برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
مسئولیت دادن به کودکان کمک میکند تا مسئولیت پذیر و مستقل تر شوند. علاوه بر این، مسئولیت دادن به کودکان میتواند به تقویت روابط خانوادگی کمک کند، زیرا آنها میتوانند به عضوی فعال و مشارکت کنندهی خانواده تبدیل شوند. مسئولیت دادن به کودکان میتواند به آموزش آنها مهارتهای زندگی کمک کند و از رشد و توسعه شخصیت آنها حمایت کند. بهترین راه برای آموزش مسئولیت به کودکان، برقراری یک الگوی صحیح است. برای این کار، باید خودتان را به عنوان یک نمونه مسئول و پاسخگو به نشان دهید و به کودکان نشان دهید که چگونه مسئولیت در مواقع مختلف را به عهده میگیرید. تعیین انتظارهای واقع بینانه و مناسب از کودکان نقش مهمی در آموزش مسئولیت دارد. این باید انتظارها با توجه به قدرتها و تواناییهای کودک در نظر گرفته شود. تعیین وظایف ساده و متناسب با سطح سنی آنها، میتواند به آنها احساس موفقیت و رشد بدهد. با کودکان صحبت کنید و به آنها فرصت بدهید تا نظرات و ایدههای خود را بیان کنند. به این ترتیب ایشان احساس میکنند که نظراتشان مورد توجه است و میتوانند نقشی در تصمیمگیریها ایفا کنند. همچنین، با ایجاد تعامل با کودکان، آنها را به انجام وظایفشان تحریک کنید. به کودکان وظایف مناسبی را محول کنید. این وظایف میتوانند شامل کمک به خانواده در کارهای روزمره، مراقبت از حیوانات خانگی یا کمک به دستگاههای خانگی باشد. به طوری که با انجام این وظایف، کودکان احساس مسئولیت و قدرت انجام وظیفه را تجربه کنند. انجام وظایف روزمره و نظم در برنامهریزی زندگی، مسئولیت و قواعد را در کودکان ایجاد میکند. کمک کنید تا کودکان در مدیریت زمان و برنامهریزی خود توانمند شوند و به تدریج مسئولیت پذیر شوند. وقتی کودکان وظایف و مسئولیتهایشان را به درستی انجام میدهند، آنها را تشویق و تحسین کنید. این اقدام باعث افزایش اعتماد به نفس کودکان میشود و به آنها نشان میدهد که مسئولیتپذیریشان توسط شما توجه و ارزشسنجی میشود. با اجرای این راهکارها، میتوانید به کودکانتان مسئولیتپذیری و آگاهی از تعهد و پاسخگویی را آموزش دهید. به یاد داشته باشید که همه کودکان بر اساس سن و تواناییهایشان متفاوت هستند، بنابراین نحوه آموزش و مسئولیتدهی باید با توجه به شخصیت و نیازهای آنها تعیین شوددر زیر چند راهکار برای مسئولیت دادن به کودکان آورده شده است:
۱. مثال زدن:
۲. انتظارهای مناسب:
۳. تعامل با کودکان:
۴. اعطای وظایف:
۵. تربیت نظم:
۶. تشویق و تحسین: