برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
بی احترامی کردن کودک و رفتار توهین آمیز – فحش دادن، فریاد زدن، مشاجره کردن، نادیده گرفتن شما، رد درخواست ها و توجه نکردن به آن ها– نوعی زنگ خطر برای والدین است. این به شما می گوید که باید کنترل بیشتری بر اوضاع داشته باشید و محدودیت های بهتری تعیین کنید. این فرآیندی است که در طول زمان اتفاق می افتد. هنگامی که نحوه واکنش خود را به رفتار بی احترامی فرزندتان تغییر دادید، به این معنی نیست که رفتار او فوراً تغییر خواهد کرد. زمان می برد و باید به آن پایبند باشید. اگر فرزندانتان چشمانشان را چرخاندند ، وقتی به آنها می گویید تکالیف خود را شروع کنند یا وقتی به آنها می گویید صدای تلویزیون را کم کنید ، تظاهر می کنند که صدای شما را نمی شنوند ،رفتارهای آنها در طیف بی احترامی قرار دارند. در این طیف مجموعه رفتارهایی مانند داد زدن ،ناسزا گفتن ، بی توجهی به قوانین و پرخاشگری جسمی وجود دارد. مهم نیست که کودک شما کدام یک از این رفتارها را دارد ، مهم است که قبل از بدتر شدن بی احترامی به او توجه کنید. محققان معتقدند که کودکانی که " بی احترام"هستند احتمالاً بزرگسالان بی ادبی می شوند. گرچه ممکن است وسوسه شوید که بی احترامی را با گفتن جملاتی از جمله "بچه ها بچگی خواهند کرد" بهانه کنید ، اما این تازه شروع کار است . بچه ها باید یاد بگیرند که چگونه با دیگران با احترام رفتار کنند تا بتوانند روابط سالم با همسالان ، شخصیت های معتبر و اعضای خانواده برقرار کنند بی احترامی کودک شما ممکن است نشانه این باشد که او برای یادگیری روش های مناسب اجتماعی برای کنترل خشم ، کنار آمدن با ناامیدی و برقراری ارتباط موثر به کمک آنها نیاز دارد در ادامه به بررسی کامل این موضوع و ارائه راهکارهای موجود می پردازیم: ممکن است به نظر برسد که نادیده گرفتن بی احترامی جزئی مانند اجازه دادن به فرزندتان برای رهایی از آن است. اما نادیده گرفتن انتخابی می تواند یکی از مؤثرترین پیامدهای منفی باشد و میتواند به شما کمک کند. نادیده گرفتن به معنای امتناع از این است که بی احترامی فرزندتان شما را از انجام وظیفه منحرف کند. به این معنی که مشغول این رفتار فرزندتان می شوید و وظیفه ای که به کودک محول کردید ممکن است فراموش شود. اگر به فرزندتان می‌گویید اتاقش را تمیز کند و او چشمانش را می‌چرخاند، به خاطر این رفتار توهین‌آمیز وارد بحث طولانی مدت نشوید. هر دقیقه ای که در جنگ قدرت سپری می کنید 60 ثانیه است که نظافت را به تعویق می اندازند. اخطار بدهید که اگر سر کار نروند چه اتفاقی خواهد افتاد اگر چرخش چشم مشکلی رایج در کودک شماست، بعداً که هر دوی شما آرام هستید، موضوع را حل کنید. چیزی شبیه این بگویید: "اوایل امروز که به تو گفتم اتاقت را تمیز کن، چشم هایت را گرد کردی. آیا می دانی که وقتی عصبانی هستی این کار را می کنی؟" در مورد عواقب بالقوه بی احترامی صحبت کنید. از او بپرسید: "آیا فکر می کنی وقتی دوستت چیزی را می گوید که دوست نداری چشمانت را می چرخانی؟" در مورد اینکه دیگران وقتی شاهد رفتارهای بی ادبانه هستند، چه اتفاقاتی میفتد با کودک یا نوجوان خود بحث کنید. پیامدهای طبیعی رفتارهای بی‌احترامی را توضیح دهید، مانند: «کودکان بی‌احترام اغلب در دوست‌یابی با مشکل مواجه می‌شوند». به جای اینکه به فرزندان خود بگویید چه کاری نمی توانند انجام دهند، به آنها بگویید چگونه می توانند امتیاز کسب کنند. عبارات "زمانی که" و "سپس" درخواست ها را به روشی مثبت چارچوب بندی می کنند. از