تمرین پریدن _ قدم برداشتن

تمرین پریدن _ قدم برداشتن

تماشای یادگیری و رشد کودکتان مطمنا بسیار هیجان انگیز و لذت بخش است. 

اگر کودک شما به 1سال نزدیک می شود ، احتمالاً منتظر شروع راه رفتن او هستید و برای همه ماجراهای هیجان انگیزی که به همراه خواهد داشت آماده اید. 

مباحث و ویدیوهای راه رفتن کودک را اینجا ببینید. 

نکات مختلفی در مورد نحوه آموزش راه رفتن به کودکتان وجود دارد. ازجمله

پیشرفت مهارت های حرکتی درشت

مهارت حرکتی درشت عملی است که مستلزم استفاده از گروه های عضلانی بزرگتر در بدن شما است، مانند عضلات بازو، پاها و تنه. این با مهارت های حرکتی ظریفی که از ماهیچه های ریز مانند ماهیچه های دست یا انگشتان شما استفاده می کنند متفاوت است.

مهارت های حرکتی درشت در نوزادان و کودکان نوپا شامل غلت زدن، نشستن، خزیدن، ایستادن، راه رفتن، دویدن، پرتاب کردن، پریدن و غیره است. همه آنها از عضلات شکم، ران ها و شانه های خود برای ایجاد این حرکات استفاده می کنند.

با بزرگ‌تر شدن و قوی‌تر شدن ماهیچه‌ها، می‌بینید که فرزندتان هر مرحله رشدی را طی می‌کند. ماهیچه های کودک با هر حرکت و فعالیتی رشد و تقویت می شوند تا آنها را برای حرکت بعدی آماده کنند.

بنابراین، ماهیچه های تنه و گردن که از طریق غلتیدن و زمان شکم تقویت می شوند، به کودک شما کمک می کنند تا شروع به نشستن کند. ماهیچه های شکم و ران که از نشستن تقویت می شوند، کودک شما را به خزیدن وادار می کنند.

ماهیچه های پایی که کودک شما برای ایستادن استفاده می کند، آنها را برای راه رفتن آماده می کند.

بنابراین قبل از اینکه نگران آموزش راه رفتن به کودک خود باشید، مطمئن شوید که او ابتدا شروع به خزیدن و ایستادن کرده است.  

کودک شما از چه زمانی باید راه رفتن را شروع کند؟

سن معمولی برای شروع راه رفتن کودک از 10 تا 16 ماهگی است. این طیف وسیعی است زیرا همه کودکان با سرعت خود رشد می کنند . با این حال، اگر کودک شما قبل از ده ماهگی یا بعد از شانزده ماهگی شروع به راه رفتن کند عجیب نیست. 

برخی از کودکان قبل از اینکه شما حتی فرصتی برای پذیرش اینکه چطور الان راه می روند کنید شروع به دویدن خارج می کنند آن‌ها معمولاً بچه‌های نترس و برون‌گرا هستند. برخی دیگر ممکن است از راه رفتن خودداری کنند زیرا کمی محتاط تر یا خجالتی هستند.

۸فعالیتی را که باید با کودک انجام دهید تا راه رفتن را سرگرم کننده کنید،و کودک خسته نشود. 

۱)اطمینان حاصل کنید که کودک شما از نظر رشد در سن و سطح مناسبی برای راه رفتن است.

آنها را مجبور نکنید که این کار را خیلی زود یا قبل از آماده شدن انجام دهند.

۲)پابرهنه بروند

اگر کودک یا کودک نوپای شما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است، در اینجا نکاتی وجود دارد که به کودک خود یاد دهید قدم بردارد و راه رفتن مستقل را بیاموزد. آن را سرگرم کننده و آسان کنید

بدون جوراب بدون کفش. فقط پاهای برهنه ماهیچه های ریزی در پا وجود دارد که باید شروع به رشد و تقویت کنند و تنها راه برای انجام این کار تحمل وزن بر روی آنهاست.

به عنوان دوپا (حیواناتی که روی دو پا راه می‌روند)، ماهیچه‌های کوچک زیادی داریم که به ما کمک می‌کنند تا در حالت ایستاده تعادل داشته باشیم و کشش ایجاد کنیم. وقتی پابرهنه می‌ایستید، ماهیچه‌های پاها راحت‌تر به زمین می‌رسند. 

این به ماهیچه های کوچک کمک می کند تا سخت تر کار کنند تا راه مناسبی برای قالب گیری روی زمین پیدا کنند تا به کودک شما کمک کند راه برود.

پابرهنه رفتن نه تنها به راه رفتن کمک می کند، بلکه یک تجربه حسی عالی برای کودک شما نیز هست . تمام پایانه های عصبی در پایین پای آنها سطوح و بافت های مختلف را احساس می کنند.

این سیگنال های حسی به مغز فرستاده می شود و آگاهی بیشتری را به پاها می دهد. این حتی می تواند به پیاده روی نیز کمک کند.

