4 روش اصلی تربیت فرزندان

شیوه های صحیح تربیت کودکان بسیار حائز اهمیت است و بهتر است که والدین با علم و آگاهی صحیح و رعایت نکات فرزندپروری به تربیت فرزندان خود بپردازند سایت مام پلاس به شما والدین گرامی کمک میکند تابا مطالعه این چهار روش بتوانید فرزندتان را به بهترین شکل تربیت کنید.

تربیت فرزندان، چگونه یک کودک تربیت کنیم

 

 

 گاهی اوقات، تربیت کودک می تواند واقعاً دلهره آور به نظر برسد، به خصوص در دنیای امروزی که در آن زندگی می کنیم. البته، تربیت فرزندان به معنای تامین نیازهای اولیه آنهاست، اما چیزهای بسیار بیشتر از این وجود دارد. همچنین به زمان، تلاش و عشق زیادی نیاز دارد و داشتن حس شوخ طبعی نیز خوب است. ممکن است گاهی اوقات سخت باشد، اما فقط به یاد داشته باشید که هر روز فرصت جدیدی برای درست کردن همه چیز است.

 

روش اول

 

  ایجاد یک روال سالم 

 

 

 1: هر روز تقریباً به برنامه مشابهی پایبند باشید.  ثبات برای بچه ها واقعا مهم است، بنابراین برنامه ای را تعیین کنید که برای خانواده شما مناسب باشد و سعی کنید تا حد امکان به آن پایبند باشید. به این ترتیب، کودک شما می‌داند که وقتی هر روز شروع می‌شود چه انتظاری داشته باشد. این قابلیت پیش بینی می تواند به آنها احساس ثبات و آرامش ببخشد.

 

 به عنوان مثال، کودک شما باید هر روز، از جمله آخر هفته ها، در ساعت مشخصی از خواب بیدار شود و به رختخواب برود.

 

 برای کارهایی مانند تکالیف مدرسه، کارهای خانه و حتی بازی زمان تعیین کنید.

 

 شما باید سعی کنید وعده های غذایی خود را طوری برنامه ریزی کنید که کودک شما نیز هر روز تقریباً در ساعت معینی غذا بخورد.

 

 2: برای ساعات مختلف روز روتین ایجاد کنید. علاوه بر داشتن یک برنامه نسبتاً منظم، می‌توانید با ایجاد برنامه‌های روتین مختلف، به ایجاد ساختار در روز کودک خود نیز کمک کنید.  چند مرحله آسان برای دنبال کردن را در نظر بگیرید و مطمئن شوید که فرزندتان آن مراحل را هر روز به همان ترتیب دنبال می‌کند.

 

 به عنوان مثال، هر روز صبح، ممکن است کودکتان را از خواب بیدار کنید، دندان هایش را مسواک بزند و به محض اینکه از خواب بلند شد لباس بپوشد.

 

 روال های قبل از خواب می تواند به خواب راحت فرزند شما در شب کمک کند و زمان بسیار خوبی برای برقراری ارتباط بی سر و صدا به عنوان یک خانواده است. 

به عنوان مثال، هر شب ممکن است مدتی را در اتاق کودک خود به بازی بگذرانید، سپس کودک خود را حمام کنید، سپس در آغوش بگیرید و زمانی که فرزندتان در رختخواب است، داستانی را بخوانید.

 

 بچه ها به یادآوری های بصری پاسخ خوبی می دهند، بنابراین سعی کنید کارهای روزمره خود را روی یک نمودار رنگارنگ بنویسید. حتی می‌توانید از برچسب‌ها برای پیگیری میزان عملکرد آنها استفاده کنید!

 

 3: در صورت امکان به عنوان یک خانواده غذا بخورید.  در صورت امکان، سعی کنید حداقل چند وعده غذایی در هفته داشته باشید که همه با هم پشت میز بنشینید.  به نظر می‌رسد پیدا کردن زمان سخت باشد، به‌خصوص زمانی که مشغول هستید، اما وعده‌های غذایی خانوادگی زمان خوبی برای خانواده‌تان برای ارتباط و صحبت درباره روزتان است.  همچنین می تواند به ترویج عادات غذایی سالم در خانواده شما کمک کند.