این عبارات استفاده کنید تا به فرزندتان اطلاع دهید که پس از تصمیم گیری برای تغییر رفتار چه اتفاقی خواهد افتاد. به جای اینکه بگویید: "اگر همین الان بلند نشوی ، نمی توانی بیرون بازی کنی"، بگویید: "به محض اینکه یا زمانی که جمع کردن اسباب بازی های خود را تمام کردی، سپس می توانی بیرون بازی کنی." سپس دور شوید و پاسخگویی را به فرزندتان بسپارید. همچنین ممکن است سعی کنید جملاتی مانند «وقتی صدایت را پایین آوردی و آرام صحبت کردی، جوابت را می‌دهم» یا «وقتی از رئیس بازی دست بکشی با تو بازی می‌کنم». به کودک خود بیاموزید که رفتار مودبانه و مهربانانه نتایج مثبتی به همراه دارد. این راهکار به فرزند شما فرصتی می دهد تا رفتار خود را تغییر دهد. فقط مطمئن شوید که کاملاً آماده هستید تا پیامدهای منفی را بپذیرید. از تکرار مکرر هشدارهای خود خودداری کنید. در غیر این صورت، شما به فرزندتان آموزش می دهید که گوش ندهد. بیشتر رفتارهای بی احترامی باید نتیجه ای فوری داشته باشد. اگر کودک 6 ساله هنگام عصبانیت در صورت شما جیغ و فریاد می کشد ، بلافاصله دلیل نامناسب بودن این رفتار را برای او توضیح دهید و فرصتی برای اصلاح آن فراهم کنید. اگر نوجوانتان بعد از اینکه به او گفتید نمی‌تواند آنجا را ترک کند، از در بیرون رفت، یا کودکتان شما را با نام صدا کرد، حد و مرز را تعیین کنید: «نخواهم گذاشت به من بی احترامی کنی» یا «اجازه نمی‌دهم در این خانه بددهنی کنی» بسیاری از اقدامات که دارای برچسب "رفتارهای نادرست" هستند ، اغلب هنگامی که به کودک مهارت و توجه لازم برای ایجاد این تغییرات را می دهند ، اصلاح می شوند. هدف این نیست که مجازات های بیشتری را را در نظربگیرید . هدف این است که ارتباط خود را حفظ کنید ، عواقب را بیاموزید مهارت های ارزشمندی را به آنها بیاموزید و رابطه سالم والدین و کودک را حفظ کنید. اگر کودک یا نوجوان شما رفتاری بی احترامی از خود نشان می دهد ، ممکن است جبران خسارت برای جلوگیری از تکرار آن ضروری باشد. وقتی به رفتارهای بی احترامی می پردازید، طبیعی است که فرزندتان دو قدم به جلو و یک قدم به عقب بر دارد. بنابراین ممکن است یک روز مؤدب و مهربان باشد، و روز بعد با مشکل مواجه شود. نظم و انضباط ثابت کلید کمک به آنها برای پیشرفت در دراز مدت است. وقتی رفتار خوب را دیدید به آن اشاره کنید. و در روزهای بد، بی احترامی را علت آن بدانید تا آنها برای تمرین بیشتر تلاش کنند. مهمتر از همه، الگوی خوبی باشید. چه از خدماتی که در رستوران دریافت می‌کنید یا از فروشنده تلفنی که شام شما را دیر فرستاده عصبانی هستید، با دیگران با احترام رفتار کنید و فرزندتان نیز از آن پیروی خواهد کرد. از رفتار بد قبل از بروز آن جلوگیری کنید. گاهی اوقات بهترین وسیله انضباط، پیشگیری ساده است. به دنبال چیزهایی باشید که باعث رفتار بد می شود و راه هایی برای اصلاح آن موقعیت ها پیدا کنید تا فرزندتان راحت تر شود. در نظر بگیرید که چه چیزی باعث این رفتار می شود و آیا راهی وجود دارد که برخی از درخواست های فرزندتان برآورده شود. آیا کاری وجود دارد که در آینده می توانید برای جلوگیری از چنین طغیانی انجام دهید؟ 1. برای مقابله با بی احترامی کودک، رفتارهای توجه جویانه را نادیده بگیرید
مقدار قابل توجهی از تعارض والدین و نوجوانان به دلیل فقدان ارتباط معنی دار رخ می دهد. با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید ، اختلافات را کاهش دهید.2.ازعبارات "زمانی که" و "سپس" برای جلوگیری از رفتار بی احترامی استفاده کنید.
