کودکان خجالتی

کودکان خجالتی

کودکان خجالتی پشت برچسب کمرویی خود را پنهان می کنند ،دوستان مام پلاس با ما همراه باشید تا مطالب جالبی را در مورد درک دنیای کودکان خجالتی و عوارض و پیامد های ان در کودکان را با هم بررسی کنیم

درجاتی از کمرویی در همه کودکان عادی و رایج است. برای بسیاری، این یک احتیاط سالم در واکنش به یک برخورد اجتماعی جدید است.برخی از کودکان به طور طبیعی خجالتی هستند. این بدان معنی است که یخ آنها دیرتر اب می شوند یا در موقعیت های اجتماعی ناراحت هستند.
شما می توانید با حمایت از کودکان خجالتی در موقعیت های اجتماعی و تشویق رفتارهای اجتماعی شجاعانه به آنها کمک کنید.
به عنوان والدین یک کودک نوپا یا خردسال، به سرعت با "چسبیدن به پا" آشنا می شوید. این حرکت ویژه ای است که بچه ها وقتی با کسی یا چیزی که با آن ناراحت هستند روبرو می شوند، انجام می دهند.

برای مثال ، شما با دوستی در خیابان ملاقات می کنید، دوست به فرزند شما سلام می کند، اما کودک شما فوراً پای شما را می گیرد و بدون اینکه حرفی بزند پشت آن عقب می نشیند. یا شاید شما از یک زمین بازی جدید دیدن می کنید، فقط به جای اینکه کودکتان برای لذت بردن از تاب خوردن، پای خود را بگیرد و از تکان خوردن امتناع کند.

 

عوارض و پیامد های کمرویی در کودکان را در مام پلاس مشاهده کنید

 

این می تواند باعث نگرانی بیشتر والدین شود:

چرا فرزند من نمی خواهد با مردم صحبت کند؟

چرا فرزند من مثل بقیه بچه ها سرگرم نمی شود؟

چرا فرزند من متفاوت است؟

با این حال، این رفتار چسبنده کاملاً طبیعی است و صرفاً مظهر کمرویی است. کمرویی آن احساس ناهنجاری، دلهره یا خودآگاهی در اطراف افراد دیگر است. و بر خلاف نگرانی والدین، جای نگرانی نیست. این یک واکنش عاطفی طبیعی و سالم در کودکان است.

درمانگران کودکان می گویند: ((خجالت (کمرویی) ممکن است در کودکان به صورت چسبیدن به والدین، عدم تمایل به تعامل با دیگران، به ویژه افرادی که آنها را به خوبی نمی شناسند، تردید در صحبت کردن، و ترجیح دادن به تنهایی نشان دهد.))

  روانشناس کودک "بی‌تردید این امری عادی و کاملاً طبیعی است که کودکان خردسال خجالتی نشان دهند، به‌ویژه در موقعیت‌های اجتماعی ناآشنا و با بزرگسالانی که نمی‌شناسند. مهم است که به یاد داشته باشید که کمرویی یک احساس طبیعی انسانی است که همه ما هر از گاهی آن را تجربه می‌کنیم. "

خجالتی بودن کودک

رفتار خجالتی در نوزادان و کودکان طبیعی است.

برای مثال

 نوزادان ممکن است به والدین خود بچسبند، در موقعیت‌های اجتماعی گریه کنند، یا از نظر فیزیکی سعی کنند با پنهان کردن سر، حرکت کردن یا دور شدن، یا بستن چشم‌های او از تعامل اجتماعی اجتناب کنند.

کودکان پیش دبستانی ممکن است وقتی افراد ناآشنا با آنها صحبت می کنند، تمایلی به صحبت کردن نداشته باشند. آنها ممکن است پشت والدین پنهان شوند یا از شرکت در بازی ها اجتناب کنند.

کودکان در سنین مدرسه ممکن است از پاسخ دادن به سؤالات در کلاس اجتناب کنند، در دوست یابی مشکل داشته باشند، ترجیح دهند پشت بنشینند و بازی دیگران را تماشا کنند یا از فعالیت های جدید اجتناب کنند.

