از شر آنها کنید. دادن راحتی یا فعالیتی که به کودک نیاز دارد یا می‌خواهد می‌تواند گام مهمی برای ترک این عادت باشد.
هرگونه استرس یا اضطرابی که باعث مکیدن انگشت می شود را از بین ببرید. این می تواند چیزی شبیه ترس از تاریکی باشد. در این صورت، ممکن است بخواهید در اتاق کودکتان چراغ خواب قرار دهید و به او کاری بدهید که انجام دهد، مانند خواندن کتاب، در حالی که به خواب می رود. به همین ترتیب، اگر فرزندتان هنگام رفتن بترسد، یک ویدیوی کوچک بسازید تا به او یادآوری کنید که به زودی به خانه خواهید رسید.

 

4،حواس کودکتان را برای انگشت مکیدن پرت

 کنید.

 

علاوه بر اینکه کودکان احساس اضطراب یا استرس می کنند، کودکان بی حوصله اغلب انگشتان خود را می مکند.انجام فعالیت‌ها و انحرافات کافی به کودک می‌تواند به منحرف کردن حواس کودک از مکیدن انگشتانش کمک کند. اطمینان حاصل کنید که حواس‌پرتی‌های شما با عادت‌های مکیدن در روز یا شب مناسب است.
به کودک خود اسباب بازی های زیادی بدهید تا در طول روز با آنها بازی کند. مشغول نگه داشتن فرزندتان ساده ترین راه برای منحرف کردن حواس از مکیدن انگشتان اوست.
اگر متوجه شدید که کودک دست یا انگشتان خود را به سمت دهان می گیرد، یک فعالیت دستی یا اسباب بازی برای او آماده کنید. قرار دادن یک اسباب بازی در دستان آنها انگشتان را مشغول نگه می دارد.

 

5،اقلام را جایگزین انگشتان  کنید. 

 

پیشنهاد دادن فعالیتی جایگزین به فرزندتان برای انگشتانش نیز می تواند به ترک  عادت انگشت مکیدن  کمک کند. این می تواند چیزی به سادگی دادن یک اسباب بازی به کودک یا اینکه کودک یک حرکت متفاوت را با انگشتان خود امتحان کند.
به فرزندتان بگویید اگر احساس می‌کند باید انگشتانش را بمکد، انگشت شست خود را فشار دهد.
به کودک خود نشان دهید که چگونه بازی "پنهان کردن انگشت" را انجام دهد. برای مثال، اگر فرزندتان می‌خواهد انگشت شست خود را بمکد، به او بگویید «انگشت خود را با انگشت دیگری بپیچید تا پنهان شود».
سعی کنید وسایل خواب آور را جایگزین مکیدن انگشت در شب کنید. به عنوان مثال، در طول شب برای کودک خود لالایی یا صدای سفید پخش کنید. خرس عروسکی همچنین می تواند به تقویت وسایل دیگر کمک کند.
کودکان بزرگ‌تر می‌توانند از اسباب‌بازی‌های انگشتی ضد استرس مانند توپ‌های استرس یا فیجت اسپینر به عنوان عاملی که باعث حواس‌پرتی می‌شود، استفاده کنند.

6،دست های کودک را بپوشانید. 

 

اگر تاکتیک های دیگر جواب نداد، سعی کنید دست های فرزندتان را با باند یا جوراب بپوشانید. بافت یا حتی اندازه دست پوشیده شده می تواند به ترک عادت مکیدن انگشت در هر شرایطی کودک کمک کند.
به یاد داشته باشید که نمی خواهید فرزندتان را شرمنده کنید. فقط در صورتی که دست کودک را در مدرسه نیست و در انظار عمومی بیرون نیست، بانداژ کنید. این ممکن است در خانه یا زمانی که کودک خواب است بهترین کار را انجام دهد.

ارائه تقویت مثبت برای ترک انگشت مکیدن 

 

1،با فرزندتان درمورد انگشت مکیدن صحبت کنید.

