کودکم گوشه گیر است و در مدرسه فعالیتی ندارد

کودکم گوشه گیر است و در مدرسه فعالیتی ندارد

انزواطلبی یا seclusiveness

در لغت به معنای تنهایی و در خلوت نشستن و از جمع کناره گرفتن است و در اصطلاح عارضه ای است که باعث میشود کودک و نوجوان از ارتباط برقرار کردن با افراد و محیط خارج دوری کند.

علائم و نشانه ها:

این افراد اغلب دوستان نزدیک و صمیمی خیلی کمی دارند و معمولا از حضور در فعالیت های جمعی سرباز میزنند.در فعالیتهای گروهی همکاری و مشارکت لازم را ندارند و از شرکت در بازی های دسته جمعی خودداری میکنند.در بیان خواسته ها و نظرات خود توانایی کافی ندارند.

خیالبافی و رویا را ترجیح میدهند-از مردم گریزانند و برای دفاع از حقشان اقدامی نمیکنند.فعالیت های زندگیشان محدود است و با دوستان و معلمان در برقراری ارتباط مشکل دارند.

تعویق انداختن فعالیت های اجتماعی-بی حوصلگی و کسالت-کمک نخواستن از دیگران هنگام نیاز-سازش با وضع موجود و عدم اعتراض حتی در شرایط احساس ناراحتی-احساس پوچ بودن و بی ارزش بودن دارند-اجتناب از رقابت-در خودفرومیروند-غیبت در مدرسه-بی علاقگی به شرکت در کلاس ها-عدم تمرکز حواس-اختلال در خواب و خوراک-مطرح نکردن اشکالات درسی و ...

علل انزواطلبی:

عوامل متعددی از قبیل جسمانی-روانی-خانوادگی-اجتماعی و تربیتی در این اختلال دخیل هستند

مثل:ضعف و نقص جسمانی-اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی-بیماری طولانی کودک-غم و اندوه شدید و طولانی-تکبر و غرئر بیش از حد-حس حسادت نسبت به اطرافیان-ترسو ناامنی-شکست و ناکامی های پی در پی-فقر-طلاق والدین-پاسخ ندادن به سوالات کودک-کمبود محبت پدر و مادر-اختلال در شنیدن و تکلم-تنبیه و سرزنش خانواده-کنترل شدید تربیتی و سخت گیری های بیش از حد

اگر گوشه گیری و انزوا طلبی درمان نشود،فرد را به سمت مشکلات دیگری چون افسردگی؟،اضطراب و زودرنجی و ...سوق خواهد داد.

روش های پیشگیرانه و جبران این اختلال:

حمایت های عاطفی و خانوائگی-واگذاری مسئولیت های مناسب با توجه به توان جسمی و ذهنی فرد-تشویق و زمینه سازی حضور در فعالیت های جمعی و گروهی-ایجاد آمادگی لازم برای جرات ورزی و بیان عقاید

(با کلیک روی کلمات کلیدی میتوانید اطلاعات بیشتر و کاملتری راجع به هر کدام از مطالب گفته شده را در قسمت مربوطه بیابید...)