3. نتیجه فوری در برخورد با بی احترامی ارائه دهید:
هنگام تعیین نتیجه ، سن کودک و جدی بودن جرم را در نظر بگیرید. 4. استفاده از استرداد یا جبران خسارت راهی برای مقابله با بی احترامی کودکان:
جبران خسارت عبارت است از انجام نوعی کار برای قربانی یا انجام کاری برای جبران خسارت وارده.
اگر فرزندتان خواهر و برادرشان را زد ، از او بخواهید کارهای روزانه خواهر و برادرشان را انجام دهند. یا اگر نوجوان شما از روی عصبانیت چیزی را شکسته است ، می تواند آن را برطرف کند یا برای رفع آن پول بپردازد.
به فرزند خود بیاموزید که گفتن "متاسفم" همیشه کارها را برطرف نمی کند.
جبران خسارت به آنها کمک می کند تا مسئولیت رفتارهای بی احترامی را بر عهده بگیرند در حالی که برای ترمیم رابطه نیز تلاش می کنند.5. الگوی خوبی برای کودک باشید تا بی احترامی را رواج ندهید.
6. برای کم کردن بی احترامی کودک و نوجوان مثبت بمانید.
از جملات مثبت استفاده کنید و از جملات منفی دوری کنید. اگر کودکان احساس کنند به آنها بی احترامی می شود ممکن است بی احترامی کنند. از جملاتی مانند «تا زمانی که خودت سعی نکنی آن مشکل را حل کنی، من کمکی نمی‌کنم» استفاده نکنید. این باعث می شود کودک احساس کند که با تقلا کردن کار اشتباهی انجام داده است. درعوض، بگویید "فکر می کنم اگر ابتدا خودت سعی کنی مشکل را حل کنی، بیشتر یاد خواهی گرفت. وقتی این کار را انجام دادی، می توانم به شما کمک کنم."
استفاده از جملات مثبت این ایده را تقویت می کند که به کودک احترام می گذارید و با او مانند یک بزرگسال رفتار می کنید. کودکان دوست دارند به آن ها احترام گداشته شود و مانند یک بزرگسال با آن ها رفتار شود.7. موضوع بی احترامی کودک را شخصی نگیرید.
اگر کودکی با شما بد یا بی احترامی کرد، سعی کنید آن را شخصی نگیرید. اگر بچه ها در خانواده بد رفتار کنند یا حتی در کلاس درس، معلمان اغلب احساس استرس می کنند. این احتمال وجود دارد که فرزند شما فقط در تلاش است تا استقلال خود را ابراز کند یا با چیز دیگری سروکار دارد و آن را به شما تحمیل می کند.
کودکان اغلب به روش های عجولانه واکنش نشان می دهند. فقط به این دلیل که کودک می گوید: "از تو متنفرم" به این معنی نیست که درست است و واقعا تنفر دارد.
به یاد داشته باشید، کودکان اغلب به والدین یا شخصیت های اقتدار خود به عنوان راهی برای آزمایش ساختارهای قدرت، بی احترامی می کنند. به این معنی که کودک برای تثبیت استقلال خود سعی می کند به کسانی که برای خودش الگوی قدرت هستند ،بی احترامی کند.
