برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
با این حال ، برخی علائم ، شرایط و بیماری های مرتبط با ASD می تواند برخی از افراد مبتلا به اوتیسم را به سمت خودزنی سوق دهد. درمان اختلالات زمینه ای و کمک به فرد در یادگیری مهارت های ارتباطی و مقابله ای بیشتر می تواند آنها را قادر به جلوگیری از آسیب به خود کرده و اثرات طولانی مدت این رفتار را به حداقل برساند. " لازم به یادآوری است که افراد به دلایل زیادی ممکن است دچار خودزنی شوند. در این پست به طور خاص مربوط به خود آسیب دیدگی در کودکان دارای اوتیسم می پردازیم. اما افراد مبتلا به سایر شرایط نیز ممکن است دچار خودزنی شوند. " هر رفتاری که باعث آسیب جسمی به فرد شود در شاخه رفتارهای خودآزاری طبقه بندی می شود. این می تواند شامل موارد زیر باشد: مردم اغلب خود آسیب دیدگی را فقط از دیدگاه سطحی اسیبی که وارد می شوند می بینند. کودک ممکن است از یک آسیب دیدگی "پایدار" رنج ببرد و والدین ممکن است احساس ضعف و ناتوانی بیش از حد داشته باشند و غریبه ها این موضوع را درک نکنند. ● غالباً صدمه به خود می تواند به طور تصادفی شروع شود و در صورت تقویت ناخواسته ، به یک رفتار آموخته شده تبدیل می شود. ●خودزنی "معمولا" یک رفتار آموخته شده است. مطمئناً والدین قصد ندارند به کودکان بیاموزند که خود آسیب ببینند ، اما ممکن است ناخواسته رفتارها را "تقویت" کنند. اگر کودک دچار آسیب دیدگی شود و والدین یا معلم اسباب بازی دلخواه را به او تحویل دهند ، کودک به سرعت می فهمد که خودزنی منجر به اسباب بازی مورد علاقه آنها می شود. از طرف دیگر ، اگر کودک دچار خودزنی شود و والدین بلافاصله آنها را از یک محیط تحریک بیش از حد خارج کنند ، می آموزند که خودزنی می تواند به آنها کمک کند تا از موقعیت های ناخوشایند جلوگیری کنند. ●از دیگر عواملی که ممکن است با خودزنی همراه باشد شامل مشکلاتدر مغز ، فعالیت تشنج ، عوامل ژنتیکی و یا ...که باید توسط پزشک بررسی شود قبل از اینکه شما(والدین) و تیم درمانگر خود بتوانید مداخلاتی موثر را در نظر بگیرید ، باید دلایل و انگیزه های این رفتار را درک کنید. هنگامی که موقعیت ها یا محرک هایی را شناسایی می کنید که احتمالا باعث ایجاد آسیب هایی در خود(کودک) می شوند ، کارتان راحت تر می شود والدین و یا مراقب کودک می توانند یک دفتر برای پیگیری موارد خودزنی ، از جمله محل وقوع ، آنچه که اتفاق می افتد ، چه کسی حضور داشته ، چه بلافاصله قبل از آن رخ داده است ، چه بلافاصله بعد از آن رخ داده است ● در دفتر بررسی رفتار خود چه چیزهایی لازم است بنویسید؟ 1.تعریف رفتار: جستجو در زمان ، مکان و نحوه وقوع رفتار ، پیامدهای رفتار و افراد و موقعیت هایی که به نظر می رسد با هم مرتبط هستند. 3. شناسایی دلایل یا علل: ایجاد یک فرضیه آگاهانه در مورد اینکه چه چیزی ممکن است باعث این رفتار شود یا اینکه کودک در تلاش برای برقراری ارتباط است. مشخص کردن اقدامات و مداخلات برای کمک به بهبود ارتباطات ●مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به کودک آموزش برقراری ارتباط دهید وقتی فهمیدید که چه چیزی باعث این رفتار می شود ، می توانید با درمانگر خود مشورت کنید و برنامه ای برای رفع آن تنظیم کنید. _هر چیزی که وضعیت را قابل پیش بینی تر کند ، مانند داستان های اجتماعی ، می تواند در کاهش آسیب به خود برای آن دسته از افراد مبتلا به ASD که غیرقابل پیش بینی بودن آنها به عنوان محرکی برای خودزنی است ، مفید باشد. _آموزش یک رفتار جایگزین برای خودآزاری این کار برای کمک به کودک در تأمین خواسته ها و نیازهای خود بسیار مهم است. به عنوان مثال: اگر كودك دست خود را گاز گرفت و متعاقباً هر وقت دست او را گاز گرفت والدینش او را تنها بگذارند (یعنی خودآزاری نتیجه اش تنهایب کودک است) ، پس والدین در مقابل این رفتار باید رفتاری مناسب را همراهی کنند ●درمان بیماری های جسمی: ●بررسی علل روانشناختی ●رفتار درمانی:دقیق بخواهیم به شما بگوئیم " آسیب به خود" از علائم اوتیسم نیست.