 

 

برخی از کودکان خجالتی تر از دیگران هستند یا ارتباط گرفتن با اطرافیانشان بیشتر طول می کشد. این فقط بخشی از خلق و خوی آنهاست ، که روش آنها برای تعامل با جهان است.

 

 

سه روش کمک به کودک خجالتی را در مام پلاس مشاهده کنید

 

 

کودکانی که خجالتی به نظر می رسند، اغلب با شناختن یک فرد یا موقعیت، «ارتباط برقرار می کنند». این بدان معناست که بهتر است این کودکان را به‌عنوان «آهسته برای ارتباطگرفتن » به جای «خجالتی» توصیف کنید. برچسب زدن به کودک به عنوان "خجالتی" می تواند باعث شود که آنها احساس کنند مشکلی در آنها وجود دارد یا کاری نمی توانند با کمرویی خود انجام دهند.

 

 

 

 

نکاتی برای نوزادان و کودکان خردسال

 

 

1.به کودک خود زمان بدهید تا احساس راحتی کند.

2.کودکتان را مجبور نکنید مستقیماً در آغوش یک بزرگسال ناآشنا برود.

3. بزرگسالان را تشویق کنید تا با یک اسباب بازی در نزدیکی کودک خود بازی کنند و از صدایی آرام استفاده کنند.

4.در موقعیت‌های اجتماعی، مانند گروه‌های بازی یا گروه‌های والدین، در کنار فرزندتان بمانید و در عین حال او را تشویق کنید که به کاوش بپردازد.همانطور که کودک شما راحت تر می شود، می توانید به تدریج برای دوره های کوتاه مدت دور شوید

.

به عنوان مثال، در حالی که کودک شما در محوطه وسایل بازی پارک بازی می کند، شما می توانید با سایر بزرگسالان روی صندلی بنشینید. در صورت نیاز می توانید به فرزندتان سر بزنید یا با نگاه کردن به او اطمینان دهید که در کنارش هستید.
به کودک خود اجازه دهید بداند که احساساتش خوب است و شما به فرزندتان کمک خواهید کرد تا این احساسات را مدیریت کند. به عنوان مثال، "می توانم ببینم که شما کمی ترسید، زیرا نمی دانید چه کسی در مهمانی است." بیا قبل از اینکه وارد شویم با هم نگاه یده اکنیم.

 

دلداری بیش از حد این پیام را می فرستد که فکر می کنید این یک موقعیت ترسناک است. و توجه اضافی ممکن است به طور تصادفی رفتار خجالتی کودک شما را تشویق کند.

رفتار «شجاعانه»

 1/ پاسخ دادن به دیگران

2/استفاده از تماس چشمی

3/امتحان کردن چیزی جدید

4/دوری از شما را تحسین کنید.

در مورد کاری که فرزندتان انجام داده است دقیق باشید – برای مثال، «سام، من از نحوه سلام کردن شما به بچه های پارک خوشم آمد. آیا متوجه شدی که وقتی این کار را کردی چگونه لبخند زدند؟
سعی کنید رفتار اجتماعی با اعتماد به نفس را مدل کنید تا فرزندتان بتواند شما را تماشا کند و از شما بیاموزد.

به عنوان مثال،شما در سلام کردن پیش قدم باشید
اگر دیگران می گویند فرزند شما خجالتی است، به آرامی آنها را در مقابل فرزندتان اصلاح کنید. برای مثال، "یخ اوکمی طول می کشد تا اب شود. هنگامی که او احساس راحتری داشت، خوشحال خواهد شد که بازی کند. این پیام را می فرستد که درک می کنید فرزندتان چه احساسی دارد و کودک شما می تواند وقتی آماده باشد با این موقعیت کنار بیاید.
 

کودکم گوشه گیر است ودر مدرسه فعالیتی ندارد را در مام پلاس مشاهده کنید

 

نکاتی برای کودکان در سن مدرسه

 

 

1.چه در خانه خود و چه در خانه دوستانتان را تشویق کنید. اگر فرزندتان به خانه یکی از دوستانتان دعوت شده باشد، اگر در ابتدا با او بروید، ممکن است احساس راحتی بیشتری کند. می توانید مدت زمانی را که با فرزندتان در خانه دیگران می گذرانید به تدریج کاهش دهید.

