بررسی مراحل گرفتن توپ

بررسی مراحل گرفتن توپ

به محض اینکه کودک شما نشست، می توانید با او توپ بازی را شروع کنید. نه یک توپ بزرگ که او را با دیدنش بترساند، بلکه توپ کوچکی که به آرامی به سمت او بغلتیدو خواندن شعر معروف یک توپ دارم قلقلی با فرزند خود شروع به بازی کنید. این احساس ترکیبی از هیجان و نگرانی کوچولوی شما را مجذوب خود می کند. مدتی طول می کشد تا مطمئن شود که این توپ  او را تهدید نمی کند.
با توپ، او متوجه می شود که دارای رفلکس است

تنها پس از چندین بار تلاش است که کودک نوپا متوجه می‌شود که اگر با پاها و دست‌های دراز شده منتظر توپ باشد، توپ به دستانش می‌افتد... و فقط باید آنها را ببندد تا این اسباب‌بازی بامزه را زندانی کند. اما توپ همچنان بسیار نگران کننده است: گاهی اوقات شانس حرکات باعث می شود توپ از کودک فرار کند. این در ابتدا او را با این ایده تسکین می دهد که این توپ خنده دار دارای اراده خاص خود است و بنابراین کاملاً جذاب است.

بازی با توپ نیاز به مهارت هایی دارد که کسب آنها برای کودک نوپا زمان  می برد. در واقع، کودک ابتدا می آموزد که یک توپ را بغلتاند، سپس آن را پرتاب کند و در نهایت، توپرا بگیرد. همانطور که یک کودک همیشه فعالیت های ساده‌تر را قبل ازفعالیت های دشوارتر یاد می‌گیرد، قبل از اینکه بداند چگونه توپ را بگیرد، با یک توپ بزرگ بازی می‌کند که کنترل آن راحت‌تر است.

بررسی مراحل پرت کردن توپ

بازی با توپ کودک

مهارت هایی که با بازی با توپ ایجاد می شود
 

درک  کودک از بدن خود

زمانی که  کودک باتوپ بازی می کند یا سعی می کند آن را بگیرد. با لمس توپ متوجه می شود که او از بدنش جدا شده است.

هماهنگی چشم و پا تمرین برداشتن توپ ها

درک محیط اطراف کودک

درک محیط اطرافش در حالی که توپ را رها می کند یا آن را می غلتاند و تماشا می کند که توپ  از فضا دور می شود.

هماهنگی چشم و دست گرفتن توپ با ظرف

بازی گرفتن توپ برای هماهنگی چشم و دست کودک

تعادل خود را در حالی که وضعیت خود را تنظیم می کند تا هنگام چرخاندن توپ سقوط نکند.

فرزند شما به سرعت کشف خواهد کرد.  که ضربه کوچکی ارا که با دستش یا فشار پایش می زند، توپ را تشویق می‌کند تا دور شود. اما این رمز و راز خود را از دست نمی دهد، هنوز زمان می برد تا کودک شما بفهمد که این روشی است که در آن به توپ ضربه می دهد و به او جهت می دهد ...کودک نوپا با آموختن نحوه حرکت بدن خود در محیط، درک بهتری از حرکت و رابطه علت و معلولی ایجاد می کند. بنابراین، او می داند که یک حرکت دست می تواند توپ را در جهت خاصی هدایت کند. البته هیچ کدام از اینها برای کوچولوی شما خیلی دقیق نیست. او هنوز نمی داند چگونه قدرت حرکات خود را تعدیل کند تا اسباب بازی را به مکان مورد نظر بفرستد. اما اصول اولیه برای یک بازی به یادماندنی وجود دارد.

اگر غلت زدن در مهارت های او باشد، موفقیت در پرتاب مستلزم بلوغ روانی حرکتی پیشرفته تری است. کودک شما از قبل باید به خوبی روی پاهای خود بایستید. سپس، شما باید از ژست رفلکسی که همه کوچولوها دارند فراتر بروید: توپ را از پایین به بالا پرتاب کنید. اما پس از تلاش های مکرر زیاد با شما، فرزندتان متوجه می شود که باید توپ را به هوا بفرستد تا به بازیکن دیگر برسد. شاهکاری که او به سختی قادر به انجام آن قبل از 2 سال یا حتی کمی بیشتر خواهد بود.
سپس شروع یک همدستی طولانی با توپ خواهد بود که او را از «من پرتاب می‌کنی، تو بگیر»  بعداً به والیبال می‌کشد!