6 روش برای جلوگیری از لوس شدن کودک

6 روش برای جلوگیری از لوس شدن کودک

والدین دوست دارند به کودک خود محبت کنند. ولی باید توجه داشته باشند که توجه و محبت بیش از حد ممکن است باعث تربیت یک کودک لوس شود.مام پلاس در این مقاله چندین روش کاربردی برای جلوگیری از لوس شدن کودک به شما ارائه می دهد. با ما همراه باشید .

کودک لوس چگونه کودکی است؟

 

 

 کودک لوس یک اصطلاح تحقیر آمیز برای کودکانی است که رفتاری خود محورانه و نابالغ دارند. این رفتار از روشی که آنها را پرورش داده و/یا بزرگ شده اند ناشی می شود. آکادمی اطفال آمریکا می نویسد که این نتیجه «ناتوانی والدین در اعمال محدودیت های سازگار و متناسب با سن است». و بسیاری از کودکان لوس به عنوان «افراط‌باز»، «خودخواه» و/یا «خودشیفته» توصیف می‌شوند

 

اگر فرزندانتان را لوس می کنید، متوجه خواهید شد ، آنها با شما و سایر بزرگسالان بی ادب هستند.  آنها با کودکان دیگر رتباط درستی برقرار نمی کنند. رئیسانه عمل خواهند کرد و خواستار این هستند که در صف اول باشند.  آنها به سوالات شما پاسخ نمی دهند و دستورالعمل های شما را نادیده می گیرند.  اگر اسباب‌بازی یا غذای جدید را به کودکان لوس بدهید ، با طوفانی از گریه، زوزه و مشت‌های کوچکی که به زمین می‌کوبند، مواجه خواهید شد.

 

 

ویژگی های کودک لوس چیست؟

 

 

 

 در حالی که راه های متعددی برای تشخیص اینکه آیا کودک شما لوس است وجود دارد، برخی از رایج ترین علائم عبارتند از:

 

 مشکل در شنیدن و/یا پردازش کلمه "نه"

 

 نارضایتی از آنچه دارند

 

 خود محور بودن و/یا رفتار کردن، یعنی کودکان لوس فکر می کنند که دنیا حول آنها می چرخد.

 

 فروپاشی و عصبانیت های مکرر

 

 بازنده های دردناکی هستند

 

 

دکتر ریچارد برومفیلد، روانشناس دانشکده پزشکی هاروارد و نویسنده کتاب چگونه سریع فرزند خود را از بین ببریم، می‌گوید: «من فکر می‌کنم اکثر والدین می‌دانند که بچه‌هایشان چه زمانی لوس می‌شوند، اما احساس می‌کنند از انجام کاری در این مورد ناتوان هستند».

 

اگرچه هیچ ایرادی ندارد که کودک خود را در حین دویدن در سوپرمارکت یک اسباب بازی کوچک بخرید یا او را به باغ وحش به عنوان یک غذای خاص ببرید، اما اگر این کارها را در پاسخ به التماس بی وقفه آن ها انجام دهید، خطر ایجاد یک دلقک لوس را افزایش می دهید. وظیفه شما تقویت رفتار خوب است نه بد.

 

 

روان شناسان کودک می گویند: وقتی کودکان لوس به نوجوانی تبدیل می شوند، بیشتر مستعد جذب بیش از حد خود(خودشیفتگی)، عدم کنترل خود، اضطراب و افسردگی هستند. 

 

روانشناس بالینی کودک می‌گویند: «اگر خیلی زود خواسته های بچه ها را برآورده کنید، به نقطه‌ای می‌رسند که نمی‌توانند از هیچ چیز راضی باشند».

 

هنگامی که مادران و پدران از لوس کردن فرزندان خود دست بردارند، نه تنها به عنوان والدین احساس ناامیدی کمتری می‌کنند، بلکه فرزندان خود را برای مقابله با توپ‌های منحنی زندگی نیز آماده می‌کنند .

 

پس از کجا باید شروع کنید؟  در اینجا مراحلی وجود دارد که می توانید برای به دست آوردن مجدد کنترل بر رفتار فرزندتان و جلوگیری از لوس شدن کودک استفاده کنید.

 

 

جلوگیری از لوس شدن کودک

 

 

 

1. با تمام وجود خود را متعهد کنید که از لوس کردن فرزندانتان دست بردارید.

 

 

"شما باید متعهد شوید.  اگر این کار را تا نیمه انجام دهید، بهتر از عدم انجام آن است، اما تا زمانی که واقعاً آن را انجام ندهید، کارساز نخواهد بود.  به عنوان مثال، والدینی که می خواهند کودک شروع به تمیز کردن اتاقش کند، باید مطمئن شوند که کار به درستی انجام می شود.