پابرهنه به معنای عدم جوراب نیز هست. جوراب‌ها فقط باعث لیز خوردن آن‌ها می‌شوند و کشش کافی برای واکرهای جدید ایجاد نمی‌کنند.

3. کفش های محکم

اگر کودک یا کودک نوپای شما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است، در اینجا نکاتی وجود دارد که به کودک خود یاد دهید قدم بردارد و راه رفتن بدون کمک شما را بیاموزد.

هنگام راه رفتن، کفش‌های تخت کودک برای کودک شما مفید نیستند. کودکان به کفشی نیاز دارند که از قوزک پاهای ان ها نگه داری کنند تا از چرخیدن و چرخش آنها جلوگیری کند.

کودک شما به یک کفش  خوب در مچ پا و کف پا نیاز دارد . به یاد داشته باشید، کودک شما هنوز از ماهیچه های مچ پا و ساق پای خود بیش از حد استفاده نکرده است، بنابراین ممکن است نیاز به کفش استاندارد  و خوبی نیاز داشته باشید تا این ماهیچه ها کار کنند.

در حالی که راه رفتن با پای برهنه در داخل خانه برای تقویت عضلات پا و مچ پا عالی است اما در محیط بیرون سعی کنید با کیفیت ترین و مطمن ترین کفش را برای نگهداری از پای کودک استفاده کنید. 

همچنین، از آنجایی که هر کودکی متفاوت است، ممکن است کودک شما با پاهای برهنه خوب عمل نکند و با کفش های محکم بهتر بایستد.

۴.از قدم های کوچک شروع کنید 

 انتظار نداشته باشید که کودک شما برای اولین بار راه رفتن را از پذیرایی شروع کند تا به آشپزخانه برسد بلکه کودک ابتدا به آرامی شروع به برداشتن 1 یا 2 قدم در یک زمان می کنند. 

در حالی که به آنها آموزش می دهید،راه بروند خودتان هم بسیار نزدیک باشید. اگر در حال حاضر فقط می توانند 2 قدم بردارند، سه متر دورتر از آنها ننشینید. با افزایش اعتماد به نفس، به تدریج فاصله را افزایش دهید.

5. تشویق و انگیزه

اگر کودک یا کودک نوپای شما هنوز راه رفتن را شروع نکرده است، در اینجا نکاتی وجود دارد که به کودک خود یاد دهید قدم بردارد و راه رفتن به تنهایی را بیاموزد. همه ما برای انجام کارها به کمی انگیزه نیاز داریم تا هر پیروزی کوچک را جشن بگیریم ، خواه دو قدم باشد یا حتی تلاشی برای برداشتن یک قدم.

بزرگترین انگیزه برای کودک، چهره خندان والدین است. مطمئن شوید که به طور فعال با فرزندتان درگیر هستید و باید شاهد تقویت توانایی های او باشید.

یکی دیگر از محرک ها زمانی است که علایق آن ها دیگر روی زمین نیست. به عنوان مثال، اگر تمام اسباب بازی های مورد علاقه آنها را روی زمین نگه دارید، آنها انگیزه ای برای ایستادن نخواهند داشت.

با این حال، اگر آنها را روی لبه کاناپه یا روی یک میز قهوه‌خوری قرار دهید، علاقه‌شان برانگیخته می‌شود و ممکن است متوجه شوید که آنها شروع به ایستادن می‌کنند 

6. ترس آنها را کاهش دهید

اشیاء و وسایلتان را نزدیک خود نگه دارید تا بدانند که همیشه چیز محکمی برای چسبیدن دارند. باز هم، مطمئن شوید که همیشه به اندازه کافی نزدیک آنها ایستاده اید و بازوهای خود را کاملا باز کرده اید تا در صورت افتادن آنها را بگیرید.

هنگامی که آنها متوجه می شوند که در صورت زمین خوردن آسیبی نخواهند دید، ترس آنها کاهش می یابد و ممکن است اعتماد به نفس بیشتری برای برداشتن چند قدم دیگر داشته باشند.

7. به تدریج حمایت را کاهش دهید

می توانید کودک خود را زیر بغل، روی تنه یا دستانش نگه دارید. همانطور که آنها یاد می گیرند و قدرت عضلانی به دست می آورند، کمتر و کمتر به حمایت نیاز خواهند داشت.

8. الگوهای خوب ارائه دهید

چه چیزی برای یک کودک دلگرم کننده تر از دیدن کودک دیگری است که این کار را انجام می دهد؟ تماشای کودکی دیگر در سن او که در حال راه رفتن است، اغلب فشار لازم را برای شروع به کودک شما می دهد.

آنها ممکن است دوست داشته باشند که آنها را ببینند که دوباره به زمین می افتند و دوباره بلند می شوند یا ببینند که کودک دیگر به خاطر راه رفتن تحسین زیادی کرده است