دلایل مسئولیت پذیری و بی مسئولیتی در کودکان

مسئولیت پذیری چیست؟

این یک اصطلاح گسترده است که به معنای موارد مختلف است ،

 از جمله:

⭕‼️ قابل اعتماد بودن تا مردم بدانند که می توانند روی شما حساب کنند ،

⭕‼️حفظ قول و توافق نامه تعهدات خود 

⭕‼️ انجام کاری با حداکثر توانایی  و تلاش و قبول اشتباهات و کم کاری ها 

✅ مسئولیت پذیری کلید موفقیت کودکان در مدرسه واینده  است✅

همچنین مشاهده کنید: 

ویدیوی آموزشی مسئولیت دادن به کودکان

❌اطاعت در مقابل مسئولیت❌

 والدین اغلب اطاعت و مسئولیت را اشتباه می گیرند. اکثر والدین دوست دارند فرزندانشان آنچه را خود دوست دارند ، انجام دهند ، دستورالعمل ها را دنبال کنند و اقتدار آنها را زیر سوال نبرند . با این حال ، جملات قبلی بار مسئولیتی ندارد !!

✅ این رفتارها به عنوان "اطاعت "طبقه بندی می شوند.✅

با گذشت زمان ، بیشتر والدین می خواهند فرزندان مالکیت یک کار یا وظیفه را بپذیرند - فرزندان این کار را انجام می دهند زیرا باید انجام شود و قبول می کنند که انجام آن وظیفه آنها است. با گذشت زمان ، فرزندان حتی ممکن است شروع به انجام یک کار کنند "زیرا باید انجام شود" - نه به این دلیل که به آنها گفته شده است که این کار را انجام دهند. "این نگرش را مسئولیت می نامند. "

والدین ممکن است بخواهند  که کارها دقیقاً همانطور که دوست دارند انجام شود و دقیقاً طبق برنامه زمانی خود  کودکشان  کارها را پیش ببرد .

 اما اجازه دادن به كودك برای انجام "روش خود" احساس غرور در انجام كار را ترغیب می كند و احساس مسئولیت را پرورش می دهد.

در مام پلاس بخوانید:

15 نکته برای تربیت کودک مسئولیت پذیر

⁉️چقدر باید درگیر شوید و این کار شما چه تاثیری بر مسئولیت پذیری کودک دارد؟

تغییر نگرش از اطاعت به مسئولیت ، این مسئله را به وجود می آورد که چقدر باید در کمک به فرزندان خود در انجام تعهدات و انجام وظایفشان شرکت کنید.

 عدم تمایل فرزندان به مشارکت در کارها همراه  والدین باعث می شود که والدین  کارهای زیادی برای فرزندان خود انجام دهند.وقتی این اتفاق می افتد ، بچه ها یاد نمی گیرند که خودشان مسئولیت را بپذیرند. 

از طرف دیگر ، مواردی وجود دارد که کودکان به راهنمایی ، پشتیبانی یا اطلاعات نیاز دارند تا بتوانند یاد بگیرند چگونه مسئولیت پذیر باشند.

🔆یافتن تعادل بین بیش از حد مدیریت کردن کارهای کودک  و  کم بودن والدین در کارهای کودک  یک هنر است.🔆

 تصمیم گیری در مورد زمان مناسب برای گام برداشتن برای فرزند و کمک به او و اینکه چه زمانی موثرتر است كه رها شود و به او فضا داده شود تا به روش خود عمل كند ، به "بلوغ كودك" ، "رفتار گذشته وی در کارها " و "خلق و خوی کودک " بستگی دارد. 

. القای نگرش ها و ویژگی هایی که کودکان را مسئولیت پذیر می کند طی سالها اتفاق می افتد و شامل قطعات مختلفی است که معمای والدین را تشکیل می دهد.

مشاهده کنید: 

ویدیوی آموزشی راهکار حرف شنویی در کودکان

 ⭕نقش دوگانه والدین و تاثیر آن بر بی مسئولیتی و مسئولیت پذیری کودک

 اگر تا به حال فکر کرده اید که آیا بیش از حد سختگیر هستید یا خیلی ملایم هستید ، یا اینکه به فرزندان خود محبت کافی می کنید ، پس در مورد ملاحظات مربوط به نقش مهمی که والدین دارند ، گیر کرده اید. 

