بهترین راه تنبیه و مجازات رفتار کودکان

بهترین راه تنبیه و مجازات رفتار کودکان

اگر چه کلمات تنبیه و مجازات به طور سنتی دست به دست هم می دهند تا تصواتی از کتک زدن باشد ولی والدین امروزی می داند که راه های دیگری نیز وجود دارد که به کودکان کمک می کند از اشتبا هات درس بگیرند . در این مقاله با ما همراه باشید تا بهترین راه تنبیه و مجازات کودکان را با هم بررسی کنیم

اگر بچه های در حال رشدی دارید که شیطون هستند و باعث می شوند مرتب در خانه درحال دویدن باشید ، وقت آن است که کمی تامل کنید و با کودکان کمی سخت گیرانه تر رفتار کنید. و این بدان معناست که گاهی اوقات در صورت بدرفتاری باید آنها را تنبیه کنید، اما منظور ما از تنبیه این نیست که آنها را کتک بزنید.

 تنبیه و مجازات می تواند باعث مشکلات رفتاری و روانی در کودکان شود و در دراز مدت می تواند منجر به کاهش عزت نفس، پرخاشگری و مسائل مربوط به استرس شود.

به عنوان والدین، هنگام تنبیه بچه ها، اغلب فراموش می کنیم که تنبیه قرار نیست بچه های شما را از شما بترساند. تنها هدف از تنبیه فرزندتان این است که اهمیت رفتار خوب را به کودکان بیاموزید. بنابراین، در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید فرزندتان را تنبیه کنید اما به نفع کودکان. 

اگر به این فکر می کنید که چگونه کودک را بدون عصبانیت تنبیه کنید، در اینجا ۱۲،تنبیه ومجازات اصلی برای کودکان آورده شده است که خشن نیستند و والدین مطمئن می شوند که بچه ها اهمیت پیروی از قوانین را یاد می گیرند:

1.زمان تنبیه و مجازات 

بیشتر والدین برای رفتار بد به فرزندانشان وقت تعیین می کنند، که در این مدت بچه ها ساکت در گوشه ای بمانند . با این حال، گاهی اوقات بیکار نشستن ممکن است برای کودکان کار خوبی نباشد، زیرا بچه ها اغلب فعال هستند. در چنین مواردی، والدین می‌توانند «زمان‌هایی» را امتحان کنند که در آن شما فرزندتان را به گوشه‌ای شیطانی می‌فرستید، جایی که به جای نشستن و انجام هیچ کاری، کودک وظیفه‌ای متناسب با سنش را بر عهده می‌گیرد. این کارها می تواند شامل حفظ کردن یک شعر، نوشتن حروف الفبا، رنگ آمیزی یک تصویر، یا حل مسائل ریاضی باشد. این به هدف تنبیه کمک می کند و در عین حال به کودک کاری مفید می دهد تا انجام دهد.

2.تنبیه و مجازات با ورزش 

این تنبیهی است که ممکن است برای کودک شما کمی نامطلوب باشد، به خصوص اگر او ورزش را دوست نداشته باشد، اما مطمئناً عواقب رفتار بد را به کودک می آموزد. به عنوان مثال، می توانید او را مجبور کنید 10 حرکت اسکات یا دراز و نشست انجام دهد. اگر رفتار آنها در مجامع اجتماعی یا سایر مکان‌های عمومی بد است، می‌توانید از آنها بخواهید که طناب بزنند. در نهایت ورزش کردن را یاد خواهند گرفت که در آینده برایشان خوب خواهد بود. با این حال، در این کار زیاده روی نکنید زیرا می تواند باعث خستگی ماهیچه ای در کودک شما شود.

3. آنها را وادار به انجام کارهای روزمره کنید

فهرستی از 25 تا 30 کار مانند آبیاری گیاهان، گردگیری قفسه ها، خشک کردن ظروف و غیره تهیه کنید. به هر کار امتیاز بدهید. به عنوان مثال، آبیاری گیاهان می تواند 20 امتیاز، شستن ظروف می تواند 40 امتیاز باشد. اگر فرزند شما در حال تبدیل شدن به یک بچه لوس است و رفتار بد او از کنترل شما خارج می شود، به او بگویید که باید با تکمیل تنبیه خود امتیاز کسب کند (و آزادی خود را). برای مثال، اگر با دوستانش دعوا کرد، قبل از اینکه دوباره با دوستانش بازی کند، باید 150 امتیاز کسب کند. به این ترتیب او را منضبط می کنید و او در کارهای خانه بهتر می شود تا امتیاز خود را پس بگیرد.

