آموزش جهت یابی به کودکان در اتاق تاریک کاردرمانی

آموزش جهت یابی به کودکان در اتاق تاریک کاردرمانی

برای دیدن ویدئوهای بیشتر در زمینه ی آموزش جهت یابی توسط معلمین میتوانید به بخش آموزش وبسایت مام پلاس مراجعه کنید. 

جهت مشاهده اینجا کلیک کنید. 

اتاق آرامش (اتاق حسی تاریک)

اتاق آرامش یکی از انواع اتاق های حسی است که به آن اتاق تاریک نیز می گویند و به بازگرداندن حالت های روانی-عاطفی، آرامش و آرامش کمک می کند . محتوای آن به هدف استفاده بستگی دارد، اما لزوماً مجهز به دستگاه های روشنایی، برجستگی ها، محصولات فیبر نوری و وسایلی برای تاریک کردن اتاق (پرده، پرده غلتکی، پرده) است. موسیقی آرام بخش و صداهای محیطی، نور پراکنده، طرح هایی با رنگ های خنثی، رایحه درمانی اغلب از عناصر یک اتاق حسی جهانی به اتاقی تاریک وام گرفته می شوند. 

چنین اتاق های آرامش مدت طولانی است که به ابزار اصلی روانشناسان در دوره توانبخشی برای اضطراب، روان رنجوری، تاخیر در رشد روانی حرکتی، بیش فعالی و برخی اختلالات دیگر تبدیل شده اند. 

نحوه کار در اتاق آرامش
تمام عناصر موجود در اتاق را می توان برای درمان استفاده کرد. بنابراین، می توانید سطوح را با کف دست خود لمس کنید و تفاوت آنها را احساس کنید، می توانید به صداها گوش دهید، می توانید با یک برآمدگی تعامل داشته باشید، بوها را می توان حس کرد، نور را می توان گرفت یا منعکس کرد. 

روانشناس با احساسات کودک در تعامل است و بر آنها تمرکز می کند. کلاس ها در اتاق می توانند هم گروهی و هم انفرادی باشند و تعداد بازدیدها توسط خود متخصص و با تمرکز بر پیشرفت و پویایی تعیین می شود. همچنین زمان جلسه توسط متخصص بر اساس هدف جلسه، وضعیت اولیه، پیشرفت و احساسات و تجربه شخصی تنظیم می شود. معمولاً یک درس رشد تا نیم ساعت طول می کشد و اصلاح حالات ذهنی حدود یک ساعت طول می کشد.

در هر صورت، سناریویی برای کار در اتاق استراحت وجود دارد. این شامل سه مرحله است: مقدمه، بخش اصلی، نتیجه گیری. 

ابتدا، درمانگر به کودک (گاهی یک بزرگسال) سلام می کند و برای عادت دادن او به محیط، گرم کردن را انجام می دهد.

سپس روانشناس کار فعال را آغاز می کند و با استفاده از محیط اقدامات اصلاحی انجام می دهد. 

در پایان درس، روانشناس برای تثبیت نتایج درس نیاز به جمع بندی و خداحافظی با کودک دارد. 

قوانین، محدودیت ها و موارد منع مصرف
برای کار راحت در اتاق ریلکسیشن، قوانینی وجود دارد که روانشناسان عملی به آن رسیده اند:

در صورت بروز علائم بیماری های عفونی (تب، سرفه، آبریزش بینی، بثورات) کودک باید به خانه فرستاده شود.
هنگام ورود به اتاق لازم است کفش های خود را در بیاورید.
آوردن غذا به اتاق، نوشیدنی ها و سایر مواردی که ممکن است در درمان اختلال ایجاد کند ممنوع است.
همچنین موارد منع کلاس در اتاق آرامش عبارتند از:

صرع
عقب ماندگی ذهنی عمیق
مصرف داروهای روانگردان برای بیماری های عصبی
بیماری های عفونی (از جمله حاد و مزمن)
اتاق استراحت برای بزرگسالان
در عمل جهانی، اتاق های آرامش اثربخشی خود را برای اصلاح روانشناختی نه تنها برای کودکان بلکه بزرگسالان نشان داده اند. 

بنابراین، در حال حاضر، بسیاری از شرکت ها آنها را برای کارکنان اداری راه اندازی می کنند تا از استرسی که دائماً در معرض آن هستند خلاص شوند. 

همچنین، چنین اتاق هایی به طور فعال در موسسات پزشکی بزرگسالان برای توانبخشی پس از اختلالات روانی، بیماری های بینایی، با اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی و در بیمارستان های زایمان برای تثبیت وضعیت روانی-عاطفی قبل از زایمان استفاده می شود.