 این نقش ،این است که شما به فرزندان خود گوش می دهید ، از آنها حمایت می کنید ، با آنها وقت می گذرانید و به آنها محبت می کنید. شما به عنوان والد  ، عشق بی قید و شرطی برقرار می کنید - مهم نیست که چه اتفاقی بیفتد ، فرزندانتان را فقط به این دلیل که وجود دارند و متعلق به شما هستند ، دوست دارید.

" این به فرزندان شما این امکان را می دهد که بدون دانستن اینکه آنها از حمایت و عشق بی قید و شرط والدین خود برخوردار هستند ، ریسک کنند و مرتکب اشتباه شوند." 

 ⭕محدودیت تعیین کنید تا کودکی مسئولیت پذیر پرورش دهید.

برای فرزندانتان  محدودیت هایی تعیین می کنید ، نظم و انضباط را اعمال می کنید ، به فرزندان خود می آموزید که چگونه باید رفتار کنند ، ارزش هایتان را منتقل می کنید و راهنمایی می کنند. 

با برآورده نکردن بلافاصله نیازهای آنها و ندادن هر آنچه که آنها می خواهند ، فرصتی برای فرزندان خود فراهم می کنید تا کمی ناامیدی را تحمل کنند ، رضایت را به تأخیر بیندازید ، تا خودمحور نشوند. شما استانداردهای رفتاری را تعیین می کنید که انتظار دارید فرزندانتان آنها را رعایت کنند. شما عواقب نقض قوانین را تعیین می کنید و این عواقب را دنبال می کنید. شما به فرزندان خود می آموزید که از آنچه دارند قدردان باشند. از طریق نقش هایی  که به آن ها می دهید و  ساختار هایی که تعیین می کنید است که فرزندان، خود را در مورد رفتارهایشان مسئول می دانید و این به نوبه خود باعث رشد احساس مسئولیت می شود. 

ویدئوی زیر را در مام پلاس ببینید:  

کودک چگونه بی مسئولیت تربیت می شود؟

 ⭕هنگامی که شما یک رابطه گرم ، دلسوزانه و حمایتی ایجاد می کنید که پایه و اساس  آن نظم و انضباطی است که ایجاد می کنید ، کودکان بیشتر محدودیت هایی را که شما تعیین می کنید می پذیرند و احتمالاً می خواهند انتظارات شما را برآورده کنند (یعنی مسئولیت پذیر باشند). فرزندپروری سالم هنگامی اتفاق می افتد که کودکان در خانه ای پرورش یابند که در آن عشق بی قید و شرط همراه با مرزها ، محدودیت ها ، قوانین و عواقب مشخص وجود داشته باشد.

⁉️ آیا كودكان دارای عزت نفس بالا مسئولیت پذیری بیشتری دارند؟

نشان داده شده است که کودکانی که عزت نفس بالایی دارند، مسئولیت پذیرتر هستند. این موضوع را در موارد زیر بهترخواهید دید:

در انتظار آنچه کودکان می خواهند :

• آنها معتقدند که با پشتکار و تمرین می توانند به یک هدف برسند.

• اشتباهات خود را بپذیرند و از آنها درس بگیرند.

• چسبیدن به یک کار

• مایل به درخواست کمک

• روشن بودن نقاط قوت و ضعف خود

• ریسک کردن و امتحان کردن چیزهای جدید 

• اعتقاد  دارند که می توانند مشکلاتی که با آن روبرو می شوند را حل کنند

 چگونه والدین می توانند احساس عزت نفس بالایی در فرزندان خود ایجاد کنند و فرزندان مسئولیت پذیر تربیت کنند؟

یکی از راه ها ، ارائه پیام هایی است که باعث ایجاد هر یک از دو مولفه اساسی عزت نفس  یعنی :

✅احساس دوست داشتنی بودن و احساس توانایی می شود. ✅

⭕احساس دوست داشتنی بودن گامی برای مسئولیت پذیری کودک :

کودکان زمانی احساس دوست داشتنی بودن می کنند که احساس ارزشمندی داشته باشند، زمانی که احساس می کنند به خاطر آنچه هستند مورد قدردانی و عشق قرار می گیرند و خود را مهم و شایسته دوست داشتن می دانند.

برای اینکه به فرزندان خود بگویید که آنها را بدون قید و شرط دوست دارید ، می توانید پیام های که حاوی محتوای   زیرارسال کنید. مثلا: "همیشه دوستت خواهم داشت." "من خیلی خوشحالم که تو پسر / دخترم هستی." "من عاشق گذراندن وقت با تو هستم." "به خانه خوش آمدی!"