  شام های خانوادگی سنتی ترین گزینه هستند، اما بسته به برنامه های خانواده، ممکن است خوردن صبحانه یا حتی ناهار در کنار هم هر روز راحت تر باشد.

کودک خود را در وعده غذایی شرکت دهید. به فرزندتان اجازه دهید در انتخاب غذا، آماده کردن غذا و چیدن سفره به شما کمک کند، شام سرگرم‌کننده‌تر خواهد بود. 

 به عنوان مثال، ممکن است به یک کودک کوچکتر اجازه دهید سبزیجات را بشوید، در حالی که یک کودک بزرگتر ممکن است در واقع یک وعده غذایی برای کل خانواده آماده کند.

 

 گفتگوی شام را باز و سبک نگه دارید. جزئیات مربوط به روز خود را به اشتراک بگذارید و از فرزندتان در مورد روز خود بپرسید، اما درجه سوم را به او ندهید.

 

 سعی کنید وعده های غذایی به سبک خانواده سرو کنید، جایی که فرزندان شما می توانند مواد غذایی را در بشقاب خود انتخاب کنند. این یک فرصت عالی برای آموزش عادات غذایی سالم است که می تواند مادام العمر باشد.

 

 

 4: هر روز برای فرزندتان بخوانید. هر روز زمان مشخصی را برای خواندن با فرزندتان اختصاص دهید، حتی اگر فقط یک کتاب داستانی باشد. در حین خواندن داستان، و همچنین هر تصویری که کتاب دارد، در مورد آن صحبت کنید. خواندن با صدای بلند برای فرزندتان می‌تواند به او کمک کند تا عشقی به کتاب داشته باشد که تا آخر عمر باقی بماند. علاوه بر این، می تواند به تقویت مهارت های خواندن آنها کمک کند، و حتی ممکن است به بهبود توانایی توجه آنها کمک کند.

 

 وقتی برای بچه‌های کوچک‌تر کتاب می‌خوانید، به آنها کمک می‌کند کلماتی را بیاموزند که بتوانند از آنها برای توصیف احساسات و عواطف خود استفاده کنند.

 

 وقتی فرزندتان به اندازه کافی بزرگ شد که بتواند خودش بخواند، به جای آن از او بخواهید با صدای بلند برای شما بخواند.  با این حال، بیش از حد روی اشتباهاتی که مرتکب می شوند تمرکز نکنید، اگر در مورد کلمه خاصی سوال می پرسند به آنها کمک کنید، اما با آن مانند تکلیف رفتار نکنید. همچنین، حتماً به آنها اطلاع دهید که اشکالی ندارد اگر هنوز هم می‌خواهند گاهی اوقات برایشان بخوانید.

 

 تعجب نکنید اگر فرزندتان بخواهد داستان های مشابه را بارها و بارها بخواند. این تکرار برای کودکان آرامش بخش است و در واقع می تواند به آنها کمک کند تا دایره لغات خود را سریعتر از خواندن مداوم داستان های جدید بهبود بخشند.

 

 5: فعالیت های فوق برنامه را برای فرزندتان برنامه ریزی کنید. اگرچه مجبور نیستید هر هفته فرزندتان را برای ده فعالیت مختلف ثبت نام کنید، اما بهتر است حداقل یک یا دو فعالیتی را که فرزندتان دوست دارد انجام دهد پیدا کنید و آنها را در برنامه هفتگی فرزندتان بگنجانید. این می تواند هر چیزی از فوتبال گرفته تا کلاس هنری باشد، هر فعالیت گروهی سازماندهی شده می تواند مزایای واقعی برای فرزند شما داشته باشد، از آموزش در مورد اجتماعی شدن و همکاری تا افزایش عزت نفس او.

 

 به عنوان یک امتیاز، فعالیت های فوق برنامه و ورزش می تواند به افزایش تمرکز کودک شما در مدرسه کمک کند.