2.نمایش وکنفرانس یا ارائه کلاسی را با فرزندتان در خانه تمرین کنید. این به کودک شما کمک می کند تا زمانی که باید جلوی کلاس بایستد احساس راحتی بیشتری کند.

3.فرزندتان را به انجام برخی فعالیت های فوق برنامه تشویق کنید. سعی کنید مواردی را بیابید که رفتار اجتماعی را تشویق می کنند - به عنوان مثال، سرگروهی ، راهنمای درسی یا ورزش.

4.قبل از تعاملات  اجتماعی به فرزندتان آموزش دهید – برای مثال، «امروز فامیل می خواهند با شما صحبت کنند. یادت باشه وقتی عمو  داره حرف میزنه نگاه کنی. اگر این کار را نکنید، او ممکن است فکر کند که به او گوش نمی دهید.

5.از مقایسه منفی با خواهر و برادر یا دوستان مطمئن تر خودداری کنید.

6.با تشویق گام‌های کوچک به سمت کمتر خجالتی بودن، به تقویت عزت نفس فرزندتان کمک کنید.

 

کودک خجالتی را در مام پلاس مشاهده کنید

زمانی که خجالتی ممکن است یک مشکل باشد

رفتار خجالتی کودک شما ممکن است مشکل ساز باشد، اگر باعث ناراحتی زیاد کودک شما (یا شما) و/یا در مسیر زندگی روزمره شود. برای مثال، خجالتی بودن ممکن است مشکل ساز باشد اگر فرزند شما:

به دلیل خجالتی بودن آنها نمی توانند به مکان هایی بروند یا خجالتی بودن آنها شما را از رفتن به مکان ها باز می دارد
علائم اضطراب را در موقعیت های اجتماعی مانند مهمانی ها یا مدرسه نشان می دهد
می‌گوید احساس تنهایی می‌کنند اما نمی‌دانند چگونه با کودکان دیگر بپیوندند
احساس می کند که نمی توانند در کلاس پاسخ دهند یا سؤال بپرسند.
برخی از کودکانی که خجالتی هستند دچار اضطراب می شوند. بنابراین اگر رفتار خجالتی فرزندتان قابل توجه است و به سختی قابل تغییر استمی تواند به صحبت با متخصصی مانند پزشک عمومی یا متخصص اطفال یا روانشناس کمک کند.

 

 

خجالتی یا چیز دیگه؟

بهتر است با مربی کودک و خانواده خود (برای نوزادان خردسال و کودکان نوپا) یا معلم فرزندتان (برای کودکان پیش دبستانی و سن مدرسه) صحبت کنید تا دلایل احتمالی دیگری را برای رفتار فرزندتان در نظر بگیرید.

1.کودکی با تاخیر زبانی

ممکن است علائمی نشان دهد که می‌خواهد با مردم صحبت کند - به عنوان مثال، به دنبال تماس چشمی یا تلاش برای ایجاد ارتباطات اجتماعی است - اما از اینکه درک نمی‌شوند ناامید می‌شوند.

2.کودک مبتلا به اختلال شنوایی

ممکن است نشنود یا به آنچه مردم می گویند پاسخ ندهد یا در پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشد.

 

3.یک کودک اوتیستیک

ممکن است در خواندن نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشد، ممکن است  مانند سایر کودکان بازی نکند و به نظر می رسد که علاقه ای به تماس اجتماعی ندارد.

 

در اینجا یک مثال است:

در یک مهمانی دوستانه ، علی 4 ساله صورتش را نشان نداد و سرش را در دامن مادرش پشت سر او فرو کرد. مامان به آرامی تشویقش کرد. او گفت: "علی، چیزی برای ترسیدن وجود ندارد." "شما این دوستان را بارها ملاقات کرده اید." تامی به آرامی سرش را بیرون انداخت و نگاهی اجمالی به چشمان درخشانش داشت، اما فقط برای یک ثانیه. سپس به همان سرعت، درست به همان جایی که چند لحظه پیش بود، شیرجه زد و مادرش را محکم تر در آغوش گرفت.  