 ⭕ برای پرورش مسئولیت پذیری ، احساس توانایی در کودکان را بوجود آورید :

کودک و فرزندتان وقتی احساس قدرت ، صلاحیت و کنترل زندگی خود را داشته باشند ، احساس توانایی می کنند ، اعتقاد دارند که می توانند از پس چالش ها برآیند و می توانند در محیط زندگی خود سهمی داشته باشند و احساس موفقیت می کنند. 

این بخش "توانمند" ، عزت نفس است که بیشتر با "نقش اجرایی والدین" ارتباط دارد و "مسئولیت پذیری" را تقویت می کند.

می‌توانید با ارسال پیام‌های «تشویق آمیز بعد ازانجام دادن کار»، احساس مسئولیت فرزندتان را افزایش دهید.  این پیام‌ها به تمام کارهایی که فرزندان شما می‌توانند انجام دهند، زمینه‌های استعداد ویژه آنها و همچنین به پتانسیل و رشد آنها اشاره دارد.

به عنوان مثال، می توانید به فرزند خود بگویید:

"تو در انجام مقاله تحقیقاتی خود بسیار دقیق بودی - از قبل برنامه ریزی خوبی انجام دادی که چگونه می خواهی پروژه ات را به سرانجام برسانی ."

"خیلی متشکرم برای چیدن میز - این به من کمک زیادی کرد و می بینم که توهمه چیز را دقیقاً در جای درست خودش قرار دادی."

"من می دانستم که تو می توانی این کار را انجام دهی."

«من واقعاً از اینکه سطل زباله را بدون اینکه من ازت بخواهم بیرون آوردی،ممنونم .  این چیزی است که من آن را مسئولیت پذیری می نامم.»

"می توانم ببینم که تو واقعاً نگران مادربزرگ هستی- کارت آرزوی سلامتی را برایش ارسال کردی و حتی دیروز باهاش تماس گرفتی.  مطمئنم که این باعث شد حالش بهتر شود.»

 وقتی کودکان احساس توانایی می کنند ، به احتمال زیاد به تعهدات خود عمل می کنند ، برای کارهای جدید ثبت نام می کنند ، سخت ترین تلاش خود را می کنند و نسبت به کاری که انجام می دهند احساس خوبی دارند. همه این موارد مسئولیت کودک را افزایش می دهد.

همچنین مطالعه کنید: 

چگونه یک خواهر بزرگتر مسولیت پذیرباشیم؟

افراط و تفریط در  مسئولیت آموزشی، مسئولیت پذیری یا بی مسئولیتی در کودک:

این روزها در مورد «نسل صاحب حق و پرتوفع» مطالب زیادی نوشته شده است.  ویژگی هایی که این کودکان از خود نشان می دهند نقطه مقابل آنچه برای مسئولیت پذیری لازم است است.

کودکانی که زیاده روی می کنند:
اغلب انتظار دارند کارهایی برای آنها انجام شود که آنها خودشان می توانند انجام دهند.
۱. مطالبه گر هستند.
۲. قدردانی نشان نمی دهند.
۲.  اغلب "همه چیز " دارند اما هرگز احساس نمی کنند که به اندازه کافی دارند.
۳.  ناامیدی را به خوبی تحمل نمیکنند.
۴. به سختی منتظر چیزی هستند که می خواهند.
۵. به اشتباهات خود اعتراف نمی کنند.
۶. سعی نمی کنید بهترین کار را انجام دهید.
۷. به بازپرداخت یا سخاوتمندی فکر نمی کنند، چه در خانه و چه در اجتماع.

مطلب کاربردی زیر را در مام پلاس مشاهده کنید:

آموزش مسئولیت پدیری کودک در محیط خانه و مدرس

سه راه برای افراط و تفریط  و پرورش بی مسئولیتی در کودک:
3 دلیل اساسی وجود دارد که والدین فرزندانشان را بی مسئولیت بار می آورند:
 

1. دادن امکانات بیش از حد و بی مسئولیت بار آوردن کودک

دادن امکانات مادی بیش از حد یا فعالیت های بیش از حد به آنها بدون این که انتظار داشته باشیم که تعهدات خود را انجام دهند.  این به وضوح در مسئولیت پذیری کودک، چه در مورد تعهداتش و چه در مورد اخلاقش، تداخل خواهد داشت.