 

 داشتن یک مکالمه ساده با فرزندتان ممکن است برای کمک به او در مسیر صحیح ترک  عادت انگشت مکیدن کافی باشد. مثبت بمانید و یادآوری های ملایمی برای توقف مکیدن انگشتان خود ارائه دهید، ممکن است تقویت کافی برای کاهش مشکل را فراهم کند.
از کودک خود بپرسید: "آیا می دانستید که گاهی اوقات شست خود را می مکید؟" اگر فرزندتان «نه» می‌گوید، نشانه خوبی است که این عادت یک رفلکس طبیعی است که به راحتی با یادآوری‌های ملایم فراموش می‌شود. با این حال، ممکن است متوجه شوید که فرزندتان انگشتان خود را به عنوان راهی برای جلب توجه شما می مکد. در این مورد، گاهی اوقات نادیده گرفتن فرزندتان بهترین راه برای ترک عادت است.
از هر گونه خجالت در مورد عادت کودک خود در امان باشید. اگر کودک شما از روی عادت شروع به مکیدن انگشتان خود در ملاء عام کرد، یک علامت دستی خاص یا نشانه خصوصی داشته باشید تا به او هشدار دهید که متوقف شود. همچنین می‌توانید از کلمه رمزی مانند «حباب‌ها» استفاده کنید تا به فرزندتان بفهمانید که متوقف شود.

 

2،فرزندتان را برای ترک انگشت مکیدن تشویق

 کنید.

 

 ترک عادت انگشت مکیدن برای کودک سخت است، بنابراین بسیار مهم است که کودک خود را در هر مرحله تشویق کنید. به فرزندتان یادآوری کنید که چه حس خوبی خواهد داشت که «بچه بزرگ» باشد.
مطمئن شوید که اغلب به او اطمینان می دهید، به خصوص اگر کودک اشتباه کند. می‌توانی بگویی، «می‌دانم سارا واقعاً سخت است، اما تو داری کار بزرگی انجام می‌دهی که انگشتانت را مکیدن نمی‌کنی».
یک بازی نمایشی انجام دهید و با کودک خود بگویید که به تشویق او کمک کند. به عنوان مثال، با فرزندتان جلوی آینه بایستید و از او بخواهید به شما و دندان هایش نگاه کند. اگر فرزندتان شکاف کوچکی دارد، می‌توانید بگویید: «اگر به مکیدن انگشتان خود ادامه دهید، در نهایت شبیه آن باگز بانی قدبلند خواهید شد. آیا می‌خواهید دندان‌های بزرگی مانند باگ داشته باشید؟»

 

3،فرزند خود را برای ترک انگشت مکیدن تحسین

 کنید.

 

 بخشی از تشویق فرزندتان تحسین کردن است. هر زمان که فرزندتان نقطه عطفی داشت یا کاری انجام می داد که نشان می دهد در حال یادگیری مکیدن انگشتان خود است، به یاد داشته باشید که تحسین و تمجید فراوانی را ارائه دهید. این نه تنها باعث می شود کودک شما احساس خوبی داشته باشد، بلکه می تواند درس هایی را که در مورد مکیدن انگشتان او می آموزید، تقویت کند.
به فرزندتان بگویید: «امروز اصلاً ندیدم که انگشت را بمکی. صبر کن برو! بیا روی تقویم برچسب  بزنیم؟» به همین ترتیب، می‌توانید بگویید: «سام، متوجه شدم که شروع کردی انگشتانت را در دهانت بزاری و بعد ایستادی و کتابی گرفتی. این عالی بود و من به تو افتخار می کنم!»
ستایش کلامی و سایر اشکال ارائه دهید. به عنوان مثال، برچسب هایی را روی تقویم به سمت یک پاداش یا هدف دیگر قرار دهید. همچنین می‌توانید برای فرزندتان علامتی بسازید که می‌گوید: «به راه، سام!» و آن را با ستاره و طرح های دیگر تزیین کنید.

 

4،به فرزند خود برای ترک انگشت مکیدن پاداش

 دهید. 

 

اگر فرزند شما به اهداف خود می رسد یا مکیدن انگشتان خود را متوقف کرده است، به کودکان  پاداش دهید! لازم نیست کار مفصلی انجام دهید، فقط یک حرکت کوچک مانند یک داستان اضافی قبل از خواب، سفر به پارک یا یک اسباب بازی کوچک می تواند به فرزندتان کمک کند که به موفقیت او افتخار می کنید. علاوه بر این، به تقویت درس هایی که به فرزندتان در مورد مکیدن انگشتانش می دهید کمک می کند.