 

والدینی که مأموریت جدید خود را جدی می‌گیرند، پیشرفت‌های نسبتاً سریعی را در رفتار فرزندشان مشاهده می‌کنند.  «کودک 10 ساله لوس نیازی به 10 سال برگشت ندارد.  بچه‌ها باهوش و انعطاف‌پذیر هستند و می‌خواهند درست رشد کنند، بنابراین معمولاً دیر نیست.»

 

 

2. برای جلوگیری از لوس شدن کودک، تهدیدهای توخالی را با دستورالعمل های واضح، آرام و مختصر جایگزین کنید.

 

 

بچه‌ها می‌شنوند والدینشان می‌گویند، «بس کن، نه، این آخرین بارت باشه.» والدین باید منظور خود را واضح و کامل به کودک بگویند.  اگر فقط کلمات را بگویید و بگویید چه اتفاقی می افتد و به آن پایبند باشید، این همان چیزی است که قدرت دارد و در نتیجه حتی لازم نیست فریاد بزنید.»

 

همچنین از توضیح بیش از حد یا چانه زنی بی پایان بر سر مسائل معمولی مانند مسواک زدن، خاموش کردن بازی ویدیویی یا زمان خواب اجتناب کنید.  فرزندتان فقط مانند یک وکیل کوچک با شما بحث می کند.  در مورد آن فکر کنید: آیا پسر 11 ساله شما واقعاً به صدها یادآوری شبانه در مورد مزایای بهداشت دندان نیاز دارد؟

 

 

3. نظم و انضباط و پیامدهای ثابتی را ارائه دهید تا از لوس شدن کودک جلوگیری کنید.

 

 

«عمل ها بلندتر از کلمات صحبت می کنند. صحبت‌ها را قطع کنید و پیامدهای مشخصی را ارائه دهید.  «آیا مسواک زدن برای فرزند شما مشکل است؟  برای کل روز بعد هیچ خوراکی را امتحان نکنید.  بدون هشدار، بدون تهدید، فقط ممنوعیت کامل شکر و شیرینی تا 24 ساعت آینده.  آیا او از [برداشتن] اسباب بازی هایش امتناع می کند؟  همه آنها را برای چند روز کنار بگذارید.  در ابتدا، کودک شما ممکن است ناله و گریه کند، اما تسلیم عصبانیت نشوید.  "کودکان باید عادت کنند که محدودیت های معقول را بدون احساس تخریب، طرد شدن و مورد بی مهری قرارگرفتن، قبول کند."

 

 

 

4. برای لوش نشدن کودک، از نجات یا محافظت بیش از حد او خودداری کنید.

 

 

 

آیا دختر شما همیشه برای مدرسه دیر می کند؟ از نق زدن دست بردارید و اجازه دهید او از عواقب تأخیر مداوم رنج ببرد.  اینکار ساده به نظر می رسد، اما بیشتر والدین سریعاً وارد شده و می خواهند کودک را نجات می دهند.  «مگر بچه‌ها در خطر نیستند، بگذارید در آشفتگی‌هایی که درست می‌کنند قوی شوند».

 

کارشناسان می گویند والدینی که به طور مکرر از فرزندان خود در برابر عواقب محافظت می کنند، رشد شخصیت آنها را خنثی می کنند.

 

 

5. یک عامل دیگر در لوس سدن کودک: از خود بپرسید که آیا از نظر مادی برای تامین فرزندتان زیاده روی می کنید؟

 

 

کارشناسان می گویند بسیاری از والدین فرزندان خود را با هدایا پر می کنند و هرگز آنها را مجبور نمی کنند که به تنهایی چیزی به دست آورند . لوس کردن فرزندانتان با همه اسباب‌بازی‌ها، لباس‌ها و وسایل الکترونیکی که می‌خواهند، آنها را از درس‌های مهم زندگی محروم می‌کند، مانند پس‌انداز کردن برای یک دارایی ارزشمند.  "اگر همه چیز را بدست آورید، قدردانی را یاد نمی گیرید.  اگر هرگز مجبور نباشی صبر کنی، صبوری را نمی آموزی.»

 

سعی کنید هزینه های بیش از حد را کاهش دهید و برخی از مسئولیت ها را به عهده فرزند خود بگذارید تا کارهای خانه را انجام دهد یا پول کمک هزینه خرید را پس انداز کند.