 

 6: به کودک خود اجازه دهید تا هر روز زمان بازی بدون برنامه داشته باشد. زمان بیش از حد بدون ساختار می تواند منجر به بی حوصلگی بچه ها شود و بچه های بی حوصله معمولاً دچار مشکل می شوند. از سوی دیگر، اگر روز کودک شما به طور دقیق برنامه ریزی شده باشد، او یاد نمی گیرد که چگونه خود را سرگرم کند.  یک راه میانه خوب این است که زمان بدون ساختار را در هر روز بسازید در حالی که برای بقیه روز به یک روال پایبند باشید.

 

 در آن زمان آزاد، فرزندتان را تشویق کنید تا با اسباب‌بازی‌هایش بازی کند، بازی‌های خلاقانه بسازد، لباس بپوشد، بیرون برود، کتاب بخواند، یا هر چیز دیگری که دوست دارد در وقتش انجام دهد. 

 

در کنترل زمان از اجازه دادن به فرزندانتان در تمام اوقات فراغت خود با صفحه نمایش خودداری کنید.  استفاده کمی از فناوری در طول روز خوب است، اما زمان بیش از حد صفحه نمایش می تواند کودکان را از استفاده از تخیل خود منصرف کند.

 

 فرقی نمی کند 80 میلیون اسباب بازی برای بازی کودکتان نداشته باشید. کیفیت مهم است نه کمیت اسباب بازی ها. در واقع، گاهی اوقات ممکن است متوجه شوید که کودک شما از بازی با رول دستمال توالت خالی بیشتر از شیک ترین اسباب بازی خود راضی است.

 

 روش دوم

 

 پیوند با فرزندتان

 

 1: برای گوش دادن به صحبت های فرزندانتان وقت بگذارید.  اگر هرگز به صحبت های فرزندانتان گوش نکنید یا تمام وقت خود را صرف دستور دادن به آنها کنید، آنها احساس احترام و توجه نخواهند کرد.  درعوض، سعی کنید هر روز زمانی را به صحبت کردن با فرزندتان اختصاص دهید. هنگامی که آنها در حال صحبت هستند، توجه کامل خود را به آنها معطوف کنید و با گفتن جملاتی مانند "این منطقی است"، "اوهوم" یا "ادامه بده" به آنها نشان دهید که در حال گوش دادن هستید. وقتی صحبتشان تمام شد، آنچه را که گفته اند به زبان خودتان تکرار کنید تا بدانند که آنها را درک کرده اید.

 

 فرزندانتان را تشویق کنید تا درباره روزشان با شما صحبت کنند. کمک به آنها در بیان زودهنگام می تواند به آنها در برقراری ارتباط موفق در آینده کمک کند.

 

 2: با کودک خود با احترام رفتار کنید.  هرگز فراموش نکنید که فرزند شما یک انسان زنده و نفس گیر است که مانند بقیه ما نیازها و خواسته هایی دارد. اگر کودک شما اهل غذا خوردن است، مدام سر میز شام او را ناله نکنید. اگر او کند است که در آموزش کوچک، او را با صحبت در مورد آن در ملاء عام خجالت نکشید.

 

 اگر به فرزندتان احترام بگذارید، احتمال اینکه فرزندتان هم به شما احترام بگذارد بسیار بیشتر است.

 

 یکی از راه های احترام گذاشتن به فرزندتان این است که به او اجازه دهید دقیقا همان چیزی باشد که هست.  آنها را راهنمایی کنید که چگونه انسان خوبی باشند، اما سعی نکنید آنها را به فردی تبدیل کنید که می خواهید.

 

 3: به فرزندتان محبت فراوان بدهید.  این یک افسانه است که دوست داشتن فرزندتان «بیش از حد»، تحسین کردن «بیش از حد» فرزندتان، یا حمام کردن با محبت «بیش از حد» می‌تواند فرزندتان را فاسد کند.  دادن عشق، محبت و توجه به فرزندتان به طور مثبت فرزندتان را تشویق می‌کند تا احساس ارزشمندی قوی داشته باشد و به شما کمک می‌کند تا به عنوان یک خانواده نزدیک‌تر شوید.

 

 هر روز به فرزندتان بگویید که چقدر دوستش دارید، حتی اگر از دست او ناراحت هستید.