از موضوع اصلی منحرف نشوید تمرکز خود را بر روی رفتاری که می خواهید فرزندتان بهبود بخشد، حفظ کنید و نه روی تنبیه و عواقب.
8.در صورت ادامه داشتن بی احترامی کودک ، درخواست کمک دهید.
اگر وضعیت در حال بهبود نیست، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به دنبال کمک باشید. ممکن است کودک با چیزی درگیر باشد و تمایلی به صحبت در مورد آن با شما نداشته باشد. همچنین، ممکن است چیزی در خانه در حال رخ دادن باشد و او ممکن است به فضایی برای صحبت در مورد آن نیاز داشته باشد. اگر نگران هستید که کودک مشکلی اساسی داشته باشد که او را از رفتار در کلاس باز می دارد، با مدیر یا مشاور مدرسه کودک خود صحبت کنید.
اگر کودک به شما اعتماد دارد، می توانید خودتان از کودک بپرسید. اما اعتماد آنها را نشکنید و از قبل به آنها بگویید که بسته به شدت مشکل ممکن است مجبور شوید موضوع را با مشاور مدرسه در میان بگذارید یا با کسی مشورت کنید.
شایع ترین دلایل کج خلقی عبارتند از: گرسنگی، خستگی، ترس یا سردرگمی. اگر در موقعیتی قرار می گیرید که ممکن است این موارد را تحریک کند، به همراه آوردن تنقلات یا اسباب بازی برای کودک یا حتی استخدام یک پرستار فکر خوبی هست.
اجازه دهید فرزندتان کمی کنترل داشته باشد. اگر درخواستی داشت که به نظر منطقی می آمد، با آن موافقت کنید تا به کودک نشان دهید که به او احترام می گذارید. به عنوان مثال، اگر کودک شما عاشق لباس تابستانی خود است، می توانید به او اجازه دهید آن را در پاییز با یک ژاکت بپوشد.
اگر خسته شدید، از یک روانشناس کودک در مورد راه های اصلاح رفتار کودک خود بپرسید.
در صورتی که سوالی یا مشکلی در این رابطه داشتید ،روان شناسان و کارشناسان مام پلاس آماده کمک به شما هستند. در قسمت نظرات ، میتوانید مشکل خود را بیان کنید.9. ریشه رفتار بد و بی احترامی کودک را درک کنید.
اگر درک نکنید که چرا فرزندتان بد رفتار می کند، نمی توانید مرزها و انضباط مناسبی ایجاد کنید. سعی کنید به ذهن فرزندتان وارد شوید و ریشه های این رفتار را درک کنید.
وقتی فرزندتان ناراحت است، در سطح عاطفی با او ارتباط برقرار کنید. چیزی شبیه به این بگویید: "به نظر می رسد که از این بابت خیلی عصبانی هستی. چرا؟"
ممکن است دلایلی وجود داشته باشد که به آنها فکر نکرده اید. به عنوان مثال، اگر کودک شما هر شب هنگام خواب گریه می کند، ممکن است به خاطر تاریکی نباشد، بلکه به این دلیل است که چیز ترسناکی در تلویزیون دیده است. از ترس های فرزندتان صحبت کنید و به او اطمینان دهید که در امنیت است.
10. همدلی را آموزش دهید تا از بی احترامی کودک کم کنید.
تربیت کودک آموزش رفتارهای مثبت است و نه صرفاً دلسرد کردن رفتارهای منفی. یکی از مهم ترین چیزهایی که می توانید به کودک بیاموزید همدلی است. وقتی فرزندتان بد رفتار می کند، با او در مورد اینکه چرا این رفتار برای دیگران آزاردهنده است، صحبت کنید. اگر می توانید، سعی کنید به آنها کمک کنید تا با شخص دیگری ارتباط برقرار کنند. این کار زمینه ساز همدلی را فراهم میکند.
به عنوان مثال، اگر کودک شما مداد دانش آموز دیگری را برداشت ، می توانید بگویید: "می دانم که مداد خرگوش را که عید گذشته گرفتی دوست داشتی. اگر کسی بدون اجازه ی تو آن را بردارد چه احساسی پیدا میکنی و اجازه دهید که کودک جواب دهد.
