برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
بخشی از رشد طبیعی نوزاد، یادگیری این است که جدایی از والدین دائمی نیست. نوزادان خردسال زمان را درک نمی کنند، بنابراین فکر می کنند والدینی که از اتاق بیرون می روند برای همیشه رفته اند. همچنین، آنها هنوز مفهوم ماندگاری شی را درک نکرده اند که یک شیء پنهان هنوز آنجاست، فقط نمی توان آن را دید. بدون این مفاهیم، زمانی که والدین نوزاد خود را رها می کنند و دور از دید او قرار میگیرند ، نوزادان مضطرب می شوند. اضطراب جدایی معمولاً بین 10 تا 18 ماهگی در اوج خود است و معمولاً تا زمانی که کودک 3 ساله شود به پایان می رسد. نوزادانی که اضطراب جدایی را تجربه میکنند، میترسند که والدینشان آن ها را ترک کنند و برنگردند. ترس ممکن است در حضور یک غریبه تشدید شود. پاسخ های معمول نوزادانی که این مرحله طبیعی رشد را تجربه می کنند ممکن است شامل موارد زیر باشد: چگونه می توانید به کودک خود در مورد اضطراب جدایی کمک کنید؟ کودکانی که احساس امنیت می کنند بهتر می توانند جدایی ها را کنترل کنند. در آغوش گرفتن و آرام کردن فرزندتان زمانی که با هم هستید می تواند به او کمک کند احساس امنیت بیشتری کند. راه های دیگر برای کمک به فرزندتان در هنگام جدایی عبارتند از: همچنین در مام پلاس مشاهده کنید: ویدئوی اضطراب جدایی(وابستگی شدید به مادر) چیست و ارائه چند بازی برای مقابله با آن اضطراب جدایی در کودکان طبیعی با غیر طبیعی !! آموزش راهکارهایی برای کمک به کودکان مبتلا به اضطراب انواع اختلالات اضطرابی در کودکان آیا والدین می توانند باعث ایجاد اضطراب در کودک شوند اضطراب جدایی چیست؟
علائم اضطراب جدایی چیست؟
■ وقتی از اتاق بیرون می آیید، گریه می کند
■ چسبیدن یا گریه کردن، به خصوص در موقعیت های جدید
■ بیدار شدن و گریه کردن در شب بعد از خواب قبلی در طول شب
■ امتناع از خوابیدن بدون حضور والدین
■ وقتی فرزندتان می ترسد، به او آرامش دهید و به او اطمینان دهید.
■ در خانه، با اجازه دادن به کودک خود برای خزیدن به اتاق های دیگر (ایمن) برای مدت کوتاهی و به تنهایی، به او کمک کنید تا استقلال را بیاموزد.
■ به کودک خود بگویید که آیا به اتاق دیگری می روید و باز خواهید گشت. سپس برگردید.
■ جدایی خود را زمانی برنامه ریزی کنید که کودک شما استراحت و تغذیه می کند، نه قبل از چرت زدن یا غذا.
■ افراد و مکانهای جدید را به تدریج معرفی کنید و به کودک خود فرصت دهید تا با یک مراقب جدید مثل پرستارآشنا شود.
■ خداحافظی را طولانی نکنید و از مراقب جایگزین یا پرستار بخواهید هنگام خروج با اسباب بازی حواس کودک یا کودک شما را پرت کند.
■ برای بیداری های شبانه، کودک خود را با نوازش و تسکین دادن آرام و آرام کنید، اما اجازه ندهید کودک از رختخواب بلند شود.