برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
انیمیشن برخورد شهاب سنگ تقدیم به دانش آموزان پایه ششم ابتدایی . با ما همراه باشید mamplus.com هابسنگها تودههایی از سنگ یا آهن هستند که به دور خورشید میچرخند . بیشتر شهابسنگها قطعات کوچکی از سنگ هستند که در اثر برخورد سیارکها ایجاد میشوند . دنباله دارها همچنین هنگام چرخش به دور خورشید و ریختن گرد و غبار و زباله، شهاب سنگ ایجاد می کنند . هنگامی که یک شهاب سنگ وارد جو فوقانی زمین می شود، به دلیل اصطکاک هوا گرم می شود . گرما باعث می شود گازهای اطراف شهاب سنگ به شدت بدرخشند و شهاب سنگی ظاهر شود. شهابها به دلیل نور درخشانی که هنگام عبور از آسمان ایجاد میکنند، اغلب بهعنوان ستارههای تیرانداز یا ستارههای در حال سقوط شناخته میشوند . بیشتر شهاب ها در مزوسفر زمین ، در حدود 50-80 کیلومتر (31-50 مایل) بالاتر از سطح زمین رخ می دهند . حتی کوچکترین شهابها به دلیل سرعت حرکت و درخشش آنها از کیلومترها دورتر قابل مشاهده هستند. سریع ترین شهاب ها با سرعت 71 کیلومتر (44 مایل) در ثانیه حرکت می کنند. هر چه شهاب سریعتر و بزرگتر باشد، ممکن است درخشان تر و طولانی تر بدرخشد. کوچکترین شهابها فقط برای یک ثانیه میدرخشند در حالی که شهابهای بزرگتر و سریعتر میتوانند تا چند دقیقه قابل مشاهده باشند. اگرچه هزاران شهاب در طول روز سقوط میکنند، اما شهابها در شب بهتر رصد میشوند ، زمانی که رگههای نور در آسمان تاریک قابل مشاهده است. شهابها بسته به ترکیب شیمیایی سنگ فضایی و هوایی که از آن عبور میکند، به رنگهای مختلفی ظاهر میشوند. به عنوان مثال، شهاب سنگی با محتوای آهن بالا زرد به نظر می رسد. شهاب سنگی با محتوای کلسیم بالا ممکن است به صورت رگه ای از نور بنفش ظاهر شود. دانشمندان فکر می کنند روزانه 50 تن شهاب بر روی زمین می افتند، اما بیشتر آنها از یک سنگریزه بزرگتر نیستند . شهاب هایی که در جو نمی سوزند به سطح زمین برخورد می کنند. به این شهاب ها شهاب سنگ می گویند . انواع شهاب ها شهابها با اندازه، روشنایی و نزدیکی به زمین توصیف میشوند. زارعها شهابهایی هستند که نزدیک به افق میروند و به خاطر دمهای بلند و رنگارنگشان معروف هستند. برخی از چرندگان زمین از اتمسفر بالای زمین پریده و دوباره وارد فضای بیرونی می شوند . سایر چرندگان خاکی در جو تجزیه می شوند و به صورت ستارگان در حال سقوط در آسمان می گذرند. معروف ترین چرنده خاکی احتمالاً « گلوله آتشین بزرگ روز 1972» است که بر فراز ایالت یوتا ایالات متحده وارد جو شد و با سرعت 15 کیلومتر در ثانیه (نه مایل در ثانیه) در آسمان حرکت کرد. هزاران نفر گزارش دادند که این شهاب سنگ را دیده اند. چرنده از جو بر فراز استان آلبرتای کانادا خارج شد. گوی های آتشین شهاب های بزرگتری هستند که اندازه آنها از یک توپ بسکتبال تا یک ماشین کوچک متغیر است. گلوله های آتشین نور روشن تر و ماندگارتری نسبت به چرندگان خاکی دارند. اتحادیه بینالمللی نجوم، گلوله آتشین را به عنوان «شهابهایی درخشانتر از هر سیاره » توصیف میکند.