مامان ادامه داد: «او خجالتی است و کاملاً برعکس سارا. سارا با افتخار آخرین حیوان عروسکی خود را به نمایش گذاشت و دور مادرش و علی می چرخید و آهنگ  از حیوانات می خواند. او کاملاً برونگرا است."

بچه های ما به صورت بسته به دنیا می آیند. آنها برای انواع ویژگی های اجتماعی، عاطفی و رفتاری طراحی شده اند. ما به این مزاج می گوییم.

به عنوان مثال

می توان به سازگاری /کیفیت خلق و خو /حواس پرتی در میان موارد دیگر اشاره کرد. ویژگی هایی که همه ما با آنها به دنیا می آییم از نظر قدرت و پایداری در طول زندگی بسیار متفاوت است.

بچه های خجالتی یا دارای محدودیت اجتماعی در یک تداوم هستند. طبیعی است که کودک قبل از مسابقات تیم فوتبال احساس عصبی و مردد کند، اما زمانی که کودک از تلاش برای تیم خودداری می‌کند، مشکل ایجاد می‌کند، زیرا احساس می‌کند به شدت نگران شکست خوردن، قضاوت شدن یا فقط ترس است. کودکان خجالتی به دلیل ترس‌های خود شرایط سختی را تحمل می‌کنند، اما بیشتر آنها با موقعیت‌ها و تنظیمات جدید سازگار می‌شوند و سازگار می‌شوند. با گذشت زمان، آنها یاد می گیرند که اضطراب خود را بدون خنثی کردن رنج مهار کنند.

خجالتی ممکن است در طول زندگی ادامه داشته باشد، اما کودک و بعداً بزرگسال معمولاً می توانند محدودیت های خود را تأمل کنند و راه هایی برای مقابله پیدا کنند. جالب توجه است، بزرگسالان با عملکرد بالا در همه حرفه‌ها - از جمله بازیگری، تجارت، پزشکی و سایر زمینه‌هایی که ممکن است فکر کنیم کمرویی یک محدودیت مهم است - ممکن است با موفقیت توسط افراد خجالتی هدایت شوند.

زمانی که خجالتی بودن با انتظارات عمومی زندگی روزمره، مانند بازی با دوستان، حضور در مدرسه، تعطیلات، یا مهمانی‌ها تداخل می‌کند، و زمانی که کودک ابزاری برای سازگاری  پیدا نمی‌کند، ممکن است بیش از خجالتی بودن را نشان دهد. این ممکن است نشانه ای از یک اختلال اضطرابی باشد . این ممکن است به شکل

همچنین در مام پلاس مشاهده کنید برچسب زدن روی کودکان خجالتی

 

 

نکاتی برای والدین

 

وقتی والدین متوجه می شوند که فرزند خجالتی دارند، راه های مختلفی برای کمک به او وجود دارد.

 

1.در مورد خجالتی بودن کودک خود در سطح رشد او صحبت

کنید.

کودکان باید توسط والدین خود دیده و شناخته شوند. اعتبارسنجی تمایل فرزندتان به ترس در موقعیت های اجتماعی و بدیع همیشه مفید است. توجه داشته باشید که هنگام صحبت با یک کودک 5 ساله تفاوت هایی وجود دارد که بسیار متفاوت از یک کودک 10 یا 15 ساله است. هر یک از موقعیت‌های اجتماعی ترس‌های متفاوتی را تجربه می‌کنند. با پرسیدن احساس آنها در محیط هایی مانند مدرسه، مهمانی ها، ورزش شروع کنید تا دیدگاه آنها را درک کنید. بپرسید از چه می ترسند. سپس اطمینان حاصل کنید که بچه های دیگر خوب هستند، می خواهند با هم دوست باشند و می پذیرند. به آنها کمک کنید واکنش های عاطفی خود را شناسایی کنند. این می تواند راه را برای یادگیری مکانیسم های مقابله و تحمل یک موقعیت خاص به جای اجتناب از آن آماده کند.