4. زمان سنج

اگر فرزند شما برای اتمام یک کار، مانند تکمیل تکالیف یا تمیز کردن اتاقش، خیلی طول می کشد، یک مدت زمان را تنظیم کنید. به کودک بگویید که اگر تایمر قبل از اتمام کار زنگ بزند، امتیازی مانند اجازه تماشای کارتون به مدت دو روز یا بیرون رفتن برای بازی با دوستان را برای یک روز از دست خواهد داد. این کار کودک را تشویق می کند تا کار را به موقع انجام دهد و به تدریج، به یک عادت همیشگی تبدیل می شود.

5. تمرین کنید

این به ویژه برای کودکانی است که با تکالیف مدرسه مشکل دارند یا در آزمون های مدرسه ضعیف عمل کرده اند. مطمئن شوید که به کودکان کمک می‌کنید تا تمرینات بیشتری را در خانه انجام دهند. برگه‌ها را چاپ کنید و فرزندانتان را مجبور کنید روی آن‌ها کار کنند. می‌توانید به فرزندتان توضیح دهید که تا زمانی که نمرات بالا برود، باید برای تمرین آن موضوع وقت بیشتری بگذارد، حتی اگر به معنای زمان بازی کمتر در روز باشد. این به کودکان کمک می کند تا موضوع را یاد بگیرند و خوشحال خواهند شد که شما به جای سرزنش به آنها کمک می کنید.

6. کوزه مجازات

با فرزندتان بحث کنید و فهرستی از تنبیه های خلاقانه ارائه دهید. در مرحله بعد، این مجازات ها را روی کاغذ یادداشت کنید و در یک شیشه بریزید. دفعه بعد که فرزندتان بد رفتاری کرد  ، از او بخواهید که از شیشه تنبیه برگه ای بردارد و هر کاری که روی آن نوشته شده انجام دهد. این تنبیه ها باید   به کودکان کمک کند چیز جدیدی یاد بگیرند یا از زمان خود بهتر استفاده کنند. برخی از نمونه‌های این تنبیه‌های آسان‌تر شامل فعالیت‌هایی مانند بیرون بردن زباله‌ها، شستن ظرف‌ها، تا کردن لباس‌ها، مرتب کردن کمد لباس یا بیرون کشیدن علف‌های هرز در باغچه است.

7. زمان ‌آرام شدن

اگر کودک شما زودعصبانی می شود یا در خانه کار اشتباهی انجام داده است، اجازه دهید کودک آرام شود می تواند کودک را برای دویدن بیرون بیاورید یا حتی کودک را به پیاده روی بفرستید. این به کودکان کمک می کند تا آرام شوند و همچنین به کودکان فرصت می دهد تا به کارهایی که انجام داده اند فکر کنند. پس از بازگشت، می توانید با آرامش توضیح دهید که چه اشتباهی انجام داده اند و چگونه باید آن رفتار را اصلاح کنند. زمان استراحت نیز به والدین کمک می کند تا آرام شوند تا بتوانند بدون از دست دادن آرامش خود ، کودکان را تنبیه کنند.

8. بهم ریختگی را مرتب کنید

این یک راه موثر برای اطمینان از اینکه کودک شما بعد از بهم ریختگی خودش ،مرتب کند ، است. به عنوان مثال، اگر کودک شما اسباب بازی یا وسایل هنری را در اتاقش جا می گذارد، آن اسباب بازی ها را بردارید و پنهان کنید. به فرزندتان بگویید که امتیاز استفاده از آن وسایل هنری یا بازی با اسباب بازی هایش را تا زمانی که بهم ریختگی را تمیز کند از دست خواهد داد.

