چه رفتاری را از فرزند خود انتظار دارید

چه رفتاری را از فرزند خود انتظار دارید

چه رفتاری را از فرزند خود انتظار دارید. فرزندپروری یک هنر و هم یک علم است. فرزندپروری روشی از زندگی است که شما را ملزم می کند هر روز برای مقابله با نیازها و چالش های پویای فرزندان خود بپذیرید، سازگار شوید و تکامل پیدا کنید.با ما در مام پلاس همراه شوید با خواندن مقاله چه رفتاری را از فرزند خود انتظار دارید

«آنطور که من می گویم انجام بده، نه آن طور که من انجام می دهم» یک ضرب المثل معروف است، اما روش خوبی برای والدین نیست. کودکان رفتار خود را بر اساس رفتار والدینشان الگوبرداری می کنند. در واقع، در سراسر فرهنگ‌ها، کودکان تقریباً هر کاری را که مراقب بزرگسالان خود انجام می‌دهند تقلید می‌کنند. با فرزندان خود به گونه ای تعامل کنید که رفتار خوب را بیاموزد.

راههای بهبود فرزند پروری والدین

10 روش مهارت فرزند پروری مثبت

الگو سازی رفتار مودبانه

1/الگوی اخلاق خوب برای فرزند

 از کلماتی که دوست دارید فرزندتان استفاده کند،استفاده کنید.اجازه دهید فرزندتان در تعامل با سایر بزرگسالان و کودکان زندگی‌تان، سخنانی مانند «لطفا»، «متشکرم» و «ببخشید»را بشنود. این کار مؤثرتر از این است که فرزندتان را وادار کنید «کلمه جادویی» را برای دریافت چیزی بگوید.

مراقب زبان خود در اطراف فرزندانتان باشید. اگر از شما بشنوند که از کلمات فحش یا زبان زشت استفاده می کنید، کودکان نیز یاد می گیرند که به این شکل صحبت کنند.

2/وقتی اشتباهی انجام می دهی عذرخواهی کن.

برای فرزند شما مهم است که ببیند شما به خاطر اشتباهات خود عذرخواهی می کنید. علاوه بر این، عذرخواهی از فرزندتان نشان دهنده عشق و احترام شما به او به عنوان یک انسان است.
مثلاً اگر فرزندتان در رستوران یا کافه‌ای شلوغ  کاری ایجاد کرد، فوراً به مدیر اطلاع دهید و بابت این وضعیت عذرخواهی کنید. فرزندتان مشاهده خواهد کرد که شما مسئولیت موقعیت را بر عهده می گیرید و با یک بزرگسال دیگر با احترام برخورد می کنید.

3/در انجام کارهای روزانه از فرزندتان کمک بخواهید.

انجام کارهادر خانه به کودکان کمک می کند تا حس اعتماد به نفس و استقلال را در خود پرورش دهند.با اجازه دادن به فرزندتان برای کمک به انجام کارها، به او کمک می کنید تا از نظر اجتماعی رشد کند، زیرا کودکان مراقب تعاملات شما با دیگران هستند و تعامل با غریبه ها را در یک محیط امن تمرین می کنند. حتی شکست در یک کار طاقت فرسا می تواند یک تجربه یادگیری مفید را فراهم کند.
حتی کودکان نوپا نیز می توانند کارهای ساده را انجام دهند. به عنوان مثال، آنها می توانند لباس های کثیف را در یک سبد لباس کثیف یا اسباب بازی ها را در سطل مخصوص قرار دهند.
کودکان کمی بزرگتر، بین سه تا پنج سالگی، عاشق شمارش و مرتب کردن هستند. از کودک پنج ساله خود بخواهید در فروشگاه قفسه هارا بشمارد .

4/اولویت های خود را انتخاب کنید.