 

در این دوران سخت اقتصادی، والدین بیشتری ممکن است مجبور شوند نه بگویند.  «این واقعیت که مردم در حال مبارزه هستند چیز خوبی نیست، اما ممکن است یک برکت ترکیبی وجود داشته باشد.  به دلیل محدودیت های مالی، مردم احتمالاً کمتر به فرزندان خود پول و اسباب بازی می دهند.  بسیاری از والدین با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند زیرا احساس بسیار بدی دارند.  اما ای می تواند یک فرصت باشد. البته تا حدی که کودک احساس محرومیت نکند و قوی شود.

 

 

6. برای جلوگیری از لوس شدن کودک ، در مسیر خود بمانید

 

 

کارشناسان می گویند علیرغم بهترین نیت والدین برای جلوگیری از لوس کردن فرزند، بسیاری از چیزها می توانند تلاش را از بین ببرند، از جمله خستگی یا غلبه بر مسئولیت های کاری یا مشکلات زناشویی . «والدین عقب نشینی کرده و پیشرفت کودکان را تضعیف خواهند کرد.

 

 

 

راز بازگشت به مسیر برای اصلاح کودک لوس چیست؟

 

 

وقتی مطمئنید باید در کاری جلوی کودک را بگیرید، در اینکار تردید نکنید. حتی اگر کودک شما عصبی شد و به شما حرف بدی هم گفت، مشکلی نیست. صبور باشید.

 

مثالی بزنیم: مردی در کودکی از نظم و انضباط ثابت پدرش و امتناع از لوس کردن او رنج می‌برد.  اما مرد اکنون با قدردانی به یاد می آورد، "پدرم به من گفت، "برایم مهم نیست که الان از من خوشت نمی آید."  من می خواهم وقتی 40 ساله شدی مرا دوست داشته باشی.»

 

 

چرا فرزندانمان را لوس می کنیم؟

 

 

 

بچه‌ها به این دلیل که ذاتاً بد هستند، لوس نمی‌شوند.  درعوض، والدینی که محدودیت‌ها و ساختاری ارائه نمی‌دهند، می‌توانند رفتار خود محورانه را در کودکان پرورش دهند.

 

امروزه والدین به دلایل بی‌شماری فرزندان خود را لوس می‌کنند.  آنها مطمئن نیستند که چگونه کودکان را مجازات کنند، بیش از حد خسته و پرکار هستند که نمی توانند تلاش کنند، از آسیب رساندن به عزت نفس نوجوان خود می ترسند، یا می ترسند که فرزندانشان عصبانی شوند و آنها را دوست نداشته باشند.  در اینجا یک نکته مهم وجود دارد: برخی از والدین عمداً فرزندان خود را لوس می‌کنند زیرا این احساس خوبی دارد.  آنها متوجه می شوند که خوشحالی فرزندشان به آنها لذت واقعی می دهد و همیشه دوست دارند این اتفاق بیفتد.

 

هیچ کس از بازگشت به سبک سخت و دور از فرزندپروری از گذشته دفاع نمی کند.  اما روابط والدین و فرزندان امروزی که با نزدیکی عاطفی، خودانگیختگی و دوستی بیشتر مشخص می‌شود، هم مزایا و هم مشکلاتی را به همراه دارد.

 

والدین امروزی تمایل کمتری نسبت به اختیارات خود دارند.  به جای اینکه به فرزندشان بگویند چه کار کند، می پرسند.  خواسته ها به پرسش تبدیل می شوند.  سؤالات تبدیل به انتخابات ویژه می شوند.

 

 

زوجی برای جلوگیری از تحریک خشم پسر، هر کاری برای او انجام میدادند..  چرا اینقدر عصبانی بود؟ کودک از پرخاشگری خود احساس ترس می‌کرد، زیرا حتی والدینش به جای ایستادن در برابر او، تسلیم او می‌شدند.

 

 

 

 

کودک برای رشد به مرزها و ساختار نیاز دارد و در صورت غیبت آنها را جستجو می کند.  کودکی که دائماً والدین خود را آزار می دهد، ممکن است به دنبال محدودیت هایی باشد که برای رشد مستقیم نیاز دارد.  رفتار خواستار و مخرب او تا حد زیادی به این منظور است که شما، والدینش را آزمایش کند تا بفهمد در نهایت چه واکنش ظالمانه ای شما را وادار به واکنش سازنده می کند.

 

بدون کنترل، احساس استحقاق و رفتارمخرب کودک می تواند به کلاس درس، تیم ورزشی و قرارهای بازی سرایت کند و باعث طرد سایر کودکان شود. 

کودکان اولین کسانی خواهند بود که می‌دانند خودخواهی‌شان در راه است.  آنها به شما نشان خواهند داد، حتی زمانی که از خود دفاع می کنند، به بچه هایی که خودخواه نیستند حسادت می کنند."