9. مناطق بدون مبارزه

مناطق ممنوعه دعوا در واقع برای آن دسته از والدینی است که با بچه های خود مشکل دارند که دائماً دعوا میکنند. مناطق خاصی از خانه را به عنوان مناطق بدون مبارزه تعیین کنید. اجازه دهید پوسترها یا کارتون های مورد علاقه خود را در آن مناطق بچسبانند و به کودکان بگویند که قانون این است که نمی توانند جلوی آن تصاویر دعوا کنند. این کار تعداد دعواها را کاهش می دهد و به کودکان کمک می کند راهی برای کنار آمدن بهتر پیدا کنند. اگر این قانون را زیر پا گذاشتند، برایشان مجازات تعیین کنید. خواهر و برادر خود را به مدت 5 دقیقه در آغوش بگیرید یا به مدت 2 روز کارهای خواهر یا برادر خود را انجام دهید. این به پیوند بهتر آنها کمک می کند و به دلیل آن دعواهای مداوم سردرد نخواهید داشت.

10. اوایل خواب

این ترفند برای کودکان کوچک وبزرگتر خوب است. بچه ها عاشق بازی هستند و از خوابیدن متنفرند. بنابراین، اگر آنها رفتار نادرست دارند، به آنها بگویید که زمان بازی آنها کاهش می یابد و آنها باید زودتر بخوابند. روزهایی که کودکان خوب رفتار می کنند، زمان بازی بیشتری به کودکان بدهد.

11. تغییر نقش

 بازی نقش برگردانی که برای سرگرمی انجام می شود ، اما هنگام ساختن این بازی به عنوان تنبیه، فرزندتان را مجبور می کنید یکی از کارهایتان را که خسته کننده می بیند، مانند تمیز کردن، شستن لباس ها، پاک کردن، جاروبرقی و غیره انجام دهد و شما مانند کودک عمل خواهد کرد برخی از قوانین زمین و زمان استراحت را می توان از قبل تنظیم کرد تا بچه ها وقتی نقش ها برعکس می شوند، همه چیز را کنار نگذارند. کودکان باید بدانند که اگر بخواهند نقش یک فرد بالغ را اجرا کنند، از آنها چه انتظاری می رود.

12. تیله در یک بطری

شما می توانید یک بطری شیشه ای یا یک شیشه با اندازه دلخواه را با دهانه آن به اندازه کافی گشاد نگه دارید تا تیله های رنگی بریزد. با استفاده از یک نشانگر دائمی و یک مقیاس اندازه گیری، بعد از هر 2 تا 3 سانتی متر علامت بزنید. در هر علامت، امتیازی وجود خواهد داشت که کودک از دست خواهد داد. اکنون، بسته به سابقه رفتار بدی که فرزندتان داشته است، می‌توانید تعریف کنید که هر بار که او اشتباه می‌کند، چند تیله باید داخل بطری برود. و از هر علامتی که عبور کند، امتیازی را از دست خواهد داد. کودک برای جلوگیری از نرسیدن به علامت و از دست دادن امتیازات خود تحت فشار قرار می گیرد تا رفتار خود را اصلاح کند.

کودکان باید به گونه ای تنبیه شوند که خیلی خشن نباشد، آنها را تشویق کند تا رفتار خود را اصلاح کنند و به حرف های والدین خود گوش دهند. تنبیه نباید برای کودکان تحقیرآمیز باشد. در عوض، آنها باید به کودکان بیاموزند که از زمان خود بهتر استفاده کنند و چیز جدیدی بیاموزند و در عین حال ارزش رفتار خوب را بیاموزند. بنابراین، این نکات را برای تنبیه‌های بدیع در این مقاله امتحان کنید و ببینید آیا به بهبود رفتار فرزندتان کمک می‌کنند یا خیر.

کتک زدن و کلمات تند مضر است و کارساز نیست.

بیانیه سیاستاکادمی اطفال، " انضباط موثر برای تربیت فرزندان سالم "، نشان می دهد که چرا مهم است که به جای تنبیه رفتار بد، بر آموزش رفتار خوب تمرکز کنیم. تحقیقات نشان می دهد که کتک زدن، سیلی زدن و سایر انواع تنبیه بدنی برای اصلاح رفتار کودک به خوبی کار نمی کند. همین امر در مورد فریاد زدن یا شرمساری کودک نیز صادق است. تنبیه‌های شدید جسمی و کلامی علاوه بر بی‌اثر بودن، می‌تواند به سلامت جسمی و روانی درازمدت کودک آسیب برساند.