 

2.مراقب برچسب ها باشید

 

خوب نیست که به کودک خود برچسب "خجالتی" بزنید. در حالی که می خواهید آن ها قدردانی کنند که درک می کنید چه چیزی را تجربه می کنند، برچسب ها ممکن است پیشگویی ها یا بهانه هایی برای خود ایجاد کنند. بچه های بزرگتر ممکن است با این ادعا که «من خجالتی هستم» از موقعیت ها اجتناب کنند. شما می دانید که من نمی توانم این کار را انجام دهم!» در عوض به آن‌ها کمک کنید تا ببینند، در حالی که ممکن است انجام رفتار معمولی برایشان چالش‌تر باشد، همه بچه‌ها نسبت به موقعیت‌های جدید ترسو و محتاط هستند.

 

3.الگوی رفتار اجتماعی خوب و مطمئن

 

به یاد داشته باشید که والدین الگوی نهایی هستند و بچه ها رفتار شما را تماشا می کنند و از آنها یاد می گیرند. نمونه هایی از مواقعی که خجالتی بوده اید و اینکه چگونه احساسات و اعمال خود را مدیریت کرده اید به آنها بگویید. وقتی از رفتن به یک جلسه یا داشتن دوستان نگران هستید، به آنها اطلاع دهید. وقتی آنها شما را با دوستان خود می بینند که میزبانی مهربان هستید، الگوی خوبی برای تقلید خواهند داشت.

 

4.گام های کوچک را در جهت درست پیشنهاد کنید.

 

به کودک خود اجازه دهید بداند که می توان بر کمرویی غلبه کرد، اما فقط یک قدم در هر زمان.

بیایید به وضعیت علی برگردیم. در جلوتر، گام‌های کوچکی وجود دارد که مادر علی می‌تواند بردارد، مانند تشویق او که در خیابان برای همسایه‌اش دست تکان دهد. مامان همچنین ممکن است علی را تحسین کند و از نوعی جایزه استفاده کند، مانند بردن او به پارک، تا نشان دهد که او کار سختی انجام داده است. آوردن شیرینی هایی که آن دو با هم پخته بودند برای همسایه ها می تواند قدم بعدی قبل از رفتن به پارک باشد. همین اصل برداشتن گام‌های کوچک در موقعیت‌های دیگر، که با تمجید تقویت می‌شود، ممکن است بسیار مفید باشد.

 

 

5.موقعیت های ایفای نقش

 

با صحبت کردن و مشاهده فرزندتان در موقعیت‌های مختلف، انواع تنظیماتی را که سخت‌ترین آنها هستند را می‌شناسید. برای تکرار یک موقعیت اجتماعی با کودک بازی کنید. معرفی خود، گفتن سلام، شرکت در یک مکالمه، ورود به یک مهمانی یا درخواست برای شرکت در یک بازی را تمرین کنید. سعی کنید این بازی را بدون فشار بسازید تا اسانتراو را از وضعیت خارج کنید.

 

6.از علایق فرزندتان برای ایجاد روابط استفاده کنید.

 

کودکان، مانند بزرگسالان، با دیگران حول علایق مشترک پیوند می خورند. فعالیت هایی را که فرزندتان دوست دارد، مانند بازی با بلوک یا لگو، رقصیدن، یا ورزش کردن پیدا کنید تا به او کمک کنید با دیگران تعامل داشته باشد. باز هم قدم های کوچک بردارید. ممکن است خوب نباشد که آنها را در یک کلاس بزرگ ثبت نام کنید اما در عوض یک یا دو کودک را دعوت کنید تا در یک فعالیت گروهی شرکت کنند. مشارکت با دیگران در فعالیت های لذت بخش ممکن است برخی از ناراحتی های اجتماعی را جبران کند.

 

7.برخی از ناراحتی های اجتماعی را جبران کند.