 

اجتناب از تجربیات منفی برای ترک کردن

 انگشت مکیدن

 

1،از تکنیک های ناخوشایند برای ترک انگشت

 مکیدن دوری کنید.

 

 در برخی موارد، دوستان و آشنایان یا برخی پزشکان ممکن است پوشاندن ناخن کودک را با ماده تلخی مانند سرکه یا لاک بی ضرر توصیه کنند. توجه داشته باشید که اینها ممکن است نتیجه معکوس داشته باشند و باعث استرس و اضطراب قابل توجه کودک شما شوند که می تواند منجر به مکیدن انگشت بیشتر شود.
توجه داشته باشید که پولیش ها یا لاک هایی که برای جلوگیری از مکیدن انگشت ساخته شده اند برای کودک شما مضر نیستند. آنها به سادگی طعم بدی دارند. به دقت توجه کنید و ببینید این رویکرد چگونه بر فرزند شما تأثیر می گذارد. اگر به نظر می رسد که بیشتر به آنها آسیب می رساند تا مفید، چیز دیگری را امتحان کنید.

 

2،در مقابل دادن بازخورد منفی مقاومت کنید.

 

 هر کاری که می کنید، عادت مکیدن انگشت فرزندتان را سرزنش، تمسخر یا انتقاد نکنید. این می تواند به کودک شما آسیب جدی وارد کند و ممکن است باعث شود که او با حرارت بیشتری این عادت را ادامه دهد. اگر احساس می کنید نمی توانید واکنش خود را نسبت به فرزندتان کنترل کنید، فقط از کلمات مثبت استفاده کنید و خود را از موقعیتی دور کنید.
به خود یادآوری کنید که فرزندتان کودک است. همچنین ممکن است بخواهید به خودتان یادآوری کنید که ترک عادات بد برای شما چقدر سخت است و این می تواند به ویژه برای یک کودک سخت باشد.

 

3،مراحل رشد را در نظر داشته باشید.

 

 بسیاری از کودکان در دوران کودکی از مکیدن انگشتان خود دست می کشند. این ممکن است بین 2 تا 4 سالگی اتفاق بیفتد، اما ممکن است بعداً در نتیجه فشار همسالان از مدرسه اتفاق بیفتد.مکیدن انگشت به طور کلی تنها زمانی برای شما مشکل ساز می شود که برای کودک شما یک مسئله اجتماعی باشد یا دندان های دائمی او شروع به رشد کرده باشند. یادآوری این نکته که مکیدن شست بخش طبیعی دوران کودکی است که در نهایت ناپدید می شود، ممکن است به شما و فرزندتان کمک کند تا از یک تجربه آسیب زا اجتناب کنید.
از خود بپرسید که آیا مکیدن انگشت فرزندتان به او آسیب می رساند یا بیشتر به شما. این ممکن است به شما کمک کند بفهمید که آیا این زمان مناسب برای ترک عادت فرزندتان است یا خیر. توجه داشته باشید که آکادمی اطفال آمریکا درمان را فقط برای کودکانی که بعد از 5 سالگی انگشتان خود را می مکند توصیه می کند.

 

4،به دندانپزشک مراجعه کنید. 

 

اگر در مورد عادت مکیدن انگشت فرزندتان بسیار نگران هستید و هیچ چیزی برای جلوگیری از آن کار نمی کند، یک قرار ملاقات با دندانپزشک تعیین کنید. اغلب دندانپزشک می تواند نکات یا ترفندهایی را به شما ارائه دهد که ممکن است باعث شود کودک شما از مکیدن انگشتان خود دست بردارد. حتی اجازه دادن به دندانپزشک شما برای صحبت با فرزندتان ممکن است برای کاهش این عادت کافی باشد.
به مطب دندانپزشک خود اطلاع دهید که چرا برای ویزیت می آیید. اطمینان حاصل کنید که به دندانپزشک در خلوت و در جایی که کودک شما نمی تواند صدای شما را بشنود که ممکن است باعث آسیب به او شود، از نگرانی های خود مطلع شوید. از دندانپزشک خود بپرسید که فکر می کند بهترین راه برای ترک مکیدن انگشتان کودک شما چیست.
اگر مکیدن انگشت مشکلی ایجاد کند، ممکن است محافظ دهان یا سایر وسایل ویژه توصیه شود.