 

 4:در زندگی روزمره فرزندتان مشارکت داشته باشید.  تلاش و قدرت لازم است تا هر روز در کنار فرزندتان باشید، اما اگر می خواهید فرزندتان را تشویق کنید تا علایق و شخصیت خود را توسعه دهد، باید یک سیستم حمایتی قوی برای او ایجاد کنید. این بدان معنا نیست که شما باید هر ثانیه از روز فرزند خود را دنبال کنید، اما به این معنی است که باید تلاش واقعی برای اولویت دادن به گذراندن وقت با هم انجام دهید.

 

 هنگامی که فرزند شما مدرسه را شروع می کند، باید بدانید که در چه کلاس هایی شرکت می کند و نام معلمانش را می شناسید. تکالیف فرزندتان را با او مرور کنید و در انجام کارهای دشوار به او کمک کنید، اما این کار را برای او انجام ندهید.

 

 وقتی فرزندتان بزرگتر می شود، می توانید کمی عقب نشینی کنید و او را تشویق کنید تا بدون اینکه همیشه در کنارش باشید، علایقش را کشف کند.

 

 روش سوم

 

 تنبیه فرزندتان

 

 1: قوانین و عواقب خود را به طور مداوم اجرا کنید.  ممکن است تنظیم قوانین و مرزها با فرزندتان جالب نباشد، آنها هر از گاهی محدودیت های خود را زیر پا می گذارند، که می تواند واقعاً خسته کننده باشد. با این حال، بچه‌ها این کار را انجام می‌دهند تا بررسی کنند که آیا شما هر بار که قوانین را زیر پا می‌گذارید، واکنش مشابهی نشان می‌دهید، و باور کنید یا نه، در واقع وقتی شما این کار را می‌کنید احساس شادی و امنیت بیشتری می‌کنند.

 

 سعی کنید فهرستی از قوانین خود و همچنین عواقب ناشی از شکستن آن قوانین را بنویسید. به این ترتیب، فرزند شما همیشه می داند که اگر دستورالعمل های شما را نادیده بگیرد، چه اتفاقی خواهد افتاد.

 

 اگر شما و همسرتان با هم فرزندتان را بزرگ می‌کنید، باید با استفاده از همان روش‌های انضباطی، جبهه‌ای متحد علیه فرزندانتان باشید.

 

 2: عواقب متناسب با جرم ایجاد کنید. تنبیه های گیج کننده ای که ربطی به قانون شکسته شده ندارد، ایجاد نکنید. در عوض، سعی کنید امتیازی را که مستقیماً با موضوع مورد نظر مرتبط است، پس بگیرید.

 

 به عنوان مثال، به جای اینکه بگویید: "اگر سه چرخه خود را در خیابان سوار کنید ، باید این کتاب را روی سر خود متعادل کنید"، ممکن است بگویید: "اگر سه چرخه خود را در خیابان سوار کنید ، استفاده از سه چرخه خود را برای باقی روز از دست خواهید داد."

 

 از تنبیه کردن فرزندان خود به عنوان تنبیه خودداری کنید. کودکانی که کتک می زنند، کتک می خورند یا سیلی می خورند بیشتر مستعد دعوا با کودکان دیگر هستند و ممکن است در واقع مشکلات رفتاری بدتری نسبت به کودکانی داشته باشند که تنبیه بدنی نمی شوند.

 

 3: به فرزندتان برای رفتار خوب خود پاداش دهید.  تعریف و تمجید از فرزندتان در زمانی که او خوب است حتی مهمتر از تنبیه او در هنگام بد بودن است. سعی کنید آنها را در حال انجام یک کار خوب، مانند به اشتراک گذاشتن اسباب بازی هایشان یا صبور بودن در ماشین سواری، دستگیر کنید. سپس، به آن‌ها اطلاع دهید که متوجه شده‌اید، و در نظر بگیرید که به آنها یک هدیه کوچک به عنوان پاداش بدهید، مانند اجازه دادن زمان اضافی روی صفحه نمایش یا زمان خواب دیرتر.