 

نگرش والدین نیز مهم است.
ناامید شدن و/یا قضاوت در مورد فرزندتان آسان است. غلبه بر کمرویی یک فرآیند آهسته و عمدی است. ممکن است نگران باشید که فرزندتان در یک موقعیت ترسناک "گیر" کند، از اجتماعی شدن اجتناب کند یا بدترین شکست در زندگی را تجربه کند. ما می دانیم که تعاملات اجتماعی چقدر مهم هستند! به یاد داشته باشید که فرزندتان نگرانی های شما را برطرف خواهد کرد. این ممکن است ترس کودک شما از قضاوت و عدم تایید را تقویت کند. آگاهی شما از نحوه ارائه به فرزندتان بسیار مهم است. مثبت، حمایت کننده و بالاتر از همه صبور باشید.

ممکن است فرزند شما درجمع بسیار خوبی باشد.
تاریخ به ما می گوید که برخی از مهم ترین رهبران و افراد مشهور خجالتی و درونگرا بودند (و هستند). به خاطر داشته باشید که افرادی مانند آبراهام لینکلن ، النور روزولت ، بیل گیتس ، استیون اسپیلبرگ ، اما واتسون ، نیکول کیدمن ، رزا پارکس و آلبرت انیشتین از افراد موفقی هستند که با کمرویی مشکل داشتند.

 

 

چگونه کودک خجالتی را تشویق کنیم؟

 

از از دست دادن سرگرمی تا عقب ماندن در رشد اجتماعی، بی میلی به تعامل برای بچه ها سخت است. اما با عشق و حمایت فراوان و تشویق مناسب، والدین می توانند به باز کردن دنیا برای فرزندان کوچکشان کمک کنند.
خجالتی بودن در کودکان یک ویژگی کاملا طبیعی است، اما زمانی که با اضطراب همراه شود می تواند مشکل ساز شود. 

والدین برای تشویق آرام کودکان خجالتی چه کاری می توانند

انجام دهند

 

● کودکان را تشویق کنید تا در فعالیت‌های بعد از مدرسه شرکت کنند که سرعت آنها آسان است و تعداد گروه‌های کوچک‌تر است. مشاور می گوید که کلاس های تمرکز حواس، یوگا و هنر کودکان گزینه های خوبی هستند.

او می‌گوید: «کمک به کودکان برای داشتن تجربیات اجتماعی مثبت با ترتیب دادن قرارهای بازی، گردش‌های خانوادگی و ملاقات پبچه های فامیل و دوستان می‌تواند به کودکان در ایجاد اعتماد به نفس در ارتباط با دیگران کمک کند.

● به کودک خود برچسب خجالتی نزنید زیرا ممکن است باعث شود در آینده خجالتی بماند، اما به او بگویید که احساسش خوب است و شما در کنارش خواهید بود تا به او کمک کنید تا احساساتش را مدیریت کند.

● کودک خود را قبل از تعاملات اجتماعی آماده کنید. به عنوان مثال، قبل از بازدید از خانه یکی از دوستان، با آنها صحبت کنید که چه کسی آنجا خواهد بود و چه چیزی می تواند بگوید، و اجازه دهید قبل از "سلام" گفتن را تمرین کند.

● به فرزندتان اجازه دهید سرعت را تنظیم کند و به محدودیت های او احترام بگذارد. در حالی که دیدن اینکه فرزندشان درگیر نمی شود برای والدین ناامید کننده است، به خصوص برای والدین برون گرا، فرزندتان را فراتر از آنچه می تواند تحمل کند فشار ندهید. یک "سلام" ترسو یک روز می تواند پیشرفت بزرگی برای آنها باشد، پس آن را ادامه دهید.

● برای کودکان نوپا، می توانید به عنوان مثال رهبری کنید. خودتان با بچه های دیگر درگیر شوید و با آنها صحبت کنید تا به فرزندتان نشان دهید که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. به عنوان مثال: "اوه به خرگوش دوست داشتنی خود نگاه کنید. نام او چیست؟" حرف زدن خوبه

● رفتار اجتماعی مانند پاسخ دادن به دیگران یا حتی زمانی که آنها با کسی تماس چشمی برقرار می کنند، تحسین کنید.