برای اینکه پدر و مادر و الگوی خوبی باشید، نیازی به تبدیل شدن به یک فرد کامل ندارید. در صورت امکان با یکی از والدین خود مشخص کنید که بیشتر دوست دارید چه ویژگی هایی را در فرزند خود ایجاد کنید. سپس، به دنبال راه هایی برای مدل سازی این ویژگی ها باشید.
به عنوان مثال، اگر سخاوت برای شما مهم است، ممکن است با صدای بلند بگویید: "به کسی که پشت سرمان است نان اضافی خود را می دهم. خوبه که با دیگران به مهربان باشم.

5/واضح باشد.

مطمئن شوید که رفتار خوب را به گونه ای الگوبرداری می کنید که فرزندتان به راحتی بتواند آن را ببیند و کپی کند. به عنوان مثال، فقط بعد از اینکه او برای شب به رختخواب رفت، کتاب نخوانید، یا وقتی که بچه ها به او نگاه نمی کنند، همسرتان را در آغوش بگیرید.

ویدئوی بهترین سبک فرزند پروری کدام است

ویدئوی انواع سبک های فرزند پروری

الگوسازی زندگی خوب

1.خودمراقبتی خوب را تمرین کنید.
کودکان عمیقاً تحت تأثیر سطح استرس والدین خود قرار می گیرند. با اختصاص دادن زمان برای ورزش، دوستان و شریک زندگی خود، مدیریت استرس خوب را برای فرزندتان الگو کنید.
توجه کنید که چگونه در مقابل فرزندانتان در مورد خودتان صحبت می کنید. به عنوان مثال، به جای این که بگویید: «در این پلیور احساس چاق و زشتی می کنم»، بگویید: «دوست ندارم این ژاکت را بپوشم.

2.به احساساتی که فرزندپروری

برای شما برمی انگیزد بپردازید.

داشتن فرزند اغلب احساسات پیچیده ای را که از دوران کودکی خود والدین به جا مانده است دوباره بیدار می کند. این می‌تواند شما را به انتقاد از فرزندتان سوق دهد، در حالی که واقعاً با نگرش‌های خودانتقادی دست و پنجه نرم می‌کنید. خودتان را به خاطر این واکنش‌ها سرزنش نکنید، بلکه در مورد آن‌ها با یک بزرگسال دیگر، خواه شریک زندگی، دوست یا مشاور صحبت کنید.

3.الگوی خوردن و نوشیدن سالم.

اصرار نکنید که کودکتان سبزیجاتش را بخورد در حالی که خودتان با سیب زمینی سرخ کرده و کلوچه غذا می خورد. در عوض، سعی کنید غذاهای سالمی تهیه کنید که بتوانید آن را به اشتراک بگذارید.
خوب است که در حضور فرزندانتان در حد اعتدال بنوشید. در واقع، به آنها کمک می کند تا ببینند یک بزرگسال رابطه سالمی با الکل دارد. توضیح دهید که الکل چیزی است که برای بزرگسالان خوب است، اما برای کودکان نه. با این حال، اگر نوشیدن الکل در زندگی روزمره یا روابط شما تداخل دارد، کمک بگیرید.

در اطراف فرزندان خود سیگار نکشید. دود دست دوم عواقب جدی برای سلامتی دارد

4.اهداف خود را دنبال کنید.

فرزند شما با توجه به ارزش‌گذاری شما و اولویت‌هایتان، یاد می‌گیرد که چگونه یک زندگی خوب و کامل داشته باشد. نیازی نیست خود را فدای فرزندتان کنید یا زندگی خود را از طریق فرزندتان بگذرانید.
به عنوان مثال، زمانی را برای دنبال کردن یک سرگرمی یا ورزشی که به آن اهمیت می دهید اختصاص دهید. فرزند شما از این که ببیند شما چیزی را که دوست دارید اولویت بندی می کنید، سود خواهد برد. او همچنین از این که ببیند شما از طریق فعالیتی که از آن لذت می برید، روابط دوستانه بزرگسالان را حفظ می کنید، سود خواهد برد.

آنچه نباید به کودک  گفت

جملاتی که نبایدبه کودک خود بگویید

تنبیه فرزندان

1.رفتار خوب و تغییرات مثبت را تحسین کنید.