چرخه ناسالم اسپانکینگ اکادمی اطفال توصیه می کند که والدین و مراقبان نباید کودکان را کتک بزنند یا کتک بزنند. کتک زدن به جای آموزش مسئولیت پذیری و خودکنترلی، اغلب باعث افزایش پرخاشگری و عصبانیت در کودکان می شود. مطالعه‌ای روی کودکان متولد شده در 20 شهر بزرگ ایالات متحده نشان داد که خانواده‌هایی که از تنبیه بدنی استفاده می‌کردند در چرخه منفی گرفتار می‌شدند: هر چه بچه‌ها بیشتر مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند، بعداً بدرفتاری می‌کردند، که در پاسخ باعث کتک خوردن بیشتر شد. اثرات ضربه زدن ممکن است فراتر از رابطه والد-کودک نیز احساس شود. زیرا می آموزد که اگر ناامید هستید - حتی با کسانی که دوستشان دارید - ایجاد درد برای کسی مشکلی ندارد. بچه‌هایی که کتک می‌خورند ممکن است وقتی به خواسته‌هایشان نمی‌رسند، دیگران را کتک می‌زنند.

نشانه های ماندگار تنبیه بدنی خطر آسیب را به خصوص در کودکان زیر 18 ماه افزایش می دهد و ممکن است علائم قابل اندازه گیری دیگری بر روی مغز و بدن باقی بگذارد. کودکانی که مورد ضرب و شتم قرار می گیرند سطوح بالاتری از هورمون های مرتبط با استرس سمی را نشان می دهند . تنبیه بدنی نیز ممکن است بر رشد مغز تأثیر بگذارد. یک مطالعه نشان داد که بزرگسالان جوانی که به طور مکرر کتک خورده‌اند، ماده خاکستری کمتری داشتند، بخشی از مغز که با خودکنترلی درگیر است، و در بزرگسالان جوان در تست‌های هوشی پایین‌تر از گروه کنترل عمل کردند.

توهین کلامی

کلمات چقدر آزاردهنده هستند. فریاد زدن بر سر کودکان و استفاده از کلمات برای ایجاد درد عاطفی یا شرم نیز بی اثر و مضر است. انضباط کلامی خشن، حتی توسط والدینی که در غیر این صورت صمیمی و دوست داشتنی هستند، می تواند منجر به بدرفتاری و مشکلات روانی بیشتر در کودکان شود. تحقیقات نشان می‌دهد که انضباط کلامی خشن، که با بزرگ‌تر شدن کودکان رایج‌تر می‌شود، ممکن است منجر به مشکلات رفتاری و علائم افسردگی در نوجوانان شود.

از اشتباهات، از جمله اشتباهات خود، درس بگیرید

به یاد داشته باشید که به عنوان یک والدین، اگر احساس می کنید کنترل ندارید، می توانید به خودتان فرصت بدهید. فقط مطمئن شوید که فرزندتان در مکانی امن است و سپس چند دقیقه به خودتان فرصت دهید تا چند نفس عمیق بکشید، استراحت کنید یا با یک دوست تماس بگیرید. وقتی احساس بهتری کردید، به سمت فرزندتان برگردید، یکدیگر را در آغوش بگیرید و از نو شروع کنید.

اگر بار اول با موقعیتی خوب برخورد نکردید، سعی کنید نگران آن نباشید. به کارهایی که می توانستید متفاوت انجام دهید فکر کنید و سعی کنید دفعه بعد آن را انجام دهید. اگر احساس می‌کنید اشتباه واقعی را مرتکب شده‌اید، صبر کنید تا خنک شوید، از فرزندتان عذرخواهی کنید و توضیح دهید که در آینده چگونه با این وضعیت کنار می‌آیید. حتما به قولت عمل کن این به کودک شما یک الگوی خوب از نحوه بازیابی اشتباهات می دهد