■رفتارهای خودزنی:
-سیلی زدن
-خراشیدن
-بریدن
-گاز گرفتن
برای رسیدگی به این رفتارها ، اطرافیان ابتدا باید مسائل اساسی را که ممکن است باعث آنها شود درک کنند■چرا برخی از افراد مبتلا به اوتیسم دچار خودزنی می شوند؟
اگرچه این تأثیرات نباید مانع تمرکز بر روی موضوع اصلی شوند.
تمرکز روی موضوع اصلی توسط والدین و درمانگران کودک با هدف کمک به فردی که مبتلا به اوتیسم است و درگیر خودزنی است باید با بررسی عوامل تحریک کننده منجر به این رفتار شوند.
●در بسیاری از موارد ، آسیب به خود به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط است.
غالباً كودك در تلاش است تا احساس یا ایده ای را بیان كند كه شاید نتواند با كلمات ابراز كند.
●گاز گرفتن ، زدن و یا سایر رفتارهای خودزنی وسیله ای برای تأمین نیازهای آنها است و ممکن است نیاز فوری آنها برای ابراز درد ، ترس ، نارضایتی یا اضطراب باشد. آنها ممکن است سعی کنند بگویند ، به عنوان مثال "من می ترسم ، می خواهم از اینجا بروم" یا "این خیلی سخت است ، من نمی خواهم این کار را انجام دهم" یا "با من بازی کن!" یا "به من نگاه کن!" یا "سرم درد می کند ، وقتی که آن را می کوبم احساس بهتری پیدا می کند" ، و غیره
● صدمه به خود همچنین می تواند نوعی تحریک حسی باشد. یک فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است به عنوان راهی برای افزایش یا کاهش سطح تحریک خود ، آسیب ببیند.
کودک در همه موارد بالا در تلاش است تا خواسته ها و نیازهای واقعی خود را بیان کند. وقتی این رفتار به نتیجه ای که می خواستند می رسد ، آنها یاد می گیرند که خودزنی را با یک نتیجه مثبت همراه کنند. هدف آنها عصبانیت یا تخریب نیست. در عوض ، آنها در تلاشند تا ارتباط برقرار کنند. اگر با صدمه به خود به اهداف خود برسند ، احتمالاً رفتار را ادامه می دهند. ■شناسایی علل خودزنی:
_ کودک به چه چیزی نیاز دارد یا می خواهد؟
_ آنها با چه موانع ارتباطی روبرو هستند که آنها را به سمت آغاز رفتار سوق می دهد؟
استفاده از یک جمله مشخص و ملموس برای توصیف رفتار (در اینجا مثلا خودزنی یا اسیب به خود )
2. جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات:
4. برنامه ریزی برای رسیدگی به وضعیت:
مشورت با معلمان و درمانگران و تراپیست■از شما چه کاری برمی اید؟
_ اگر خودزنی در موقعیت های خاص به اضطراب یا ناراحتی مربوط باشد ، داستان های اجتماعی و آغاز بکار ممکن است به سهولت انتقال کمک کند. داستان های اجتماعی به کودکان کمک می کند قبل از اینکه موقعیتی در زندگی واقعی رخ دهد ، تمرین کنند و اطلاعاتی در مورد اتفاقات بعدی برای کاهش اضطراب در اختیار کودک قرار می دهد.
_" ارائه گزینه ها "همچنین می تواند محلی را برای برقراری نیازها و ترجیحات در اختیار کودک قرار دهد.
در بعضی موارد ، کودکان برای برقراری ارتباط از اینکه احساس درد جسمی یا ناراحتی دارند ، دچار خودزنی می شوند.
به عنوان مثال ، شما ممکن است تصور کنید که شخصی ممکن است سر خود را به دیوار بزند زیرا سردرد دارد. با این حال سردرد می تواند نشانه ای از مشکلات دستگاه گوارش یا ناراحتی های دیگر باشد. یک معاینه دقیق پزشکی با پزشکی که در مورد اوتیسم و شرایط همزمانی آن آگاهی دارد ، برای شناسایی بیماری های جسمی که ممکن است دلیل اصلی این رفتار باشد بسیار مهم است.
اضطراب و افسردگی هر دو اختلال های شایع و مشترک اوتیسم هستند. به دنبال علائم دیگری مانند تغییر در خواب ، خلق و خو یا انرژی باشید که ممکن است وجود علل روانشناختی را تایید کند . درمان این اختلالات ممکن است به حداقل رساندن یا جلوگیری از خودزنی کمک کند.
اگر خود آسیب دیدگی به یک عادت تبدیل شده باشد ، در این صورت رفتار درمانی به کودکان کمک می کند تا مهارت ها و استراتژی های جدید را جایگزین الگوهای قدیمی خودآزاری کنند. با پاداش دادن به رفتارهای مثبت و آموزش مهارت های جدید ارتباطی و مقابله ای ، رفتار درمانی کمک بسیار خوبی به کودکان در ترک رفتار می کند.