 

 سعی کنید به مواردی مانند گرفتن نمرات خوب، انتخاب های سالم در زمان صرف غذا، نشان دادن مهربانی، یا غلبه بر یک وسوسه سخت، مانند نخوردن کلوچه هایی که به طور تصادفی روی پیشخوان رها کرده اید، اشاره کنید.

 

 حتی چیزی به سادگی گفتن "من به تو افتخار می کنم!"  می تواند راه درازی برای یک کودک داشته باشد.

 

 4: به فرزند خود بیاموزید که مسئولیت اعمال خود را بپذیرد.  هنگامی که فرزندتان کار اشتباهی انجام می دهد، با آرامش با او در مورد کاری که انجام داده و چرا تصمیم بدی انجام داده است، صحبت کنید.  به این ترتیب، آنها می دانند که باید پاسخگوی اشتباهاتی باشند که مرتکب می شوند.  سپس، آنها را در مراقبت از مشکل مشارکت دهید، که به آنها کمک می کند تا استقلال و مسئولیت را بیاموزند.

 

 به عنوان مثال، اگر کودک شما شلوغ است و یک لیوان آبمیوه می ریزد، از او بخواهید حوله ای بیاورد و به شما کمک کند آن را تمیز کنید.

 

 اگر فرزندتان احساسات دوستش را جریحه دار کرد، او را تشویق کنید که عذرخواهی کند.

 

 اجازه دهید فرزندتان بداند که همه اشتباه می کنند و نحوه برخورد شما با این اشتباهات مهمتر از بی نقص بودن همیشه است.

 

 5: به یاد داشته باشید که بخندید تا زیاد ناامید نشوید.  اگر شرایط سخت شد، هر چند وقت یک بار یک قدم به عقب بردارید و سعی کنید چیزی برای خندیدن پیدا کنید. 

بچه‌ها بسیار انعطاف‌پذیر هستند، بنابراین اگر ببینند که شما در مورد چیزی می‌خندید، احتمالاً به آن می‌خندند.  خندیدن می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک خانواده بیشتر در ارتباط باشید، و همچنین می تواند به تغییر یک روز بد به روز بهتر کمک کند.

 

 سعی کنید وقتی فرزندتان برای جلب توجه کار بدی انجام می دهد نخندید، زیرا می تواند آن رفتار را تقویت کند. با این حال، اگر فرزند شما کار مسخره‌ای مانند گیر کردن سرش در صندلی توالت انجام می‌دهد، بهتر است بخندید تا اینکه به خاطر آن با او عصبانی شوید.

 

 روش چهارم

 

 شخصیت ساختن

 

 1: آدمی باشید که دوست دارید فرزندانتان باشند. فقط به کلمات خود تکیه نکنید تا به فرزندتان در مورد داشتن شخصیت خوب بیاموزید، نحوه رفتار شما در واقع تأثیر بسیار بیشتری بر نوع شخصیتی دارد که آنها تبدیل خواهند شد. اگر ارزش خاصی وجود دارد که واقعاً می‌خواهید در فرزندتان القا کنید، مانند نیکوکاری یا دلسوز بودن، در مورد نشان دادن آن ویژگی خود عمل کنید.

 

 به عنوان مثال، اگر به کودک خود بگویید که مهم است عصبانیت خود را از دست ندهید، اما وقتی عصبانی هستید فریاد بزنید و به دیوار لگد بزنید، احتمالاً برای کنترل عصبانیت خود مشکل خواهند داشت.

به یاد داشته باشید که فقط از کلماتی استفاده کنید که با تکرار آنها مشکلی ندارید.

 

 به عنوان مثال، اگر نمی خواهید فرزندتان فحش بدهد، خودتان آن کلمات را نگویید.

 

 2: با فرزندتان در مورد پیام هایی که از رسانه ها دریافت می کند صحبت کنید. شما نمی توانید هر چیزی را که فرزندتان می شنود و می بیند کنترل کنید، اما سعی کنید تا جایی که می توانید از آن آگاه باشید. اگر چیزی می شنوید که با ارزش های خانواده شما همخوانی ندارد، در مورد آن صحبت کنید. این می تواند به فرزند شما کمک کند تا یک قطب نما اخلاقی قوی ایجاد کند که به راهنمایی او در بزرگسالی کمک می کند.