حتی به پیشرفت های کوچک توجه کنید.به عنوان مثال، اگر کودک نوپای شما عصبانی شد اما در نهایت از کتک زدن خواهر خود خودداری کرد، به صراحت به آن اشاره کنید.
از "تحسین برچسب" استفاده کنید که به کودک شما اجازه می دهد دقیقا بداند چه کاری را درست انجام می دهد. به عنوان مثال، به جای این که بگویید: "امروز حال شما خوب است!" بگویید، "من همین الان واقعاً دوست دارم بدانم که چگونه به برادر/خواهر کوچکت کمک کردی .

بهترین تنبیه و مجازات رفتارکودکان و نوجوانان

2.ایفای نقش رفتار خوب

ایفای. نقش رفتار خوب شما و فرزندتان هر کدام در یک موقعیت دشوار خیالی با الگوبرداری از یک منطقه مشکل واقعی نقش خواهید داشت.
موقعیت را روایت کنید و شروع به ایفای نقش کنید. ارائه بازخورد و همچنین تحسین. این تکنیک به کودک شما کمک می کند تا در مواجهه با موقعیت های ناامیدکننده، از قبل فکر کند.
به عنوان مثال، ممکن است به یک کودک کوچکتر بگویید: "بیا وانمود کنیم که دوست شما هستم، اما من به شما اجازه نمی دهم با هیچ یک از اسباب بازی های من بازی کنید. چگونه می توانید به من بفهمانید که ناراحت شده اید؟"
با یک کودک بزرگتر، بازی نقش پیچیده تری امکان پذیر است. به عنوان مثال، می توانید سناریویی را توصیف کنید که در آن کودک می خواهد بگوید که اتفاق بدی در مدرسه رخ داده است، اما شما هنوز از سر کار به خانه نرسیده اید. از فرزندتان بپرسید که چه احساسی خواهد داشت و از او دعوت کنید تا در مورد آنچه ممکن است انجام دهد فکر کند، مانند نوشتن یا نقاشی در مورد حادثه که بعداً آن را به اشتراک بگذارید. سپس، گفتگوی خیالی را که ممکن است پس از رسیدن به خانه انجام دهید، اجرا کنید.

چرا نباید کودک را تنبیه کرد ؟وده روش جایگزین تنبیه کودک

3.قبل از واکنش به رفتار بد فرزندتان آرام باشید.

خشم و واکنش های احساسی خود را مدیریت کنید.این کار علاوه بر جلوگیری از یک موقعیت بد، الگوی رفتاری سالم است.
اگر کودک شما طعنه آمیز، بی ادب یا سرکش است، نباید حرف ها و اعمال او را شخصی بگیرید. به جای تئوری های خود در مورد اینکه چرا آنها بد عمل می کنند، روی رفتار آنها تمرکز کنید.
به خود یادآوری کنید که این یک وضعیت اضطراری نیست. احساسات شما ممکن است باعث واکنش  مبارزه شده باشد، اما در واقع شما زمان زیادی برای مقابله با این موقعیت دارید.
برای خود وقت بگذارید و توضیح دهید: "یک دقیقه دیگر برمی گردم، وقتی آرام تر شدم." با نفس های عمیق، مقداری آب خنک و اطمینان خاطر خود را آرام کنید. به خود یادآوری کنید که پدر و مادر خوبی هستید و قادر خواهید بود با این وضعیت کنار بیایید.

باید ها و نباید های تنبیه

4.از خشونت فیزیکی بپرهیزید.

در عوض حل تعارض محترمانه را مدل کنید. کودکانی که مورد ضرب و شتم قرار می گیرند یا کتک می زنند، یاد می گیرند که خشونت روشی معتبر برای حل مشکلات است.علاوه بر این، وقتی فرزندتان را می زنید، در خطر از دست دادن کنترل خود هستید. حتی اگر خشونت فیزیکی در کوتاه مدت جلوی یک رفتار بد را بگیرد، در درازمدت به رابطه شما با فرزندتان لطمه می زند و می تواند بعداً برای او مشکلات روحی و روانی ایجاد کند.