وقتی فرزندتان دیدگاه طرف مقابل را در نظر گرفت، از او بخواهید که عذرخواهی کند. قبل از وادار کردن فرزندتان به عذرخواهی با دلیل، ابتدا تفکر همدلانه را تشویق کنید.
11. برای رفتار بی احترامی کودک، حدس و گمان نزنید.
زمانی را برای صحبت با او اختصاص دهید تا منبع واقعی مشکل را بیابید. اگر فرض کنید فرزندتان فقط بدخلق است، ممکن است به آن اندازه با محبت پاسخ ندهید. اگر فکر می کنید کودک با مسائل عمیق تری درگیر است، ممکن است وسوسه شوید که این رفتار را بهانه کنید.
مشکل در مورد فرضیات این است که ممکن است باعث شود شما با کودک به روشی متفاوت رفتار کنید، که ممکن است همیشه مشکل را حل نکند.
در صورت امکان، با پیامدها و اقدامات خود سازگار باشید، اما به خاطر داشته باشید که ممکن است مجبور شوید آنها را بر اساس آموخته های خود تنظیم کنید.
12. از جنگ قدرت اجتناب کنید. 
جنگ قدرت به این دلیل وجود دارد که دو نفر بر سر اینکه چه کسی بر دیگری قدرت دارد با هم می جنگند. در حالی که می خواهید به فرزندتان نشان دهید که دارای اقتدار هستید و نیاز به احترام دارید، می خواهید این کار را با آرامش و احترام انجام دهید. از بلند کردن صدای خود بر سر آنها، فریاد زدن بر سر کودکان یا صحبت با آنها به همان شیوه ای که آنها با شما صحبت می کنند، خودداری کنید. اگر کودک شما عصبانی می شود، احتمالاً مهارت های حل مسئله کافی را ایجاد نکرده است. سعی کنید به جای اینکه او را مجبور کنید از قوانین شما پیروی کند، نیازهای او را ارزیابی کرده و به آنها رسیدگی کنید.
کودک را بنشانید و در مورد اینکه چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چگونه می توانید برای رفع آن با یکدیگر همکاری کنید، صحبت کنید. اگر کودک همچنان بی احترامی می کند و از شرکت در گفتگو امتناع می ورزد، به او زمان دهید تا آرام شود و وارد بحث دیگری نشوید.
اجازه ندهید کودک شما را دست بندازد. بچه‌ها اغلب سعی می‌کنند به نفع خودشان با شما مذاکره کنند یا شما را دست بندازند تا به آنچه می‌خواهند برسند، اما مطمئن شوید و در عین آرامش، محکم بایستید.
13. رفتار مثبت را تقویت کنید.
اگر می خواهید فرزندتان بهتر رفتار کند، استفاده از تقویت مثبت می تواند کمک کند. فرزندتان را برای تغییرات کوچک در رفتار تحسین کنید. این می تواند به او کمک کند تا یاد بگیرد چه رفتارهایی مناسب است.
روی رفتارهایی که می خواهید تغییر دهید تمرکز کنید. برای مثال، اگر فرزندتان اغلب صحبت های دیگران را قطع می کند، توضیح دهید که چرا این بد است و سپس مراقب تغییرات کوچک باشید.
برای مثال، اگر با تلفن صحبت می‌کنید، پسرتان دوبار حرف شما را قطع میکند، ممکن است بعد از اولین باری که از او خواستید ساکت شود. ولی باز هم امکان تکرار دارد.
وقتی تلفن را قطع می کنید، او را به خاطر این تغییر کوچک تحسین کنید. چیزی شبیه این بگویید: " من واقعاً تحسینت کردم که چطور وقتی ازت خواستم دیگه صحبت نکردی. افرین به تو " در نهایت می آموزد که چه رفتارهایی مطلوب است و بر اساس آن عمل می کند.
12 روش آموزش حیوانات به کودکان پیش دبستانی بهمراه آموزش نقاشی و کاردستی حیوانات
فریده امیر احمدی 1401/04/26