 

 به عنوان مثال، اگر در حال تماشای یک فیلم هستید و به نظر می رسد شخصیتی از انجام کارهای غیراخلاقی مانند دروغ گفتن یا دزدی سود می برد، ممکن است بعداً در مورد اینکه چگونه دستاوردهای کوتاه مدت بر عواقب بلندمدت آن اقدامات برتری نخواهد داشت، صحبت کنید.

 

3: وقتی مناسب است با فرزندتان سازش کنید. در حالی که مطمئناً باید قوانینی داشته باشید که غیرقابل مذاکره هستند، اما مواقعی وجود دارد که گوش دادن به درخواست فرزندتان ضرری ندارد. با نشان دادن اینکه شما مایل به گرفتن و دادن هستید، احتمال سازش با دیگران در آینده بیشتر خواهد شد. علاوه بر این، آنها شروع به ایجاد این حس خواهند کرد که آنها مسئول تصمیمات خود هستند، که می تواند یک درس قدرتمند برای کودکان در هر سنی باشد.

 

 به عنوان مثال، ممکن است چیزی شبیه این بگویید: "می‌دانم که نمی‌خواهی بازی با علی را متوقف کنی، اما ما واقعاً باید برویم. اگر به او کمک کنی اسباب‌بازی‌هایش را مرتب کند، می‌توانیم 15 دقیقه دیگر بمانیم البته اگر مادرش اجازه دهد."

 

 4: به کودک خود بیاموزید که اعتماد به نفس و استقلال  داشته باشد. با دادن فرصت انتخاب برای خود از همان سنین پایین، فرزندتان را برای خودکفایی توانمند کنید.  این در واقع به آنها کمک می کند در دراز مدت به شما نزدیک تر شوند. علاوه بر این، هر چند وقت یکبار با عقب نشینی به آنها فضا بدهید، حتی اگر می دانید که آنها در شرف اشتباه هستند. گاهی اوقات بهترین راه برای کودک برای یادگیری چیزی این است که خودش آن را طی کند.

 

 به عنوان مثال، در زمان میان وعده، ممکن است از کودک خود چیزی مانند این بپرسید: "آیا امروز برای میان وعده سیب یا پرتقال می‌خواهی؟"

 

 اگر فرزند بزرگ‌تری دارید، ممکن است به او اجازه دهید هنگام خرید مدرسه لباس‌هایش را انتخاب کند.

 

 5: فرزندتان را به داشتن اخلاق خوب تشویق کنید. اگر آداب اولیه را به فرزندتان بیاموزید، شانس موفقیت بسیار بیشتری در آینده خواهد داشت.

 
به عنوان مثال، باید به کودک خود بیاموزید که محترمانه صحبت کند، "لطفا" و "متشکرم" بگویید و از دعوا با بچه های دیگر خودداری کنید. حتماً خودتان این رفتارها را هم الگو برداری کنید!

 

 6: به فرزندان خود بیاموزید که با دیگران همدردی کنند.  همدلی یک مهارت مهم است و هرگز نمی توانید آن را خیلی زود آموزش دهید. اگر فرزند شما بداند که چگونه با دیگران همدلی کند، پس می‌تواند دنیا را از منظری بدون قضاوت ببیند و می‌تواند خود را به جای دیگران بگذارد.

 

 برای مثال، اگر فرزندتان به خانه می‌آید و به شما می‌گوید که دوستش محمد در مدرسه بد رفتار می‌کرد، ممکن است درباره اتفاقی که افتاده صحبت کنید و سعی کنید بفهمید چرا محمد در آن زمان رفتار بدی داشته است.

 

 این کار را در تعاملات خود نیز انجام دهید. اگر پیشخدمتی سفارش شما را در رستوران فراموش کرد، به فرزندتان نگویید که تنبل یا احمق است. در عوض، به او اشاره کنید که پس از گذراندن تمام روز روی پاهایش چقدر باید خسته باشد.