نمونه هایی از دادن بیش از حد خواهد بود:

یک پسر 5 ساله با وجود اینکه مراقب وسایلش نیست و برای چیزهایی که دارد قدردانی نمی کند، و مادر نیز متوجه این موضوع است و یک بازی ویدیویی جدید به کودک هدیه می دهد.
یک دختر 13 ساله در کلاس های خصوصی موسیقی شرکت می کند، اما اغلب تمرین نمی کند، او همچنین در تیم تنیس است و در شورای دانش آموزی حضور دارد.  گاهی اوقات شب های جمعه تمرینات تنیس را از دست می دهد زیرا ترجیح می دهد با دوستانش باشد.

2. انجام بیش از حد کارهای کودک و پرورش بی مسئولیتی

انجام کارهایی برای کودکان که خودشان قادر به انجام آن هستند، این باعث می شود مهارت های زندگی روزمره و نحوه مراقبت از خود را یاد نگیرند.

این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که والدین از کودک انتظار داشته باشند که فقط اعضای خانواده باشن و مسئولیتی به کودک سپرده نمی شود.
از کودک انتظار نمی رود که مسئولیت پذیر باشد، به او فرصت این کار داده نمی شود و مهارت ها و نگرش هایی را که منجر به مسئولیت می شود، نمی آموزد.

نمونه هایی از این نوع افراط و تفریط عبارتند از:

• مادر یک بچه 5 ساله کتش را برای او آویزان می کند، حتی اگر خودش دستش به قلاب برسد.
• یا کودک 13 ساله هرگز وظایف اجتماعی خود را انجام نمی دهد.  مادرش این کار را برای او انجام می دهد.
• پدر یک بچه 4 ساله هنوز هم از یخچال برایش آب می آورد، با اینکه  خودش می‌تواند آب را بریزد.

این مطلب فوق العاده را در مام پلاس مطالعه کنید:

3 روش کاربردی برای اینکه به کودک آموزش دهیم مسئولیت رفتارش را بپذیرد.

3. عدم توقع کافی کودک را بی مسئولیت بار می آورد.
 

این موضوع به این مربوط می شود که والدین از فرزندان خود برای انجام تعهدات یا انتظارات والدین یا مواجهه با عواقب اعمالشان توقعی ندارند و کودک را ملزم به انجام تعهدات خود نمی کنند.
این والدین فرزندان خود را مسئول رفتارشان نمی‌دانند، آنها را بهانه گیر بار می‌آورند و زمانی که دچار مشکل یا سستی می‌شوند، آنها را نجات می‌دهند.
نمونه هایی از این نوع افراط و تفریط عبارتند از:

• رضا 10 ساله قرار است زباله ها را بیرون بیاورد، اما وقتی هوا سرد است، پدرش این کار را برای او انجام می دهد.
• علی 7 ساله التماس می کند که تا ساعت 10 شب  بیدار بماند و تلویزیون تماشا کند، حتی اگر ساعت خواب معمول او ساعت 8 است.  پدرش به او اجازه می دهد با اینکه می داند پریسا روز بعد در مدرسه خیلی خسته خواهد شد.
• پدر ساشا 3 ساله، اسباب‌بازی‌های او را بعد از اتمام کار برایش تمیز و جمع می‌کند.
• سام 14 ساله برنامه‌ریزی می‌کند تا بیرون برود، حتی اگر خانواده برنامه‌هایی برای جشن تولد مادربزرگ در آن شب داشته باشند.  والدین برنامه های خود را برای جا دادن به برنامه ی سام تغییر می دهند.

همچنین مشاهده کنید:

چگونه والین مسئولیت پذیری باشیم؟

چگونه مسئولیت پذیر باشیم؟

10 روش کاربردی آموزش نظم به کودک پیش دبستانی و بیان اهمیت آموزش نظم

وظیفه شناسی

چگونه از افراط و تفریط پرهیز کنیم

با ایفای نقش "اجرایی"، والدین می توانند از دام های زیاده روی در امان بمانند، به فرزندان خود کمک کنند تا نسبت به خود احساس خوبی داشته باشند و یاد بگیرند که مسئولیت پذیر باشند.

آنها می توانند:

• محدودیت ها را تعیین کنید در عین حال کودکان را پاسخگو نگه دارید.

• انتظارات را تعیین کنید

• کودکان را تشویق کنید که کارهایشان را درست انجام دهند

• کارها را تعیین کنید و مطمئن شوید که انجام می شوند

• در صورت انجام نشدن کار عواقب تعیین کنید

با ما در ارتباط باشید و سوالات و پیشنهادات خود را در قسمت نظرات کاربران وارد کنید.